Przejdź do zawartości

When We All Fall Asleep, Where Do We Go?

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
When We All Fall Asleep, Where Do We Go?
Okładka
Wykonawca albumu studyjnego
Billie Eilish
Wydany

29 marca 2019[1][2][3]

Nagrywany

2016, maj–grudzień 2018

Gatunek

muzyka elektroniczna, pop, trap, indie pop[2][3]

Długość

42:48 (wersja standardowa)[1][2], 50:48 (japońska wersja deluxe)[3]

Wydawnictwo

Darkroom, Interscope[1][2][3]

Producent

Finneas O’Connell[1][2][3]

Oceny
Album po albumie
Up Next Session: Billie Eilish (EP)
(2017) 		When We All Fall Asleep, Where Do We Go?
(2019) 		Live at Third Man Records
(2019)
Single z albumu When We All Fall Asleep, Where Do We Go?
  1. „You Should See Me in a Crown”
    Wydany: 20 lipca 2018[22]
  2. „When the Party’s Over”
    Wydany: 17 października 2018[23]
  3. „Bury a Friend”
    Wydany: 30 stycznia 2019[24]
  4. „Wish You Were Gay”
    Wydany: 4 marca 2019[25]
  5. „Bad Guy”
    Wydany: 29 marca 2019[26]
  6. „All the Good Girls Go to Hell”
    Wydany: 30 sierpnia 2019
  7. „Ilomilo”
    Wydany: 10 kwietnia 2020

When We All Fall Asleep, Where Do We Go? (styl. WHEN WE ALL FALL ASLEEP, WHERE DO WE GO?) – debiutancki album studyjny amerykańskiej artystki alternatywnej, Billie Eilish. Został wydany 29 marca 2019 nakładem Darkroom i Interscope Records. Finneas O’Connell, brat artystki, jest producentem wykonawczym wszystkich utworów na albumie. Album utrzymany jest w stylistyce muzyki elektronicznej, popu, trapu i indie popu[1][2].

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][2][3].

Wersja standardowa
NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„!!!!!!!”Billie Eilish · Finneas O’Connell0:13
2.„bad guy”Eilish · O’Connell3:14
3.„xanny”Eilish · O’Connell4:03
4.„you should see me in a crown”Eilish · O’Connell3:00
5.„all the good girls go to hell”Eilish · O’Connell2:48
6.„wish you were gay”Eilish · O’Connell3:41
7.„when the party’s over”O’Connell3:16
8.„8”Eilish · O’Connell2:53
9.„my strange addiction”O’Connell2:59
10.„bury a friend”Eilish · O’Connell3:13
11.„ilomilo”Eilish · O’Connell2:36
12.„listen before i go”Eilish · O’Connell4:02
13.„i love you”Eilish · O’Connell4:51
14.„goodbye”Eilish · O’Connell1:59
42:48
Utwory dodatkowe w edycji japońskiej albumu
NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„come out and play”Billie Eilish · Finneas O’Connell3:30
2.„When I Was Older”Eilish · O’Connell4:30
8:00
Reedycja (utwory dodatkowe)
NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„When I Was Older”Billie Eilish · Finneas O’Connell3:30
2.„bitches broken hearts”Eilish · O’Connell2:56
3.„everything i wanted”Eilish · O’Connell4:05
10:31
  • Wszystkie tytuły utworów na płycie stylizowane są na małe litery z wyjątkiem utworu „When I Was Older”, inspirowanego meksykańsko-amerykańskim filmem Roma[27]. Utwór pierwotnie był oddzielnym singlem. Ostatecznie znalazł się na wersji japońskiej albumu jako utwór bonusowy[3].
  • W piosence „bury a friend” słychać wokal rapera The Crooksa[28].
  • „my strange addiction” zawiera dialog z odcinka siedemnastego siódmego sezonu amerykańskiego sitcomu Biuro[29].

Promocja

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze singiel „you should see me in a crown” wydano 20 lipca 2018 roku, w tym samym roku 17 października wydano również „when the party’s over”. Pozostałe, „bury a friend”, „wish you were gay” oraz „bad guy”, opublikowano w 2019 – 30 stycznia[24], 4 marca[25] i 29 marca[26].

Odbiór i przekaz muzyczny

[edytuj | edytuj kod]

Nagrania spotkały się z pozytywną notą krytyków muzycznych gazet i serwisów muzycznych: AllMusic (4/5), The Daily Telegraph (4/5), The Guardian (4/5), NME (5/5), The Observer (4/5), Pitchfork (7,2/10), Q (4/5) oraz Rolling Stone (3,5/5)[21][10][15][16][17][18][19]. Jako jedyna z ważniejszych gazet, negatywną ocenę 2/5 wystawił dziennik „The Independent”[11]. Nagrania bardzo dobrze odebrali też krytycy muzyczni w serwisie Metacritic, oceniając je na 81 punktów w skali 100-stopniowej[6]. Media często zwracały uwagę na to, że Eilish w piosenkach pochodzących z wydawnictwa, śpiewa o depresji[30] i nazywały ją po jego wydaniu, „popową sensacją”[31]. Oskarżały ją o to, że wynosi korzyści materialne z gloryfikacji problemów psychicznych i stanów depresyjnych[31][32]. Dziennikarz „Gazety Wyborczej”, Jarosław Szubrycht, pochwalił Eilish za album, stwierdzając, że „wygrała grę o tron w muzyce pop”, a także iż „nie było lepszego debiutu płytowego od czasów Pure Heroine, Lorde”[33].

Wizerunek i brzmienie

[edytuj | edytuj kod]

Dziennikarz polskiego „Vogue’a”, Maciej Ulewicz, porównał wizerunek Eilish z okresu promowania płyty, do Yolandi Visser z Die Antwoord, Trickiego, Kurta Cobaina i Roberta Smitha z The Cure. Pochwalił brzmienie albumu, wskazując, że dostrzegalne są w twórczości Eilish, echa „trip hopu i delikatnych elektroniczno-akustycznych ballad z pojawiającym się dyskretnym, tanecznym bitem”[32].

Twórcy

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[2].

Certyfikaty i sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]
Kraj Certyfikat Sprzedaż
Australia (ARIA) platynowa płyta[34] 70 000[34]
Austria (IFPI Austria) złota płyta[35] 7 500[35]
Belgia (BEA) złota płyta[36] 15 000[36]
Dania (IFPI Denmark) 2× platynowa płyta[37] 40 000[37]
Francja (SNEP) złota płyta[38] 50 000[38]
Kanada (Music Canada) 2× platynowa płyta[39] 160 000[39]
Meksyk (AMPROFON) 2× platynowa płyta[40] 120 000[40]
Niemcy (BVMI) złota płyta[41] 100 000[41]
Norwegia (IFPI Norway) 4× platynowa płyta[42] 80 000[42]
Nowa Zelandia (RMNZ) 2× platynowa płyta[43] 30 000[43]
Polska (ZPAV) diamentowa płyta[44] 100 000[45]
Włochy (FIMI) platynowa płyta[46] 50 000[46]
Wielka Brytania (BPI) platynowa płyta[47] 300 000[47]
Stany Zjednoczone (RIAA) 2× platynowa płyta[48] 2 361 000[48]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g Neil Z. Yeung, Billie Eilish: When We All Fall Asleep, Where Do We Go? [online], allmusic.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go? [online], discogs.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go? [online], discogs.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  4. ↑ Album of the Year: Billie Eilish – WHEN WE ALL FALL ASLEEP, WHERE DO WE GO?. Album of the Year. [dostęp 2024-06-17]. (ang.).
  5. ↑ AnyDecentMusic?: Billie Eilish: When We All Fall Asleep, Where Do We Go?. AnyDecentMusic?. [dostęp 2024-06-17]. (ang.).
  6. ↑ a b WHEN WE ALL FALL ASLEEP, WHERE DO WE GO? [online], metacritic.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  7. ↑ Joe Muggs: CD: Billie Eilish – When We All Go To Sleep Where Do We Go?. The Arts Desk. [dostęp 2024-06-17]. (ang.).
  8. ↑ Christopher Thiessen: Album Review: Billie Eilish Playfully Drags Us to Hell on the Brooding When We All Fall Asleep, Where Do We Go?. Consequence of Sound. [dostęp 2024-06-17]. (ang.).
  9. ↑ Lisa Wright: Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go?. DIY. [dostęp 2024-06-17]. (ang.).
  10. ↑ a b Laura Snapes, Billie Eilish: When We All Fall Asleep, Where Do We Go? review – thrilling Gen Z terror-pop [online], The Guardian, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  11. ↑ a b Roisin O’Connor, Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go? review: 17-year-old is already a star, but surely she can offer more than this [online], The Independent, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-29] (ang.).
  12. ↑ Yannik Gölz: Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go. laut.de. [dostęp 2024-06-17]. (niem.).
  13. ↑ John Murphy: Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go?. musicOMH. [dostęp 2024-06-17]. (ang.).
  14. ↑ theneedledrop: Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go? ALBUM REVIEW. YouTube. [dostęp 2024-06-17]. (ang.).
  15. ↑ a b Thomas Smith, Billie Eilish – ‘When We All Fall Asleep, Where Do We Go?’ review [online], NME, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  16. ↑ a b Tara Joshi, Billie Eilish: When We All Fall Asleep, Where Do We Go? review – a hugely assured debut [online], The Observer, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  17. ↑ a b Stacey Anderson, Billie Eilish: When We All Fall Asleep, Where Do We Go? [online], Pitchfork, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  18. ↑ a b Dorian Lynskey, What We Do in the Shadows, „Q” (398), Bauer Media Group, czerwiec 2019, s. 110, ISSN 0955-4955.
  19. ↑ a b Suzy Exposito, Review: Billie Eilish’s ‘When We All Sleep, Where Do We Go?’ is Noir Pop With Bite, Rolling Stone, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] [zarchiwizowane 2019-03-29] (ang.).
  20. ↑ Mitchell Fraser-Stewart: SPILL ALBUM REVIEW: BILLIE EILISH – WHEN WE ALL FALL ASLEEP, WHERE DO WE GO?. spillmagazine.com. [dostęp 2024-06-17]. (ang.).
  21. ↑ a b Neil McCormick, Billie Eilish, When We All Fall Asleep, Where Do We Go?, review: navel-gazing sadness with a burning sense of purpose [online], The Daily Telegraph, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  22. ↑ You Should See Me in a Crown [online], allmusic.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  23. ↑ When the Party’s Over [online], allmusic.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  24. ↑ a b Billie Eilish – Bury A Friend [online], discogs.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  25. ↑ a b Billie Eilish – Wish You Were Gay [online], discogs.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  26. ↑ a b Rolwey Glenn, Billie Eilish Goes Berserk in Colorful ‘Bad Guy’ Video: Watch [online], billboard.com [dostęp 2019-06-26] (ang.).
  27. ↑ WHEN I WAS OLDER (Music Inspired by the Film „Roma”) – Single [online], music.apple.com, 9 stycznia 2019 [dostęp 2019-06-27] (ang.).
  28. ↑ Thomas Smith, Billie Eilish’s horror-lovin’ ‘Bury A Friend’ is a haunting new track from our recent cover star, „NME”, nme.com, 30 stycznia 2019 (ang.).
  29. ↑ Rowley Glenn, Billie Eilish Samples ‘The Office’ On New Track ‘My Strange Addiction’: Listen [online], billboard.com, 29 marca 2019 [dostęp 2019-06-27] (ang.).
  30. ↑ Aleksandra Gersz, Muzyczne objawienie czy promotorka depresji? 17-letnia Billie Eilish stała się boginią nastolatków [online], natemat.pl, 3 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-27] (pol.).
  31. ↑ a b Kim jest Billie Eilish, największa popowa sensacja tego roku? [online], muzyka.interia.pl, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-27] (pol.).
  32. ↑ a b Maciej Ulewicz, Billie Eilish: Depresja na sprzedaż, „Vogue”, vogue.pl, 12 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-27] (pol.).
  33. ↑ Jarosław Szubrycht, Dlaczego nastoletnia Billie Eilish wygrała grę o tron w muzyce pop, „Gazeta Wyborcza”, wyborcza.pl, 29 marca 2019 (pol.).
  34. ↑ a b Aria Album Charts [online], ariacharts.com [dostęp 2019-06-26].
  35. ↑ a b Auszeichnungen Archiv – IFPI Austria – Verband der österreichischen Musikwirtschaft [online], ifpi.at [dostęp 2019-07-13] (niem.).
  36. ↑ a b ultratop.be – ULTRATOP BELGIAN CHARTS [online], ultratop.be [dostęp 2019-10-11].
  37. ↑ a b Billie Eilish „WHEN WE ALL FALL ASLEEP, WHERE DO WE GO?” – IFPI [online], ifpi.dk [dostęp 2020-01-03].
  38. ↑ a b Albums – SNEP – Syndicat Nation de l’Edition Phonographique [online], snepmusique.com [dostęp 2019-10-13] (fr.).
  39. ↑ a b Gold/Platinum [online], musiccanada.com [dostęp 2019-06-26].
  40. ↑ a b AMPROFON [online], amprofon.com.mx [dostęp 2020-01-03].
  41. ↑ a b Datenbank: BVMI [online], musikindustrie.de [dostęp 2020-01-03].
  42. ↑ a b IFPI [online], ifpi.no [dostęp 2020-01-03].
  43. ↑ a b Official Top 40 Albums [online], THE OFFICIAL NZ MUSIC CHART [dostęp 2024-06-17] (ang.).
  44. ↑ Oficjalna Lista Wyróżnień – diamentowe płyty [online], OLiS [dostęp 2023-05-30].
  45. ↑ Regulamin przyznawania wyróżnień [online], ZPAV, 1 sierpnia 2021 [dostęp 2023-05-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-05].
  46. ↑ a b Certificazioni – FIMI [online], fimi.it [dostęp 2020-01-03] (wł.).
  47. ↑ a b Blur, Park Life, Album – bpi [online], bpi.co.uk [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  48. ↑ a b HITS Daily Double [online], HITS Daily Double [dostęp 2020-01-03] (ang.).
Nagrody Grammy w kategorii Album roku
1958–1979
1980–1999
2000–2019
od 2020

Albumy roku według magazynu Billboard
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=When_We_All_Fall_Asleep,_Where_Do_We_Go%3F&oldid=75040355”