Stok (anatomia)
Stok (łac. clivus) – w anatomii człowieka pochyła powierzchnia na wewnętrznej powierzchni podstawy czaszki. W wymiarze poprzecznym jest ona nieco wklęsła, a w wymiarze podłużnym opada ku tyłowi i dołowi. Stok utworzony jest w większej części przez powierzchnie górną (podstawną) kości potylicznej, którą ku przodowi uzupełnia niewielki fragment powierzchni wewnętrznej trzonu kości klinowej. Na stoku spoczywa most i rdzeń przedłużony oraz naczyna podstawne i kręgowe i splot podstawny. Od przodu stok graniczy z grzbietem siodła tureckiego (łac. dorsum sellae). Tylny brzeg stoku dochodzi do przedniej krawędzi otworu wielkiego. W tej okolicy do stoku przyczepia się błona pokrywająca (łac. membrana tectoria).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- A. Bochenek, M. Reicher: Anatomia człowieka. T. I.. Warszawa: PZWL, 1989.
