Przejdź do zawartości

WWE United States Championship

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
WWE United States Championship
ilustracja
Detale
Obecny mistrz

Shinsuke Nakamura

Data zdobycia

30 listopada 2024

Data utworzenia

1 stycznia 1975

Promocja

NWA/JCP (1975–1988)
WCW (1988–2001)
WWF/WWE (2001; od 2003)

Brand

SmackDown

Inne nazwy
  • NWA United States Heavyweight Championship
  • WCW United States Championship
  • WWE United States Championship

WWE United States Championship – tytuł mistrzowski profesjonalnego wrestlingu promowane przez World Wrestling Enterteinment w brandzie SmackDown. Wraz z WWE Intercontinental Championship (będącym w brandzie Raw) jest jednym z dwóch drugorzędnych tytułów w organizacji[1].

Jest to jedyne aktywne mistrzostwo w WWE, które oryginalnie zostało utworzone w innej organizacji, a także drugie najstarsze obok WWE Championship (1963)[2].

Mistrzostwo zostało utworzone 1 stycznia 1975 jako NWA United States Heavyweight Championship przez organizację Mid-Atlantic Championship Wrestling (MACW), w późniejszym okresie znaną jako Jim Crockett Promotions. Po wykupieniu jej przez Teda Turnera, zostało przeniesione do World Championship Wrestling (WCW), które oddzieliło się od ligi National Wrestling Alliance (NWA). Pierwszym mistrzem był Harley Race.

Po tym jak WCW zostało kupione przez World Wrestling Federation (WWF, późniejsze WWE) w 2001, ówczesny posiadacz bronił mistrzostwa w WWF do czasu unifikacji z Intercontinental Championship na gali Survivor Series z 2001. Po wprowadzeniu podziału WWE na brandy w 2002, mistrzostwo zostało przywrócone w lipcu 2003 jako WWE United States Championship.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy mistrz Harley Race

Mistrzostwo zostało utworzone jako United States Heavyweight Championship w 1975. Początkowo było głównym regionalnym mistrzostwem stworzonym i bronionym w Mid-Atlantic Championship Wrestling Jima Crocketta (oficjalnie Jim Crockett Promotions)[3]. 1 stycznia wyłoniony został pierwszy mistrz, Harley Race[2]. Liga, do której należała organizacja Crocketta, National Wrestling Alliance (NWA), dopuszczała tylko jedno mistrzostwo światowe, ale nie było jednego niekwestionowanego mistrza Stanów Zjednoczonych[4]. Wiele organizacji, przynależących do NWA, posiadało własną wersję mistrzostwa USA. Na przestrzeni lat część tych organizacji upadła, wskutek czego w styczniu 1981 wersja mistrzostwa promowana przez Crocketta stała się jedyną wersją mistrzostwa NWA United States Championship[5].

Po tym jak 2 listopada 1988 Ted Turner oficjalnie wykupił firmę Jim Crockett Promotions[6], mistrzostwo zostało przeniesione do nowo powstałej firmy Turnera World Championship Wrestling (WCW)[7]. Stało się drugorzędnym tytułem, po tym jak WCW wprowadziło własne mistrzostwo świata WCW World Heavyweight Championship[8], W 1993 firma Turnera opuściła ligę NWA[9], w związku z czym mistrzostwo Stanów Zjednoczonych zostało przemianowane na WCW United States Championship[7].

23 marca 2001[10] WWF wykupiło World Championship Wrestling, swoją główną konkurencję, za 4,2 miliony dolarów[11]. Mistrzostwo United States Championship stało się własnością WWF. 18 listopada, na gali Survivor Series, zostało zunifikowane z drugorzędnym mistrzostwem WWF Intercontinental Championship. Mistrz Stanów Zjednoczonych Edge pokonał mistrza WWF Intercontinental, Testa, zostając posiadaczem obu pasów mistrzowskich i dezaktywując United States Championship[2].

Po podziale WWE na brandy w 2003, generalna menadżerka brandu SmackDown, Stephanie McMahon, przywróciła mistrzostwo Stanów Zjednoczonych pod nazwą WWE United States Championship. Stało się ono drugorzędnym mistrzostwem brandu. 27 lipca pierwszym posiadaczem po reaktywacji stał się Eddie Guerrero, który wygrał turniej na gali Vengeance[2]. Pozostało w SmackDown do 13 kwietnia 2009, kiedy mistrz Montel Vontavious Porter został przeniesiony do Raw w ramach draftu[12]. Od tego czasu mistrzostwo wielokrotnie zmieniało przynależność do określonego brandu.

6 lipca 2020 roku na odcinku Raw, po 17 latach od reaktywacji tytułu, MVP zaprezentował zupełnie nowy projekt pasa Stanów Zjednoczonych. Pas ma teraz tylko trzy płyty. Środkowa płyta jest odwróconym siedmiokątem. W górnej części środkowej płyty znajduje się logo WWE otoczone białymi gwiazdami na złotym tle. Poniżej napis „UNITED STATES” jest napisany na czerwono, a „CHAMPION” jest wyraźnie napisane poniżej na niebiesko; osiem gwiazd dzieli te dwie rzeczy. Poniżej słowa champion widnieje orzeł z rozpostartymi skrzydłami na płycie, z czerwono-białymi paskami amerykańskiej flagi pod skrzydłami. Zgodnie z większością innych pasów mistrzowskich WWE, pas posiada dwie boczne płyty ze zdejmowaną częścią środkową, którą można spersonalizować za pomocą logo mistrza; domyślne płyty boczne składają się z logo WWE na kuli[13].

Przynależność mistrzostwa

[edytuj | edytuj kod]
Data Brand Dodatkowe informacje
2003-07-27 27 lipca 2003(dts) SmackDown United States Championship zostało przywrócone ekskluzywnie dla brandu SmackDown!.
2008-06-23 23 czerwca 2008(dts) ECW Matt Hardy został przeniesiony do ECW, zabierając ze sobą tytuł.
2008-07-20 20 lipca 2008(dts) SmackDown United States Championship powrócił na SmackDown po wygranej tytułu przez członka brandu, Sheltona Benjamina.
2009-04-13 13 kwietnia 2009(dts) Raw W wyniku draftu, mistrz Montel Vontavious Porter został przeniesiony na Raw wraz z tytułem.
2011-04-26 26 kwietnia 2011(dts) SmackDown W wyniku draftu uzupełniającego, mistrz Sheamus został przeniesiony na SmackDown wraz z tytułem.
2011-05-01T00:00:00.001 1 maja 2011(dts) Raw United States Championship powrócił do Raw po przejęciu go przez członka brandu, Kofiego Kingstona.
2011-08-29 29 sierpnia 2011(dts) N/A Zakończono podział WWE na brandy.
2016-07-19 19 lipca 2016(dts) Raw Przywrócenie podziału WWE na brandy. Mistrz United States Rusev został przydzielony do Raw w wyniku draftu.
2017-04-11 11 kwietnia 2017(dts) SmackDown W wyniku Superstar Shake-up, mistrz Kevin Owens został przydzielony do SmackDown.
2018-04-16 16 kwietnia 2018(dts) Raw W wyniku Superstar Shake-up, mistrz Jinder Mahal został przydzielony do Raw.
2018-04-17 17 kwietnia 2018(dts) SmackDown Następnego dnia, po pokonaniu Mahala w walce o mistrzostwo, Jeff Hardy przeniósł się do SmackDown.
2019-04-22 22 kwietnia 2019(dts) Raw W wyniku Superstar Shake-up, mistrz Samoa Joe został przydzielony do Raw.
2023-05-08 8 maja 2023(dts) SmackDown W wyniku draftu, mistrz Austin Theory został przydzielony do SmackDown.

Panowania

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym mistrzem był Harley Race. Ogółem było 102 różnych mistrzów i 179 różnych panowań. Ric Flair posiadał tytuł rekordowo sześć razy. Najdłużej panującym mistrzem był Lex Luger, którego panowanie wyniosło 523 dni (od 22 maja 1989 do 27 października 1990). Najkrócej mistrzem był Steve Austin, posiadający tytuł około 5 minut (18 września 1994)[2].

Obecnym mistrzem jest Shinsuke Nakamura, który jest w swoim trzecim panowaniu. Pokonał poprzedniego mistrza LA Knighta na Survivor Series: WarGames, 30 listopada 2024[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. United States Championship [online], WWE [dostęp 2021-02-22] (ang.).
  2. a b c d e United States Championship [online], WWE [dostęp 2019-05-06] (ang.).
  3. Derrick Cantwell, Top 20 Greatest United States Champions of All Time [online], TheSportster, 14 kwietnia 2015 [dostęp 2019-05-06] (ang.).
  4. The History of the National Wrestling Alliance [online], Online World of Wrestling [dostęp 2019-05-06] (ang.).
  5. Kyle Schadler, Wrestling Gold: The History of the WWE United States Championship, Pt. 1 [online], Bleacher Report [dostęp 2019-05-06] (ang.).
  6. JCP 1988 [online], thehistoryofwwe.com [dostęp 2019-05-08], Cytat: - 11/2/88: Jim Crockett Promotions was officially sold to Ted Turner. (ang.).
  7. a b Kyle Schadler, Wrestling Gold: The History of the WWE United States Championship, Pt. 1 [online], Bleacher Report [dostęp 2019-05-08] (ang.).
  8. WCW World Championship [online], WWE [dostęp 2019-05-08] (ang.).
  9. National Wrestling Alliance: 1993 – 2012 [online], Wrestling-Titles.com [dostęp 2019-05-08] (ang.).
  10. WWF buys World Championship Wrestling – Mar. 23, 2001 [online], CNN, 23 marca 2001 [dostęp 2018-04-12] (ang.).
  11. Graham Flanagan, The epic story of how Vince McMahon created WWE and conquered pro wrestling [online], Business Insider, 10 listopada 2016 [dostęp 2018-01-25] (ang.).
  12. 2009 WWE Draft quick sheet [online], WWE [dostęp 2019-05-08] (ang.).
  13. New WWE United States Title Design REVEALED [online], Ringside News [dostęp 2020-07-06] (ang.).
  14. Jason Powell: WWE Survivor Series WarGames results: Powell’s review of OG Bloodline and CM Punk vs. The Bloodline and Bronson Reed in a WarGames match, women’s WarGames match, three title matches. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2024-11-30].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]