Wiktor (męczennik z Rzymu)
męczennik | |
Relikwie świętego Wiktora w bazylice kolegiackiej Świętej Trójcy w Janowie Podlaskim | |
Data i miejsce śmierci | |
---|---|
Czczony przez | |
Kanonizacja |
uznany za świętego bez formalnej kanonizacji |
Wspomnienie |
wtorek po Zesłaniu Ducha Świętego |
Szczególne miejsca kultu |
Wiktor z Rzymu (zm. w III wieku w Rzymie) – męczennik wczesnochrześcijański i święty Kościoła katolickiego, którego relikwie zostały ofiarowane przez papieża Piusa IX w 1858 roku diecezji podlaskiej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Męczennik wczesnochrześcijański, o nieznanym imieniu, którego ciało wraz z naczyniem z jego krwią zostało odnalezione w katakumbach Preteksata w dniu 20 stycznia 1848 roku. Po jego odnalezieniu w uroczysty sposób zostało przeniesione do kaplicy w Watykanie[1].
W 1856 roku biskup Beniamin Szymański, jeszcze przez objęciem diecezji, rozpoczął za pośrednictwem hrabiny Aleksandry Potockiej starania o sprowadzenie z Rzymu relikwii wczesnochrześcijańskiego męczennika. W ich wyniku papież Pius IX w dniu 20 lutego 1858 roku oficjalnie podarował relikwie męczennika diecezji podlaskiej. Relikwie po złożeniu w skrzyni opatrzonej pieczęciami Kurii Rzymskiej oraz Ambasady Rosji zostały przewiezione w sierpniu 1858 roku do Warszawy[a] i złożone klasztorze kapucynów[2].
Zaplanowano peregrynację relikwii z Warszawy do Janowa Podlaskiego i pomimo pierwotnej zgody namiestnika Michaiła Gorczakowa na uroczystości jedynie na trasie z Białej Podlaskiej, uzyskano zgodę cara Aleksandra II na cały zamysł. Uroczysta procesja[b] uformowała się 5 czerwca 1859 roku po mszy w Warszawie i poprzez Mińsk Mazowiecki, Kałuszyn, Siedlce, Zbuczyn i Białą Podlaską w sobotę 11 czerwca dotarły do miejsca przeznaczenia[3][4].
Relikwie zostały umieszczone w drewnianym sarkofagu fundacji Aleksandry Potockiej, natomiast zaschnięta krew męczennika w metalowej złoconej trumience[c]. Całość umieszczono w bocznym ołtarzu bazyliki kolegiackiej Świętej Trójcy w Janowie Podlaskim, który pierwotnie był ołtarzem św. Marii Magdaleny ufundowanym przez biskupa łuckiego Stefana Rupniewskiego[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Relikwie „złożone w obecności J.W. biskupa Marinelli wydającego je, J.W. Potockich i ambasady ruskiej w pudełku tekturowym i opieczętowane pieczęcią autentyczną w pięciu miejscach wyż wspomnionego biskupa, dalej włożone w skrzynię drewnianą na zamek zamkniętą i opatrzone pieczęciami ambasady ruskiej oraz paszportami ambasad ruskiej, austriackiej i sardyńskiej, dla wolnego przewiezienia takowych przez granice tych państw bez naruszenia urzędowych pieczęci, i tak dopiero powierzone zostały J.W. Stanisławowi Potockiemu wyjeżdżającemu z Rzymu do Polski". APL.ChKGK sygn. 475 s 7. Biskup Szymański do Konsystorza Diecezji Greckounickiej w Chełmie 15 września 1859 nr 60.
- ↑ Tu się uporządkował orszak pielgrzymki świętej, który był w całej podróży zachowany. Najprzód jechali konno żandarmy, usuwając z drogi wszystko, coby mogło najmniejszy nieład spowodować, potem stępo ciągle sześciokonny rydwan ze świętemi relikwiami, za którym szli kapłani, prowadząc processyą kilkunastotysięczną; w pobliżu zaraz za księżmi ciągnęła w pięć koni podróżna kareta biskupia, w której JW. Biskupi Podlaski z swym suffraganem siedzieli w rokietach, dalej długi jeszcze szereg powozów z duchownymi i świeckimi osobami, zamykał karawanę pobożną. Przez całą zaś drogę naczelnicy powiatów w granicach swego urzędowania w galowych mundurach towarzyszyli orszakowi. „Pamiętnik Religijno-Moralny”, 1859, R. 18, T. 4, nr 9 s. 297–298
- ↑ Trumienka jest obecnie przechowywana w skarbcu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kapłan 2000 ↓, s. 17–21.
- ↑ Kapłan 2000 ↓, s. 24–25.
- ↑ Kapłan 2000 ↓, s. 31–40.
- ↑ Uroczystość przeniesienia relikwii św. Wiktora Męczennika z Warszawy do Janowa w dyecezyi podlaskiej. „Pamiętnik Religijno-Moralny”. 19 (9), s. 292–306, wrzesień 1859.
- ↑ Kapłan 2000 ↓, s. 40–44.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiktor Kapłan: Kult św. Wiktora w kościele kolegiackim w Janowie Podlaskim. Janów Podlaski: Kapituła Kolegiaty Janowskiej, 2000. ISBN 83-912043-3-2.