René Guénon
René Guénon (1925) | |
Data i miejsce urodzenia |
15 listopada 1886 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 stycznia 1951 |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
René-Jean-Marie-Joseph Guénon, szejk Abd al-Wahid Jahja (ur. 15 listopada 1886 w Blois, zm. 7 stycznia 1951 w Kairze) – francuski myśliciel i pisarz ezoteryczny, badacz tradycji religijnych, metafizycznych i mistycznych, współtwórca koncepcji tradycjonalizmu integralnego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Guénon pochodził z tradycyjnej rodziny katolickiej i był synem architekta. W młodości pozostawał jednak pod wpływem ezoterycznych organizacji okultystycznych i paramasońskich, takich jak Zakon Róży i Krzyża, Loża Tebańska oraz Kościół Gnostycki (1905–1912).
W okresie późniejszym dokonał radykalnego zerwania z ezoteryką, współpracując z pismem „La France Anti-Maçonnique”.
W 1915 otrzymał licencjat z literatury, a w 1916 obronił rozprawę doktorską z matematyki o Leibnizu. Mimo powrotu w 1918 do Blois i podjęcia pracy nauczyciela w liceum nie przerwał studiów filozoficznych i religioznawczych, badając zwłaszcza mistykę orientalną. W 1921 obronił i opublikował rozprawę doktorską o hinduizmie (Introduction générale a l’étude des doctrines hindoues, Paryż 1921). W następnej dekadzie opublikował szereg prac utrwalających jego pozycję orientalisty (L’homme et son devenir selon le Védante, Londyn 1925) i znawcy mistyki chrześcijańskiej.
Narastające przekonanie o duchowym „kurczeniu się” Zachodu z jednej strony, z drugiej zaś coraz intensywniejsze studia nad mistyką arabską sprawiły, że Guénon zaczął coraz bardziej zbliżać się do islamu i nabierać przekonania, że tylko w jego obrębie zachowały się jeszcze żywe wartości duchowe. Po śmierci pierwszej żony wyjechał w 1930 do Kairu w poszukiwaniu tekstów sufickich i rozpoczął tam wykłady na słynnej uczelni muzułmańskiej Al-Azhar. W 1934 ożenił się z Egipcjanką Fatimą, córką sufickiego szejka Muhammada Ibrahima. Pod imieniem Abd al-Wahid Jahja został inicjowany do ezoterycznego muzułmańskiego Zakonu Sufi; w islamie pozostał do końca życia.
Nigdy nie wrócił już do Europy i żył „jak Arab między Arabami”; nawet jego córka z drugiego małżeństwa nie wiedziała przez lata, że jej ojciec nazywa się naprawdę René Guénon. Jego ostatnie słowa brzmiały: Allah, Allah!. Korespondował jednak z pisarzami europejskimi i publikował w wydawnictwach paryskich. Regularnie odwiedzali go też członkowie (założonej przez niego jeszcze w Europie) Szkoły Tradycjonalistycznej: Anglik Martin Lings, Włoch Marco Pallis, Szwajcarzy: Titus Burckhardt i Frithjof Schuon (1907–1998) oraz wykładający w USA Hindus Ananda-Coomaraswamy. Z dwoma ostatnimi tworzył nieformalny triumwirat szkoły.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- René Guénon – wybrane teksty po polsku
- Bardziej obszerna biografia René Guénona
- Fragment najbardziej znanej pracy Guénona – Królowanie ilości i znaki czasów (w języku angielskim).
- ISNI: 0000000121445736
- VIAF: 96988275
- LCCN: n80053245
- GND: 118936433
- NDL: 00441916
- BnF: 11906145j
- SUDOC: 026906120
- SBN: CFIV006481
- NLA: 36537487
- NKC: xx0004396
- BNE: XX1099451
- NTA: 07022160X
- BIBSYS: 90658845
- CiNii: DA01172668
- Open Library: OL2917839A, OL6335321A, OL124143A
- PLWABN: 9810585778605606
- NUKAT: n00093446
- J9U: 987007262104305171
- PTBNP: 23050
- CANTIC: a10097533
- LNB: 000047893
- NSK: 000172367
- CONOR: 167448419
- ΕΒΕ: 69801
- BLBNB: 000226224
- LIH: LNB:V*332521;=BC