Stanisław Łopaciński
Lubicz | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 marca 1851 |
Data i miejsce śmierci |
23 listopada 1933 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Zawód, zajęcie |
prawnik |
---|---|
Miejsce zamieszkania | |
Narodowość |
polska |
Tytuł naukowy | |
Odznaczenia | |
Stanisław Jan Ignacy Łopaciński h. Lubicz (ur. 11 marca 1851 w Sarja, zm. 23 listopada 1933 w Wilnie) – polski prawnik, adwokat, ziemianin, poseł do Rady Państwa Imperium Rosyjskiego, działacz społeczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z odnogi saryjskiej Łopacińskich. Urodził się 11[1] lub 24[2] marca w 1851 jako syn Ignacego (1822–1882) i Marii z Szumskich (1821–1851). Miał brata Józefa (ur. 1847) i siostrę Zofię Dorotę (1848–1933)[1]. Ukończył studia prawnicze. Został adwokatem, w tym zawodzie pracował w Kijowie. Po śmierci ojca powrócił w rodzinne strony w prowadził majątek Saria. Działał społecznie. Był prezesem Towarzystwa Rolniczego, prezesa Banku Ziemian Ziemi Witebskiej, działał w towarzystwach oświatowych i charytatywnych. Po 1905 był wybierany do Rady Państwa Imperium Rosyjskiego z ziemi witebskiej, później z ziemi wileńskiej.
Po wybuchu I wojny światowej współorganizował sądownictwo na Wileńszczyźnie. Był sędzią sądu okręgowego i sądu apelacyjnego w Wilnie. Jako polski poseł do rosyjskiego parlamentu działał niejawnie jako tzw. hospitant w Komitecie Narodowym Polskim. Później przeniósł się do Torunia.
Jego żoną od 16 lipca 1880 była Tekla Borch h. Trzy Kawki (zm. 1892), z którą miał syna Euzebiusza (1882–1961)[1].
Zmarł 23 listopada 1933 w Wilnie. Pochowany na cmentarzu Stara Rossa[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (30 kwietnia 1925)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Stanisław Jan Ignacy Łopaciński z Łopacina h. Lubicz [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-03-06] .
- ↑ Litewskie Archiwum Państwowe w Wilnie (teczka 20-1-64, s. 85a-86).
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 434 „za wybitną pracę na polu społeczno-narodowem”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ś. p. Stanisław Łopaciński. „Wileński Przegląd Prawniczy”, s. 301–302, Nr 12 z 1 grudnia 1933.
- Stanisław Łopaciński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-09-30].
- Stanisław Łopaciński. baza-nazwisk.de. [dostęp 2015-09-30].
- Деятели России : 1906 г. / Ред.-изд. А. М. Шампаньер. — Санкт-Петербург, 1906. – 340 с. разд. паг. : ил.; стр. 40
- Лопацинский Станислав Игнатьевич. tez-rus.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-22)].
- Левенсон, Марк Львович. Государственный совет : портреты и биографии. - 2-е изд. - Петроград : Тип. Петроградской тюрьмы, 1915. ; стр. 195
- Członkowie Komitetu Narodowego Polskiego (1914–1917)
- Ludzie związani z Toruniem
- Ludzie związani z Wileńszczyzną
- Ludzie związani z Wilnem
- Łopacińscy herbu Lubicz
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na cmentarzu Na Rossie w Wilnie
- Polscy posłowie do Rady Państwa Imperium Rosyjskiego
- Polscy adwokaci
- Polscy działacze społeczni
- Polscy sędziowie okresu zaborów
- Urodzeni w 1851
- Zmarli w 1933