Rue du Chat-qui-Pêche
| 5. dzielnica | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
Położenie na mapie Paryża  | |
Położenie na mapie Francji  | |
Położenie na mapie Île-de-France  | |
| 48°51′11″N 2°20′46″E/48,853056 2,346111 | |
Rue du Chat-qui-Pêche (pol. ulica Kota Rybaka) – ulica w Paryżu, na osi północ-południe, dostępna tylko dla pieszych (zamknięta obustronnie barierami[1]). Znajduje się w 5. dzielnicy, na terenie Dzielnicy Łacińskiej.
Jest uważana za najwęższą obecnie ulicę Paryża – ma 29 metrów długości i 1,80 metra szerokości. Miano to posiada niesłusznie, gdyż faktycznie najwęższa jest Sentier des Merisiers posiadająca niespełna metr szerokości (12. dzielnica). Rue du Chat-qui-Pêche łączy położony nad Sekwaną bulwar Quai Saint-Michel z ulicą Rue de la Huchette. Rue du Chat-qui-Pêche została otwarta w 1540 i prowadziła bezpośrednio w kierunku rzeki. Początkowo była nazywana Rue des Etuves, później Rue du Renard i Rue des Bouticles. Jej obecna nazwa pochodzi od oznaczenia domu przedstawiającego kota łowiącego ryby. W 1832 na obu zakończeniach traktu istniały kraty, których dziś już nie ma[2][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dictionnaire des proverbes français de Pierre de La Mésangère - 1823 (str. 143)
- ↑ Jean La Tynna, Dictionnaire topographique, étymologique et historique des rues de Paris: contenant les noms anciens et nouveaux des rues, ruelles, culs-de-sac, passages, places, quais, ports, ponts, avenues, boulevards, etc., et la désignation des arrondissemens dans lesquels ils sont situés; accompagné d'un ..., J. de la Tynna, 1812p. 100 lire (consulté le 23/12/2009)
- ↑ Dictionnaire administratif et historique des rues de Paris et de ses monuments par Félix Lazare,... et Louis Lazare,... 1844-1849 (str. 131)