Przejdź do zawartości

Wieża ciśnień w Kępnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieża ciśnień w Kępnie
Symbol zabytku nr rej. 112/Wlkp/A z 7.03.2003
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kępno

Adres

ul. Wrocławska

Styl architektoniczny

historyzm

Wysokość całkowita

42,5 m

Rozpoczęcie budowy

1903

Ukończenie budowy

1904

Położenie na mapie Kępna
Mapa konturowa Kępna, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień w Kępnie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień w Kępnie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień w Kępnie”
Położenie na mapie powiatu kępińskiego
Mapa konturowa powiatu kępińskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień w Kępnie”
Położenie na mapie gminy Kępno
Mapa konturowa gminy Kępno, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień w Kępnie”
Ziemia51°16′55,5240″N 17°58′23,2644″E/51,282090 17,973129

Wieża ciśnień w Kepniewieża ciśnień znajdująca się przy ulicy Wrocławskiej w Kępnie w województwie wielkopolskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieża o wysokości 42,5 metra, a także stojące w sąsiedztwie przepompownia, stacja uzdatniania wody i budynki administracyjno-mieszkalne, zostały wzniesione w latach 1903-1904. Eklektyczna forma obiektów nawiązywała do kilku stylów: romanizmu, gotyku, baroku, a detale snycerki były secesyjne. Sama wieża to przede wszystkim budowla neogotycka i neoromańska, kryta dachówką ceramiczną, zwieńczona latarnią. Pomieszczenie na górze mieściło dawniej nitowany, stalowy zbiornik wodny, a niżej umieszczono instalację odżelaziania wody. Trzon wieży posiadał dobudowaną klatkę schodową w osobnej wieżyczce[1].

Adaptacja

[edytuj | edytuj kod]

W 1995 obiekty wyłączono z użycia. W latach 2002–2005 przeprowadzono kompleksowe prace renowacyjne z adaptacją przez Wodociągi Kępińskie na wieżę widokową. Wprowadzono wówczas m.in. zupełnie nową komunikację pionową w trzonie obiektu[1].

Nagroda

[edytuj | edytuj kod]

W 2007 wieża zdobyła nagrodę Generalnego Konserwatora Zabytków Zabytek Zadbany w kategorii "Zabytki dziedzictwa przemysłowego"[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Jolanta Goszczyńska, Wielkopolscy laureaci konkursu Generalnego Konserwatora Zabytków: ZABYTEK ZADBANY (za lata 2006-2009), w: Wielkopolski Biuletyn Konserwatorski, tom IV/2010, s.213, ISBN 978-83-931388-9-0