Przejdź do zawartości

Reprezentacja Estonii w piłce nożnej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reprezentacja Estonii w piłce nożnej
Ilustracja
Reprezentacja Estonii w 2019 roku.
Przydomek

Sinisärgid (Niebieskie Koszule)

Związek

Eesti Jalgpalli Liit

Sponsor techniczny

Nike

Trener

Jürgen Henn
(od 2024)

Skrót FIFA

EST

Ranking FIFA

123. (1148.76 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

98. (13 września 2023) (1421 pkt.)

Zawodnicy
Kapitan

Konstantin Vassiljev

Najwięcej występów

Martin Reim (157)

Najwięcej bramek

Andres Oper (38)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 FinlandiaEstonia Estonia 6-0
(Helsinki, Finlandia; 17.10.1920)
Najwyższe zwycięstwo
 LitwaEstonia Estonia 0-6
(Kowno, Litwa; 24.06.1923)

Estonia Estonia –  Litwa 6-0
(Tallinn, Estonia; 26.07.1928)

Najwyższa porażka
Finlandia Finlandia – Estonia Estonia 10-2
(Helsinki, Finlandia; 11.08.1922)

Niemcy Niemcy – Estonia Estonia 8-0
(Moguncja, Niemcy; 11.06.2019)

Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Estonii w piłce nożnej inauguracyjne spotkanie rozegrała w 1920 roku. W 1940 kraj został zaanektowany przez Związek Radziecki. Pierwszy mecz po odzyskaniu niepodległości Estończycy zagrali w 1991 roku. Przez wiele lat drużyna była europejskim średniakiem, ale od czasu zatrudnienia zagranicznych szkoleniowców Estonia gra coraz efektowniej i ofensywniej. Jak na razie styl gry nie przekłada się jednak na wyniki.

Estończycy ośmiokrotnie triumfowali w organizowanym od 1928 roku Pucharze Państw Bałtyckich, ostatnio w 1973 roku.

Przez siedem lat szefowie federacji obdarzali niegasnącym zaufaniem trenerów rodem z Holandii. Najpierw drużynę prowadził Arno Pijpers, który wprowadził nowe, bardziej ofensywne ustawienie 1-4-3-3, a od 2004 do 2007 roku jego następcą był Jelle Goes, hołdujący podobnej myśli szkoleniowej. Jednak obecność zagranicznych szkoleniowców nie przełożyła się na wyniki reprezentacji. W roku 2007 funkcję trenera reprezentacji objął Tarmo Rüütli. Pomimo niepowodzeń reprezentacji pozostawał jej trenerem do 2013 roku. Na początku 2014 roku trenerem został Szwed Magnus Pehrsson. Był nim do 2016 roku, kiedy to zastąpił go Martin Reim[1]

Bieżące eliminacje

[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Włochy * 26 10 8 2 0 20 2 +18
 Estonia 16 10 5 1 4 15 14 +1
 Serbia * 15 10 4 3 4 13 12 +1
 Słowenia 14 10 4 2 4 11 7 +4
 Irlandia Północna 9 10 2 3 5 9 13 −4
 Wyspy Owcze 4 10 1 1 8 6 26 −20

Stan po zakończeniu eliminacji


Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Drużyna M Mecze Bramki Pkt
W R P + +/−
1.  Holandia 10 9 1 0 34 5 +29 28
2.  Rumunia 10 6 1 3 19 12 +7 19
3.  Węgry 10 5 2 3 21 20 +1 17
4.  Turcja 10 5 1 4 16 9 +7 16
5.  Estonia 10 2 1 7 6 20 −14 7
6.  Andora 10 0 0 10 0 30 −30 0


Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016

[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Drużyna M Mecze Bramki Pkt
W R P + +/−
1.  Belgia 10 9 1 0 43 6 +37 28
2.  Grecja 10 5 4 1 17 6 +11 19
3.  Bośnia i Hercegowina 10 5 2 3 24 13 +11 17
4.  Estonia 10 3 2 5 13 19 −6 11
5.  Cypr 10 3 1 6 9 18 −9 10
6.  Gibraltar 10 0 0 10 3 47 −44 0

Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020

[edytuj | edytuj kod]
  • 1930Nie brała udziału
  • 19341938Nie zakwalifikowała się
  • 19501990Nie brała udziału (była częścią ZSRR)
  • 19942022Nie zakwalifikowała się
  • 19601992Nie brała udziału (była częścią ZSRR)
  • 19962020Nie zakwalifikowała się

Rekordziści

[edytuj | edytuj kod]

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Trenerzy reprezentacji Estonii od 1992 roku

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Eesti Jalgpalli Liit [online], jalgpall.ee [dostęp 2016-10-30].
  2. a b c d eu-football.info. [dostęp 2012-05-29]. (ang.).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]