Włodzimierz Łączyński

Włodzimierz Łączyński
Wladimir Ritter von Łączyński
	major kawalerii
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1898 ; Radymno; Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	27 września 1944 ; Oflag VI B Dössel; III Rzesza
	Przebieg służby
Lata służby	1917–1944
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	10 Pułk Strzelców Konnych; 8 Pułk Ułanów; 2 Pułk Strzelców Konnych; 3 Oddział Rozpoznawczy; 9 Pułk Ułanów Małopolskich
Stanowiska	oficer ordynansowy; zastępca dowódcy pułku; dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-ukraińska; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa; kampania francuska)
	Odznaczenia

Włodzimierz Hipolit Łączyński h. Nałęcz (ur. 2 maja 1898 w Radymnie, zm. 27 września 1944 w Oflagu VI B Dössel) – major kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Kazimierza, pułkownika kawalerii, i Wandy z domu Young. Zdał egzamin dojrzałości w Przemyślu. W czasie I wojny światowej, od 1917 walczył w szeregach c. i k. Armii. Wziął udział w walkach na froncie włoskim, gdzie odniósł rany. Został mianowany na stopień podporucznika, a jego oddziałem macierzystym był pułk ułanów Nr 6^[1].

W grudniu 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. W latach 1919–1920 uczestniczył w wojnie z Ukraińcami i bolszewikami, brał udział w walkach w ramach 6 Pułku Ułanów Kaniowskich.

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 227. lokatą w korpusie oficerów kawalerii, a jego oddziałem macierzystym był 10 pułk strzelców konnych w Łańcucie^[2]^[3]^[4]. W czerwcu 1924 został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu na stanowisko oficera ordynansowego dowódcy okręgu korpusu^[5]. 1 grudnia 1924 został mianowany rotmistrzem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 75. lokatą w korpusie oficerów kawalerii^[6]. W latach 1928–1934 pełnił służbę w 8 pułku ułanów w Krakowie^[7]^[8]^[9]. 4 lutego 1934 został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1934 i 6. lokatą w korpusie oficerów kawalerii^[10]. W następnym miesiącu został przeniesiony z 8 do 27 pułku ułanów w Nieświeżu na stanowisko dowódcy szwadronu zapasowego w Baranowiczach^[11].

Przed wybuchem II wojny światowej (prawdopodobnie 16 sierpnia 1939) został zastępcą dowódcy 2 pułku strzelców konnych w Hrubieszowie (Wołyńska Brygada Kawalerii – Armia „Łódź”). W tej funkcji brał udział w kampanii wrześniowej. Odniósł rany 24 września 1939 w walkach k. Chełma. Po klęsce polskiej wojny obronnej przedostał się przez Węgry (tymczasowo internowany w Hidasnémeti) do Francji. Został oficerem Polskich Sił Zbrojnych. W 1940 był dowódcą 3 Oddziału Rozpoznawczego. Uczestniczył w kampanii francuskiej, w maju i czerwcu 1940 w szeregach 1 Dywizji Grenadierów kontynuował walkę przeciwko Niemcom na linii Maginota. 10 lipca 1940 dostał się do niewoli niemieckiej. Został osadzony w Oflagu VI B Dössel, gdzie zginął 27 września 1944 w wyniku zbombardowania obozu. Razem z 184 innymi zabitymi w tym tragicznym zdarzeniu^[12] został pochowany na tamtejszym cmentarzu w Dössel (obecnie część miasta Warburg)^[13].

Jego żoną od 1922 była Helena z Błażowskich, z którą miał synów Kazimierza (ur. 1923) i Jerzego (ur. 1927).

Ordery i odznaczenia

Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[14]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[15]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[15]
Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)^[16]
Brązowy Medal Waleczności (Austro-Węgry)^[17]
Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)^[17]

Upamiętnienie

W dowód uznania Rada Miejska Kamieńska, uchwałą nr XVIII/136/2000 z 28 czerwca 2000 r., uhonorowała mjr. Włodzimierza Łączyńskiego nazywając jedną z nowo projektowanych ulic jego imieniem.

Przypisy

↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 921, 1015.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 170.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 684, 672.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 63, 595, 606.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 25 czerwca 1924 roku, s. 401.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 742.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 297, 349.
↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 21, 82.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 149, 635.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934 roku, s. 71.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 161.
↑ Spis alfabetyczny pochowanych. oflag-doessel.com. [dostęp 2016-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-02)].
↑ Włodzimierz Łączyński [online], www.polskiegroby.pl [dostęp 2022-12-16] .
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
↑ ^a ^b Na podstawie fotografii [1].
↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 21.
↑ ^a ^b Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1015.

Bibliografia

Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Przegląd Kawaleryjski, 1930.
Jan Łączyński: Mjr Włodzimierz Łączyński. spmk.webserwer.pl. [dostęp 2016-03-25].

[CITEREFLista_starszeństwa_c._i_k._Armii1918921,_1015-1] Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 921, 1015.

[CITEREFLista_starszeństwa1922170-2] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 170.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923684,_672-3] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 684, 672.

[CITEREFRocznik_Oficerski192463,_595,_606-4] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 63, 595, 606.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_59_z_25_czerwca_1924_roku,_s._401-5] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 25 czerwca 1924 roku, s. 401.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_131_z_17_grudnia_1924_roku,_s._742-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 742.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928297,_349-7] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 297, 349.

[CITEREFRocznik_oficerów_kawalerii193021,_82-8] Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 21, 82.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932149,_635-9] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 149, 635.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_4_z_5_lutego_1934_roku,_s._71-10] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934 roku, s. 71.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_7_czerwca_1934_roku,_s._161-11] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 161.

[12] Spis alfabetyczny pochowanych. oflag-doessel.com. [dostęp 2016-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-02)].

[13] Włodzimierz Łączyński [online], www.polskiegroby.pl [dostęp 2022-12-16] .

[14] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

[:0-15] Na podstawie fotografii [1].

[CITEREFRocznik_oficerów_kawalerii193021-16] Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 21.

[CITEREFLista_starszeństwa_c._i_k._Armii19181015-17] Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]