Przejdź do zawartości

Złotokrety

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Złotokrety
Chrysochlorinae
J.E. Gray, 1825[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – złotoślepiec olbrzymi (Chrysospalax trevelyani)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

afrosorkowce

Podrząd

złotokretowe

Rodzina

złotokretowate

Podrodzina

złotokrety

Typ nomenklatoryczny

Chrysochloris Lacépède, 1799

Rodzaje

6 rodzajów – zobacz opis w tekście

Złotokrety[10] (Chrysochlorinae) – podrodzina ssaków z rodziny złotokretowatych (Chrysochloridae).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Afryce[11][12].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należą następujące rodzaje[13][11][10]:

  1. Typ nomenklatoryczny: Eremitalpa Roberts, 1924.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 339, 1825. (ang.). 
  2. St.G.J. Mivart. Notes on the osteology of the Insectivora. „Journal of anatomy and physiology”. 2, s. 150, 1868. (ang.). 
  3. a b T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 19, 1872. (ang.). 
  4. T.N. Gill. Synopsis of Insectivorous Mammals. „Bulletin of the United States Geological and Geographical Survey of the Territories”. 1 (2), s. 112, 1875. (ang.). 
  5. É.L. Trouessart. Synopsis sytematicus et geographicus mammalium. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 3e série. 7, s. 276, 1879. (fr.). 
  6. G.E. Dobson: A Monograph of the Insectivora, Systematic and Anatomical. Cz. 1. London: J. Van Voorst, 1882, s. 2. (ang.).
  7. E.D. Cope. On the mutual relations of the bunotherian Mammalia. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 35, s. 80, 1883. (ang.). 
  8. H. Winge. Udsigt over Insektædernes indbyrdes Slægtskab. „Videnskabelige Meddelelser fra Dansk naturhistorisk Forening i Kjøbenhavn”. 68, s. 155, 1917. (szw.). 
  9. A. Simonetta. Anatomia e significato morfologico e sistematico dell’orecchio medio e delle strutture ad esso connesse in alcuni insettivori (Suncus, Talpa, Chrysochloris). „Archivio Italiana per l’Anatomie ed Embriologia”. 62, s. 77, 1957. (wł.). 
  10. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 20. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  11. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 112. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  12. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Chrysochlorinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-28].
  13. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-17]. (ang.).