USS Sumner (DD-333)
_underway,_in_the_1920s_(NH_108859).jpg)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Położenie stępki |
27 sierpnia 1919 |
| Wodowanie |
27 listopada 1920 |
 US Navy
| |
| Nazwa |
USS „Sumner” (DD-333) |
| Wejście do służby |
27 maja 1921 |
| Wycofanie ze służby |
29 marca 1930 |
| Los okrętu |
skreślony w 1930 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 1215 ton |
| Długość |
95,8 m |
| Szerokość |
9,65 m |
| Zanurzenie |
3 m |
| Napęd | |
| 26 500 shp 2 śruby | |
| Prędkość |
35 węzłów |
| Zasięg |
4900 Mm @ 15 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 4 x 102 mm L/50 1 x 76 mm L/25 | |
| Wyrzutnie torpedowe |
12 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm |
| Załoga |
130 oficerów i marynarzy |
USS Sumner (DD-333) – amerykański niszczyciel typu Clemson, będący w służbie w okresie po I wojnie światowej. Jego patronem był Allen Melancthon Sumner.
Stępkę okrętu położono w San Francisco 27 sierpnia 1919 roku w stoczni Bethlehem Shipbuilding Corporation. Zwodowano go 27 listopada 1920 roku, matką chrzestną była Margaret Sumner. Wszedł do służby 27 maja 1921 roku[1].
Cztery dni później „Sumner” dołączył do Destroyer Division 49, Squadron 13, Flotilla 2 amerykańskiej Floty Pacyfiku. Jego kariera trwała prawie 9 lat i toczyła się w okresie relatywnego spokoju, gdy głównie czas spędzał na szkoleniach, manewrach i patrolach. W 1924 roku, gdy rewolucja w Meksyku przeciw rządowi Obregóna spowodowała zaangażowanie się USA, gdy 17 stycznia USS „Richmond” (CL-9) został wysłany do Tampico, „Sumner” i pięć innych niszczycieli dołączyło do USS „Omaha” (CL-4) i zespół przepłynął do Veracruz[1].
Niszczyciel wznowił służbę na zachodnim wybrzeżu USA na początku kwietnia 1924 roku i kontynuował ją do połowy 1925 roku. 1 lipca 1925 roku dołączył do Battle Fleet i wraz z dywizjonem lekkich krążowników ze Scouting Force wyszedł z Pearl Harbor w rejsie do Australii i Nowej Zelandii. Siły odwiedziły Pago Pago na Samoa, a następnie popłynęły do Melbourne i Sydney w Australii oraz Auckland, Lyttelton, Wellington i Dunedin w Nowej Zelandii. Flota wróciła na zachodnie wybrzeże 26 września i „Sumner” wrócił do zwyczajnej służby i patroli[1].
W marcu 1927 roku okręt przeszedł Kanał Panamski i wziął udział w manewrach na Atlantyku. W czasie rejsu dotarł na północ do Bostonu, a później wrócił na Pacyfik w czerwcu 1927 roku. Po podróży na Hawaje i operacjach w tym rejonie w 1928 roku „Sumner” wrócił do działań w pobliżu zachodniego wybrzeża USA, które kontynuował do wiosny 1930 roku[1].
29 marca 1930 roku okręt został wycofany ze służby w San Diego. Jego nazwę skreślono z listy 18 listopada 1930 roku. Pomiędzy 1930 i 1934 rokiem służył Marynarce najpierw jako okręt koszarowy dla załóg okrętów podwodnych, następnie jako okręt testowy. Ostatecznie 12 czerwca 1934 roku jego kadłub został sprzedany zgodnie z ustaleniami londyńskiego traktatu morskiego[1].