Przejdź do zawartości

Rudolf Bergman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Bergman
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1876
Wilno

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 1946
Podkowa Leśna

Burmistrz Lidy
Okres

od 1926
do 1932

Poseł na Sejm Litwy Środkowej
Okres

od 1922
do 1922

Przynależność polityczna

Zespół Stronnictw i Ugrupowań Narodowych

Rudolf Franciszek Bergman herbu Bergman (ur. 4 kwietnia 1876 w Wilnie, zm. 4 stycznia 1946 w Podkowie Leśnej[1]) – polski aptekarz, burmistrz Lidy w latach 1926-1932[1][2], poseł na Sejm Litwy Środkowej[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jana Kantego Bergmana i Stanisławy z Rybickich. Ukończył studia z zakresu farmacji. W połowie listopada 1918 roku w jego mieszkaniu została założona Rada Narodowa Ziemi Lidzkiej, której został wiceprezesem[4]. W 1919 roku został członkiem zarządu Związku Stowarzyszeń Spożywców[5]. Był darczyńcą Biblioteki Miejskiej w Lidzie[6].

W 1922 roku został wybrany posłem na Sejm Litwy Środkowej z listy Polskiego Centralnego Komitetu Wyborczego w okręgu nr X (Lida)[3]. W Sejmie zasiadał w klubie Zespołu Stronnictw i Ugrupowań Narodowych[7]. W 1922 roku został wybrany członkiem Rady Naczelnej Unii Narodowo-Państwowej[8]. W 1926 roku został burmistrzem Lidy[1]. W 1927 roku uczestniczył, jako członek Partii Pracy, w zjeździe pracowników samorządowych w Baranowiczach[9]. W tym samym roku należał do rady nadzorczej Związku Kooperatyw w Lidzie[10]. W 1932 roku wydzierżawił aptekę w Wilnie[11]. W 1933 roku został członkiem zarządu[12], a w 1934 roku został wybrany wiceprezesem Wileńskiego Towarzystwa Farmaceutycznego[13].

W czasie wojny mieszkał w willi w Podkowie Leśnej. Zmarł tamże 4 stycznia 1946 roku. Został pochowany na cmentarzu w Brwinowie[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Rudolf Franciszek Bergman - I838 - Informacje o osobie - PhpGedView [online], web.archive.org, 25 września 2021 [dostęp 2024-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-25].
  2. Kurjer Warszawski. R. 107, 1927, nr 257, s. 14
  3. a b R. 3, nr 6 (17 lutego 1922) = nr 56 Dziennik Urzędowy Tymczasowej Komisji Rządzącej. Litwa Środkowa, s. 68
  4. Józef Dziczkaniec, Samoobrona Ziemi Lidzkiej, Wilno: Ziemia Lidzka, 1938, s. 76 (pol.).
  5. Ziemia Wileńska: pismo tygodniowe dla wszystkich R.1, 1919, dod.: Poradnik Rolniczy, nr 5 (12 października), s. 2
  6. Ateneum Wileńskie: czasopismo naukowe poświęcone badaniom przeszłości ziem Wielkiego X. Litewskiego. R. 13, 1938, z. 1, s. 336
  7. Sejm Wileński 1922: przebieg posiedzeń według sprawozdań stenograficznych w opracowaniu kancelarji sejmowej, Wilno: Wydawnictwo Księgarni Józefa Zawadzkiego, 1922, s. 10 (pol.).
  8. Nowa Reforma, R.41, nr 156 (14 lipca 1922), s. 1
  9. Epoka. R. 2, 1927, nr 325, s. 6
  10. Dziennik Wileński, R.11, nr 69 (25 marca 1927), s. 8
  11. Wiadomości Farmaceutyczne, R. 59, nr 37 (11 września 1932), s. 483
  12. Wiadomości Farmaceutyczne, R. 60, nr 18 (30 kwietnia 1933), s. 240
  13. Wiadomości Farmaceutyczne, R. 61, nr 16 (22 kwietnia 1934), s. 250