Przejdź do zawartości

Władysław Miśkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Miśkiewicz
major
Data i miejsce urodzenia

1822
Baszyny

Data i miejsce śmierci

1885
Gromadzice

Przebieg służby
Lata służby

1848–1864

Siły zbrojne

Wojsko wielkopolskie (1848 r.)
Legia Cudzoziemska
Wojsko Polskie powstania styczniowego

Stanowiska

dowódca szwadronu

Główne wojny i bitwy

Wojny:
Powstanie wielkopolskie
Wojna krymska
Powstanie styczniowe
Bitwy:
Bitwa pod Bieniszewem
Bitwa pod Dobrosołowem
Bitwa pod Pyzdrami
Bitwa pod Olszowym Młynem
Bitwa pod Sieradzem

Władysław Miśkiewicz (ur. w 1822 w Baszynach, zm. w 1885 w Gromadzicach) – polski wojskowy, uczestnik powstania wielkopolskiego (1848) i wojny krymskiej (1853–1856), weteran powstania styczniowego (1863–1864), żołnierz Legii Cudzoziemskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Władysław Miśkiewicz był synem Nepomucena Miśkiewicza i Anieli Miśkiewicz z domu Orzechowskiej.

W 1848 roku wziął udział w powstaniu wielkopolskim, a po jego upadku udał się na emigrację do Francji. Od 1849 do 1853 roku służył w Legii Cudzoziemskiej w Algierze, a w latach 1853–1854 w legionie Michała Czajkowskiego podczas wojny krymskiej. Po kilkuletnim pobycie na emigracji powrócił do Królestwa Polskiego[1][2].

W 1863 roku wziął udział w powstaniu styczniowym. Służył w stopniu rotmistrza pod dowództwem Edmunda Taczanowskiego oraz Kazimierza Mielęckiego. W dniu 1 marca 1863 roku pod Bieniszewem poprowadził atak polskiej kawalerii na pozycje piechoty rosyjskiej, doprowadzając do zwycięstwa w tej bitwie. Był również uczestnikiem późniejszych bitew, m.in. pod: Dobrosołowem (2 marca 1863 roku), Olszowym Młynem (22 marca 1863 roku), Pyzdrami (17 kwietnia 1863 roku) i Sieradzem (19 września 1863 roku), podczas której został ciężko ranny. Pod koniec powstania został awansowany do stopnia majora[1][2][3][4][5].

Po klęsce powstania styczniowego nie brał już udziału w działaniach zbrojnych[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Miśkiewicz miał dwóch braci; Ignacego i Józefa (weteranów powstania styczniowego)[1]. Był bratem Antoniny Miśkiewicz, matki Jana Nepomucena Godlewskiego, w którego patriotyczne wychowanie był aktywnie zaangażowany[1][2].

Zmarł bezdzietnie w 1885 r. w Gromadzicach pod Wieluniem. Spoczywa na cmentarzu w Czarnożyłach[1].

Spuścizna

[edytuj | edytuj kod]

Reprodukcja fotografii z okresu powstania styczniowego przedstawiającej braci Józefa, Władysława i Ignacego Miśkiewiczów została opublikowana w albumie Jana Grabca Rok 1863, wydanym w Poznaniu w 1913 roku, w pięćdziesiątą rocznicę powstania styczniowego[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Władysław Miśkiewicz – niepowszedni Polak niepospolitych czasów. infoKonin – Koniński Portal Informacyjny. [dostęp 2022-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  2. a b c Dr Nepomucen Godlewski (1864-1945). OSA | Otwarty System Archiwizacji. [dostęp 2022-04-06].
  3. Jerzy Łojko; Paweł Markowski; Tomasz Woźniak: Bitwa pod Bieniszewem. powiat.konin.pl. [dostęp 2023-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  4. Miśkiewicz - Katalog Powstańców Styczniowych. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2022-04-01].
  5. Praca zbiorowa pod redakcją Zbigniewa Chodyły, Dzieje Kazimierza Biskupiego, wyd. 2, Konin: Wydawnictwo „Aspeks”, 2001, ISBN 83-88349-03-01
  6. Uczestnicy powstania z W.Ks. Poznańskiego - fot.1. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2023-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu].