UMC-1
| |||
| Typ | |||
|---|---|---|---|
| Premiera |
1961 | ||
| Koniec produkcji |
1964 | ||
| Pamięć operacyjna |
4096 słów długości 36 bitów | ||
| |||
UMC-1 (Uniwersalna Maszyna Cyfrowa) – pierwszy komputer produkowany seryjnie przez Elwro od 1962 r. Elwro wyprodukowało i uruchomiło 25 szt. maszyn seryjnych, w tym jedną na eksport do Węgier[1].
Był to lampowy komputer pierwszej generacji opracowany w Zakładzie Konstrukcji Telekomunikacyjnych i Radiofonii Politechniki Warszawskiej, zbudowany na podstawie doświadczeń zdobytych na eksperymentalnej maszynie cyfrowej EMC wykonanej w 1959 r[2]. Lampy eksploatowane w maszynie musiały być dobrej jakości. Stosowano zazwyczaj niemieckie, gdyż polskie nie miały dostatecznie dobrych parametrów. Na niektórych z nich widniały etykiety zawierające informację o prądzie anodowym każdej konkretnej lampy.
Dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]- rodzina: UMC
- typ: mikroprogramowany komputer szeregowy I generacji zbudowany na lampach
- szybkość: 100 dodawań na sekundę
- bębnowa pamięć operacyjna:
- pojemność: 4096 słów długości 36 bitów
- średni czas dostępu: 10 ms
- urządzenia zewnętrzne: dalekopis z czytnikiem i perforatorem taśmy papierowej
- czytnik taśmy papierowej o szybkości 50 znaków na sekundę
- koszt 1 mln operacji (według cen z 1976 r.): 500 zł.
- jako pierwszy na świecie używał do obliczeń pozycyjnego systemu liczbowego o podstawie -2
- zasilanie: 6 kVA[1]
- wymiary jednostki centralnej: 2900 × 700 × 2400 mm[1]
- waga: około 1500 kg[3][1]
Produkcja w kolejnych latach (łącznie zbudowano około 29 komputerów UMC-1 [bez EMC]):
- 1959: 1 szt. (eksperymentalne EMC)
- 1961: 2 szt. (eksperymentalne UMC-1/alfa i UMC-1/beta)
- 1962: 3 szt. (prototypy UMC-1/gamma i UMC-1/delta, rozpoczęcie produkcji seryjnej)[2]
- 1963: 14 szt.[1]
- 1964: 10 szt.[4]
W 1965 roku uruchomiono jej wersję tranzystorową, maszynę UMC-10.
Zachowane
[edytuj | edytuj kod]- Fragmenty odnalezione na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i przekazane do Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Biuletyn zakładowy Elwro. 100 maszyna matematyczna z WZE Elwro., listopad 1966, s. 8, 13, 19, 22, 41 [dostęp 2023-03-11].
- ↑ a b Józef Knysz, Elektroniczne maszyny matematyczne, [w:] Rozwój techniki w PRL, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, s. 559–560, 562 [dostęp 2018-10-10] (pol.).
- ↑ macminik, Elwro część 3 – pierwsza, seryjna Odra, „dobreprogramy.pl”, 20 sierpnia 2015 [dostęp 2018-07-03] (pol.).
- ↑ Attached > Historia komputerów > Maszyny cyfrowe ODRA, „Informatyka” (8-12), aresluna.org, 1989, 26-30, Tabela 2. Asortyment i liczba komputerów wytworzonych w poszczególnych latach w WZE ELWRO do 1974 r. (wg danych Działu Planowania Elwro) [dostęp 2018-10-10].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Historia powstania Uniwersalnej Maszyny Cyfrowej UMC-1 na stronie https://polskiekomputery.pl
- Kazimierz Mazurkiewicz, Marian Snowarski, Opracować statystycznie wyniki badań wstępnej eksploatacji serii elektronicznych maszyn matematycznych typu UMC - 1, praca magisterska dotycząca badań eksploatacji wstępnej maszyn cyfrowych UMC-1 produkcji WZE Elwro, historiainformatyki.pl, 1964 [dostęp 2023-03-11] (pol.).
- Muzeum Historii Komputerów i Informatyki, Godzinka, czyli dwie - Odc. 13 , Timex FDD 3000 w akcji, CA 80 MiK, DT-105s, Spartaqs Groups [online], od 1:32:53 – zdjęcia UMC-1, fragment programu w języku W-20, www.youtube.com, 20 lipca 2020 [dostęp 2020-12-28].