Urządzenie spycharkowe USCz-55
Urządzenie spycharkowe USCz-55 – urządzenie inżynieryjne stosowana między innymi w Wojsku Polskim.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Urządzenie spycharkowe USCz-55 jest przeznaczone do wykonywania wykopów na okopy i ukrycia wozów bojowych oraz przejazdów przez rowy przeciwczołgowe, przeciwskarpy, wyrwy i urwiska, zjazdów i wyjazdów na przeprawach, dróg na przełaj oraz usuwania wierzchniej warstwy gruntu w terenie skażonym[1]. Urządzenie spycharkowe stanowi lemiesz, który zawiesza się w przedniej części czołgu. Montuje i demontuje je załoga czołgu używając żurawia samochodowego[2][3].
Dane eksploatacyjne USCz
[edytuj | edytuj kod]| Parametr | Wartość[4] |
|---|---|
| Długość lemiesza | 3,39 m |
| Wysokość lemiesza | 0,95 m |
| Masa całkowita | 12 t |
| Czas montażu na czołg | 60 min |
| Czas demontażu | 45 min |
| Zagłębienie lemiesza | 0,41 m |
| Wydajność wykopowa | 110–130 m³/h |
| Szybkość transportowa | 18–20 km/h |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Metodyka szkolenia saperskiego 1974 ↓, s. 226.
- ↑ Podręcznik saperski 1991 ↓, s. 131.
- ↑ Podręcznik czołgisty 1974 ↓, s. 246.
- ↑ Podręcznik saperski 1991 ↓, s. 132.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wojciech Barański (zal.): Podręcznik saperski dla wszystkich rodzajów wojsk. Inż. 534/89. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych, 1991.
- Eugeniusz Molczyk (zal.): Metodyka szkolenia inżynieryjno-saperskiego pododdziałów ogólnowojskowych. Inż. 366/73. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych, 1974.
- Eugeniusz Molczyki (zal.): Podręcznik czołgisty. Szkol. 484/74. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Inspektorat szkolenia, 1974.