Przejdź do zawartości

Sławsk (Rosja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławsk
Славск
Ilustracja
Kościół w Sławsku
Herb
Herb
Państwo

 Rosja

Obwód

 królewiecki

Powierzchnia

11 km²

Wysokość

2 m n.p.m.

Populacja (2021)
• liczba ludności


3964[1]

Nr kierunkowy

+7 40163

Kod pocztowy

238600

Położenie na mapie obwodu królewieckiego
Mapa konturowa obwodu królewieckiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Sławsk”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Sławsk”
Ziemia55°03′N 21°41′E/55,050000 21,683333
Strona internetowa

Sławsk (ros. Славск) – miasto w Rosji, w obwodzie królewieckim. W 2021 roku liczyło 3964 mieszkańców.

Miejscowość położona około 15 km na południowy zachód od Sowiecka. Znajduje tu się stacja kolejowa Sławsk-Nowyj, położona na linii kolejowej łączącej Królewiec z Sowieckiem.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Osada została założona w 1292 roku na terenach państwa krzyżackiego. Od 1525 roku do 1701 roku wchodziła w skład Prus Książęcych. Od 1701 roku w granicach Królestwa Prus. W 1761 roku miasto poważnie uszkodziła powódź wywołana przez przerwanie tam podczas sztormu. Od 1818 roku siedziba pruskiego powiatu Elchniederung. Według niemieckich danych w 1890 roku powiat zamieszkiwało 16 tys. Litwinów[2], co stanowiło 29% populacji. W 1891 roku miasto uzyskało połączenie kolejowe z Królewcem i Tylżą. Na początku XX wieku miejscowość nabrała charakteru kurortu klimatycznego, ze względu na okoliczne pierwotne lasy, rzeki i jeziora. W 1935 roku otwarto basen z wodą mineralną, której źródła znajdują się w okolicach miasta. W 1939 miasto liczyło 3500 mieszkańców. 20 stycznia 1945 miasto bez walki zajęły oddziały 263 dywizji strzelców 2 Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej. W 1946 roku zmieniono nazwę miasta na Sławsk na pamiątkę radzieckiego zwycięstwa w II wojnie światowej, a miasto stało się siedzibą powiatu sławskiego.

W mieście zachowała się historyczna zabudowa śródmiejska oraz kościół ewangelicki z 1869 w stylu neogotyckim, w którym dawniej przechowywano szereg rzeźb z XVII wieku. W pobliżu miasta znajduje się ośrodek reprodukcji i rezerwat żubrów oraz ostoja rzadkich gatunków ptaków (ostrygojady, szablodzioby, kuliki wielkie, puchacze, ohary). Na terenie rejonu znajdował się hitlerowski obóz koncentracyjny Hohenbruch.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2021 года [online], rosstat.gov.ru [dostęp 2021-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-02] (ros.).
  2. Informationsseite - DENIC eG [online], verwaltungsgeschichte.de [dostęp 2018-07-27] (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Georg Dehio, Handbuch der Deutschen Kunstdenkmäler, neu bearb. von Ernst Gall, Deutschordensland Preussen, unter Mitw. von Bernhard Schmid und Grete Tiemann, München; Berlin, Deutscher Kunstverlag, 1952

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]