Przejdź do zawartości

Robert Powell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Powell
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1944
Salford, Anglia

Zawód

aktor

Współmałżonek

Babs Powell
(od 1975)

Lata aktywności

od 1966

Robert Powell (ur. 1 czerwca 1944 w Salford[1]) – brytyjski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, najbardziej znany z roli tytułowej w miniserialu biblijnym Franco Zeffirelliego Jezus z Nazaretu[2] i jako tajny agent Richard Hannay. Jego charakterystyczny głos stał się znany w reklamach i filmach dokumentalnych[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Salford[4] w hrabstwie Lancashire jako syn Kathleen (z domu Davis) i Johna Wilsona Powella[5]. Uczęszczał do Manchester Grammar School. Studiował w Royal College of Advanced Technology w Salford.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pragnął zostać adwokatem, a w latach 1963-64 był na kursie zewnętrznym londyńskiego uniwersytetu LLB w Manchester College of Commerce. Jednocześnie grał na scenie pod kierunkiem Trevora Nunna. Potem występował w repertuarze teatru w Stoke-on-Trent. Na ekranie debiutował w dramacie kryminalnym Petera Yatesa Robbery (1967) o napadzie stulecia u boku Stanleya Bakera i Joanny Pettet. Wkrótce znalzał się w obsadzie komedii sensacyjnej Petera Collinsona Włoska robota (The Italian Job, 1969) z Michaelem Caine’em i Noëlem Cowardem. W serialu science fiction BBC Doomwatch (1970) pojawił się jako naukowiec Toby Wren. Wystąpił też w telewizyjnej ekranizacji powieści Gustave’a Flauberta BBC Szkoła uczuć (Sentimental Education, 1970) oraz Juda nieznany (Jude the Obscure, 1971) wg powieści Thomasa Hardy’ego. W filmie muzycznym Kena Russella Tommy (1975)[6] z Oliverem Reedem, Rogerem Daltreyem i Ann-Margret zagrał postać kapitana Walkera.

Za kreację Jezusa Chrystusa w miniserialu biblijnym Franca Zeffirellego Jezus z Nazaretu (Gesù di Nazareth, 1977) został uhonorowany włoską nagrodą TVTimes, The International Arts Prize na festiwalu filmowym w Fiuggi, Grand Prize na festiwalu filmowym w Saint Vincent i zdobył nominację do Nagrody Brytyjskiej Akademii Telewizyjnej w kategorii Najlepszy aktor pierwszoplanowy[7]. W dramacie Krzysztofa Zanussiego Długa rozmowa z ptakiem (Das lange Gespräch mit dem Vogel, 1992) wcielił się w czterdziestoletniego aktora Johna Bartha, który zaczyna wątpić w sens życia. We wrześniu 2015 na West End w Birmingham Repertory Theatre oraz w marcu 2016 w Sydney Theatre Company (przy Roslyn Packer Theatre) w Australii zagrał Karola, księcia Walii w spektaklu blank verse Król Karol III (King Charles III)[8][9].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

29 sierpnia 1975 roku poślubił tancerkę Barbarę „Babs” Lord[10][11]. Mają dwoje dzieci – syna Barneya (ur. 1977) i córkę Kate (ur. 1979).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Robert Powell. MYmovies.it. [dostęp 2017-09-22]. (wł.).
  2. Robert Powell (1 de Junho de 1944). Filmow. [dostęp 2017-06-17]. (port.).
  3. Robert Powell. Listal. [dostęp 2016-04-04]. (ang.).
  4. Personalidade: Robert Powell (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2017-09-22]. (port.).
  5. Robert Powell Biography (1944-). Filmreference.com. [dostęp 2016-04-04]. (ang.).
  6. Mike Pattenden (2015-11-07): Robert Powell: 'The Who were a big thing for me, even before I did Tommy'. Daily Mail. [dostęp 2017-09-22]. (ang.).
  7. Robert Powell. [dostęp 2017-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-24)]. (ang.).
  8. Steve Dow (2016-04-05): King Charles III review – Shakespearean take on future reign raises unique questions for Australia. The Guardian. [dostęp 2017-09-22]. (ang.).
  9. Rupert Christiansen (2015-09-18): Robert Powell in 'King Charles III': his sensitive side emerges once more. The Daily Telegraph. [dostęp 2017-09-22]. (ang.).
  10. BST (2010-12-04): Pain's People: Former TV dancer Babs Powell suffers from a debilitating arthritic condition caused in part by her strenuous career. Daily Mail. [dostęp 2017-09-22]. (ang.).
  11. Dave Simpson (2014-09-14): Dee Dee Wilde and Babs Powell: how we made Pan's People. The Guardian. [dostęp 2017-09-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]