Przejdź do zawartości

Stanisław Krawczyński (dyrygent)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Krawczyński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 września 1955
Pierspiektiwnyj

Zawód, zajęcie

dyrygent, nauczyciel akademicki

Tytuł naukowy

profesor sztuk muzycznych

Alma Mater

Akademia Muzyczna w Krakowie

Stanowisko

rektor Akademii Muzycznej w Krakowie (2004–2012, 2016–2020)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka „Honoris Gratia” Order Uśmiechu

Stanisław Krawczyński (ur. 20 września 1955 w m. Pierspiektiwnyj w Kraju Krasnojarskim) – polski dyrygent, profesor sztuk muzycznych, rektor Akademii Muzycznej w Krakowie (2004–2012 oraz 2016–2020).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Krawczyński urodził się w 1955 w osadzie Pierspiektiwnyj (sam określił ją jako Perspektywny) w Kraju Krasnojarskim, wyludnionej na początku kolejnej dekady[1]. Jego ojciec był żołnierzem Armii Krajowej. Oboje rodzice zostali wywiezieni na Syberię, gdzie się poznali. W grudniu 1955 rodzina osiedliła się w Krakowie[1], gdzie w 1946 po wysiedleniu ze Lwowa zamieszkał Wiesław Krawczyński, dziadek Stanisława Krawczyńskiego ze strony ojca[2].

Ukończył z wyróżnieniem studia na krakowskiej Akademii Muzycznej. 18 kwietnia 2001 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. Pełnił funkcję kierownika Chórów Polskiego Radia i TV w Krakowie oraz Chóru Filharmonii Krakowskiej. Występował m.in. w Teatro alla Scala w Mediolanie, Teatro Regio w Turynie, Accademia di Santa Cecillia w Rzymie, sali koncertowej UNESCO w Paryżu, Beethovensaal w Stuttgarcie, Brucknerhaus w Linzu. W 1986 został dyrygentem Capelli Cracoviensis.

Dokonał prawykonań utworów licznych kompozytorów, m.in. Zbigniewa Bujarskiego, Henryka Mikołaja Góreckiego, Marka Stachowskiego i Henryka Jana Botora[3].

Jako nauczyciel akademicki związany z macierzystą uczelnią, na której doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego w Instytucie Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Rytmiki. W 1995 został kierownikiem Zakładu Chóralistyki, a następnie kierownikiem Katedry Chóralistyki. W 1999 objął stanowisko dziekana Wydziału Edukacji Muzycznej. W 2004 po śmierci Marka Stachowskiego został rektorem Akademii Muzycznej w Krakowie, funkcję tę pełnił do 2012. W 2016 ponownie wybrany na stanowisko rektora tej uczelni[4]. Od 2012 do 2016 przewodniczył Sekcji Sztuki Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów[5].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Przebita Biblia. Z prof. Stanisławem Krawczyńskim rozmawia Helena Maniakowska, „Niedziela”, Nr 38, 2011 [dostęp 2021-02-10].
  2. Zmarł Wiesław Krawczyński, żołnierz AK, współzałożyciel Związku Sybiraków [online], gosc.pl, 3 grudnia 2019 [dostęp 2023-10-18].
  3. Płyta z papieskiej mszy, „Gazeta Wyborcza”, Nr 282, 4 grudnia 2006, s. 5.
  4. Prof. Stanisław Krawczyński rektorem Akademii Muzycznej w Krakowie [online], perspektywy.pl, 23 marca 2016 [dostęp 2016-03-25].
  5. Prof. dr hab. Stanisław Krawczyński, amuz.krakow.pl [zarchiwizowane 2024-02-26].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 października 2023 r. nr rej. 470/2023 o nadaniu orderu (M.P. z 2023 r. poz. 1297).
  7. Odznaczenia dla zasłużonych pracowników Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie [online], prezydent.pl, 4 października 2023 [dostęp 2023-10-05].
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 listopada 2017 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2018 r. poz. 78).
  9. Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracowników Akademii Muzycznej w Krakowie, prezydent.pl, 25 lutego 2018 [zarchiwizowane 2018-02-26].
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 czerwca 2005 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 66, poz. 924).
  11. a b c d Stanisław Krawczyński, amuz.krakow.pl [zarchiwizowane 2014-03-29].
  12. a b Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], gov.pl [dostęp 2024-06-30].
  13. Kawalerowie [online], orderusmiechu.pl [dostęp 2023-12-08].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]