Rewa (Polska)
54°37′56″N 18°30′15″E/54,632222 18,504167
| wieś | |
 Cypel Rewski | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
908 |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
81-198[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GPU |
| SIMC |
0164210 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu puckiego  | |
Położenie na mapie gminy Kosakowo  | |
| 54°37′56″N 18°30′15″E/54,632222 18,504167[1]
| |
| Strona internetowa | |
Rewa (kaszb. Rewa, niem. Rewa)[3] – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Kosakowo, między Gdynią a Puckiem, na Kaszubach. Miejscowość z dwoma letnimi kąpieliskami i dwiema przystaniami morskimi dla rybaków (pasy plaży).
Miejscowość o charakterze rybackim (pierwsze zapisy własnościowe: XVI w.). Wieś duchowna położona była w II połowie XVI w. w powiecie puckim województwa pomorskiego[4].
W miejscowości znajduje się parafia rzymskokatolicka pw. św. Rocha, należąca do dekanatu Gdynia-Oksywie, archidiecezji gdańskiej.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Nazwa miejscowości wzięła się od rewy, piaszczystej mielizny ciągnącej się od czubka cypla, niemal nieprzerwanie, do brzegu Mierzei Helskiej.
Rewa leży u ujścia Mostowych Błot. Miejscowość w całości znajduje się w Nadmorskim Parku Krajobrazowym i jest objęta specjalnym obszarem ochrony siedlisk „Zatoka Pucka i Półwysep Helski”. Za południową zabudową wsi rozciąga się wzdłuż wybrzeża na południe rezerwat przyrody Mechelińskie Łąki wraz z jego otuliną. Tereny wokół Rewy są objęte obszarem specjalnej ochrony ptaków „Zatoka Pucka”.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Ruch turystyczny związany jest z położeniem. Piaszczysty Cypel Rewski, osłaniający niewielką zatoczkę, sprzyja uprawianiu windsurfingu i kitesurfingu. Rewa stanowi alternatywę dla często zatłoczonych miejskich kąpielisk Trójmiasta. Od 1997 r. w sierpniowe noce można obserwować bioluminescencję w wodzie małej zatoki (ruch ryb lub innych przedmiotów powoduje smugi turkusowego światła) pod wpływem obecności bruzdnic (Alexandrium ostenfeldii)[5].
Nad morzem za cyplem w kierunku Pucka wyznaczono letnie kąpielisko Rewa „Północ” o długości 100 m. Natomiast za cyplem w kierunku Gdyni wyznaczono kąpielisko Rewa „Południe” o długości 100 m[6].
Infrastruktura
[edytuj | edytuj kod]W miejscowości zostały ustanowione dwie przystanie morskie dla rybaków[7]:
- „Rewa I” – pas plaży wschodniej przy zejściu ul. Morskiej
- „Rewa II” – pas plaży północnej w pobliżu ul. Rybackiej
Rewa posiada połączenie autobusowe komunikacji miejskiej z Gdynią.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kalendarium:
- 1589 – pierwsza wzmianka na temat osady Riffe. Opat Cystersów Dawid Konarski zezwala na wybudowanie szop rybackich, które miały służyć jako czasowe domostwa rybaków w czasie połowów;
- 1648 – opat Aleksander Kęsowski nadaje przywilej osadniczy dla rewskich rybaków na wieczystą dzierżawę w zamian za ustaloną daninę;
- 1772 – osada należąca do klasztoru w Oliwie przybiera nazwę Rewa. Mieszka w niej 14 rybaków i liczba ta z roku na rok wzrasta;
- 1880 – Rewa liczy już 500 mieszkańców. Staje się portem dla statków pełnomorskich. Rozwija się handel i żegluga towarowa.
Aleja Zasłużonych Ludzi Morza
[edytuj | edytuj kod]
We wsi znajduje się Aleja Zasłużonych Ludzi Morza. Jej geneza sięga 2004 r., kiedy to na Cyplu Rewskim (tzw. Szperku) odsłonięto Krzyż Morski oraz tablice upamiętniające gen. Józefa Hallera, Klemensa Długiego - rewskiego armatora rybackiego oraz Jana Leszczyńskiego - wybitnego wychowawcę kadr morskich. Od tamtej pory każdego roku umieszcza się tu kolejne trzy tablice upamiętniające osoby związane z morzem. Sam krzyż stał się natomiast ważnym znakiem nawigacyjnym. W 2013 r., kosztem 1,5 mln zł, promenada została rozbudowana: wzdłuż ulicy Morskiej powstał ciąg pieszo-jezdny z kostki brukowej, wyposażony w małą architekturę (pergole, ławki, stojaki na rowery).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 115415
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1092 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Bałtyk znowu świeci - odkrywcy.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013–05–03)].
- ↑ Uchwała Nr VIII/38/2011 Rady Gminy Kosakowo z dnia 5 kwietnia 2011 r. (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2011 r. Nr 75 poz. 1575)
- ↑ Zarządzenie porządkowe Nr 3 Naczelnego Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni z 23 września 1991. r. w sprawie ustalenia granic lądowych dla morskich przystani rybackich położonych w obrębie pasa technicznego Urzędu Morskiego w Gdyni. umgdy.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-15)]. (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego Nr 19, poz.133, Dz. Urz. Woj. Warmińsko - Mazurskiego Nr 14, poz. 74)
| Wsie | |
|---|---|
| Pozostałe miejscowości |
