Soeman Hasibuan

Soeman Hasibuan, znany bardziej pod swym pisarskim pseudonimem Soeman Hs (Soeman H.S. lub Suman Hs; ur. 4 kwietnia 1904 w Bengkalis, w prow. Riau w Holenderskich Indiach Wschodnich, zm. 8 maja 1999 w Pekanbaru, w prow. Riau w Indonezji) – indonezyjski pisarz i poeta.

Uznawany za pioniera powieści kryminalnej i autora opowiadań w literaturze indonezyjskiej.

Zarys biograficzny i kariera pisarska

Korzenie jego przodków wywodzą się z Tapanuli na Sumatrze. Soeman chciał zostać nauczycielem i pisarzem. Po ukończeniu szkoły dla nauczycieli w 1923 zaczął pracować jako nauczyciel języka malajskiego^[1].

Jeszcze w tym samym roku, krótko po ukończeniu studiów, rozpoczął swoją karierę pisarską. Pierwsza jego powieść pt. Kasih Tak Terlarai (mal. Nieodwzajemniona miłość – książka o młodym sierocie, który ucieka z ukochaną, ale musi po powrocie do domu ponownie w przebraniu wyjść za nią za mąż) została opublikowana w 1929 roku.

Prace Soemana były często wykorzystywane do nauczania literatury malajskiej dla uczniów szkół gimnazjalnych i starszych, zwłaszcza w Riau, gdzie w latach siedemdziesiątych były dystrybuowane przez władze prowincji. Jedno z opowiadań Soemana Papan Reklame (mal. Billboardy) zostało zamieszczone w zbiorze tekstów do nauki języka przeznaczonych dla studentów zagranicznych uczących się języka malajskiego używanego w Indonezji (tzw. bahasa Indonesia).

W 2008 roku jego imieniem została nazwana biblioteka w Pekanbaru^[2].

Ważniejsze prace

Kasih Tak Terlarai (powieść, 1929)
Pertjobaan Setia (powieść, 1931)
Mentjahari Pentjoeri Anak Perawan (powieść, 1932)
Kasih Tersesat (powieść, 1932)
Teboesan Darah (powieść, 1939)
Kawan Bergeloet (zbiór opowiadań, 1941)

Przypisy

↑ JuliaJ. Anjarwati JuliaJ., Biografi Soeman HS, Sang Pelopor Cerpen Indonesia [online], FA Bahasa, 29 października 2020 [dostęp 2021-01-17] (indonez.).
↑ Jasa Soeman untuk Pendidikan di Riau [online], SENARAI.OR.ID, 28 listopada 2019 [dostęp 2021-01-17] (ang.).