Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Hedera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hedera
rezerwat florystyczny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Pojezierze Krajeńskie

Data utworzenia

2000

Akt prawny

Dz.Urz. Woj. Kujawsko-Pomorskiego z 2001 r. Nr 3 poz. 25

Powierzchnia

15,14 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy Nakło nad Notecią
Mapa konturowa gminy Nakło nad Notecią, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hedera”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Hedera”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Hedera”
Położenie na mapie powiatu nakielskiego
Mapa konturowa powiatu nakielskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hedera”
Ziemia53°09′37″N 17°44′37″E/53,160278 17,743611

Rezerwat przyrody Hederarezerwat florystyczny położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie nakielskim, gminie Nakło nad Notecią[1]. Powierzchnia rezerwatu wynosi 15,14 ha[1] (wcześniej podawano 16,94 ha[2]).

Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[3].

Lokalizacja

[edytuj | edytuj kod]

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się na styku mezoregionów: Pojezierza Krajeńskiego (314.69) i Kotliny Toruńskiej (315.25). Zajmuje on strome skarpy wąwozu, wcinającego się w północne zbocze Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej. Znajduje się ok. 400 m na południe od drogi krajowej nr 10, w pobliżu wsi Minikowo.

Rezerwat jest położony w obrębie korytarza ekologicznego włączonego do sieci Natura 2000: Doliny Noteci (OZW).

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat utworzono w celu ochrony stanowiska bluszczu pospolitego (Hedera helix) – pnącza ciepłolubnego, którego tak obfite występowanie, w tym licznych okazów kwitnących jest rzadkością. Zbocza wąwozu erozyjnego porasta las o charakterze grądu. Okazy bluszczu pną się na drzewach oraz porastają dno lasu[4]. Większość starych okazów ma zdrewniałe pędy o średnicach dochodzących do 5 cm, niektóre pędy boczne odstają od pni na odległość przekraczającą 30 cm. Na uwagę zasługują zmienne kształty blaszki liściowej bluszczu, od typowych do prawie owalnych. Większość osobników kwitnie i owocuje[2].

Szlak rezerwatów

[edytuj | edytuj kod]

Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą a Wyrzyskiem, znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:

  1. Kruszyn (leśny),
  2. Hedera,
  3. Las Minikowski (leśny),
  4. Łąki Ślesińskie (florystyczny),
  5. Skarpy Ślesińskie (florystyczny),
  6. Borek (leśny),
  7. Zielona Góra (leśny).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rezerwat przyrody Hedera. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-04].
  2. a b CZĘŚĆ V - OCHRONA PRZYRODY. [w:] WIOŚ Bydgoszcz Raport 2001 [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-24)].
  3. Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 7 listopada 2016 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Hedera”. [w:] Dz. Urz. Województwa Kujawsko-Pomorskiego poz. 3932 [on-line]. 2016-11-10. [dostęp 2019-04-18].
  4. Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8