Rafał Woś
 Rafał Woś (2016) | |
| Data i miejsce urodzenia |
1982 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Pracodawca |
„Dziennik Gazeta Prawna”, „Polityka”, „Gazeta Wyborcza”, "Tygodnik Powszechny" |
Rafał Wiktor Woś[1] (ur. 1982[2] w Myszkowie[3]) – polski dziennikarz i publicysta ekonomiczny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Warszawskim (2006)[1]. Studiował także na Uniwersytecie Hamburskim[3].
Przed połączeniem „Dziennika” (Axel Springer Polska) oraz „Gazety Prawnej” (Infor PL) pracował w dziale zagranicznym „Dziennika”[3], a wcześniej w „Przekroju”[2]. W latach 2009–2015 był publicystą ekonomicznym „Dziennika Gazety Prawnej”, od 2015 do 2018 tygodnika „Polityka”[4][3], a w latach 2018–2021 „Tygodnika Powszechnego”[5][6]. W roku akademickim 2011/12 był stypendystą „Europäische Journalisten Fellowship” na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim[7]. Związany z Polską Fundacją im. Roberta Schumana[3]. Od grudnia 2017 jest felietonistą portalu Gazeta.pl[8]. Publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej” oraz polskim wydaniu „Bloomberg Businessweek”[3]. Był felietonistą tygodnika „Kultura Liberalna”[9]. Od 2015 do 2017 był także felietonistą Wirtualnej Polski[4][10]. W mediach niemieckich jego teksty publikowały m.in. „Die Zeit”, „Die Tageszeitung”, „Berliner Republik”[3] oraz stern.de[2].
Od października 2024 wraz ze Sławomirem Jastrzębowskim prowadzi niedzielny program komentatorski Lewy z bicepsem, nadawany na antenie Telewizji Republika[11].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Laureat Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej (2011, w kategorii prasa)[12]. Nagrodzony przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich (Nagroda im. Kazimierza Dziewanowskiego 2013 – wyróżnienie)[13]. Nominowany do szeregu nagród, m.in.: Grand Press w kategorii publicystyka (2012)[14], Nagrody im. Barbary Łopieńskiej (2014, wywiad prasowy)[15], XVIII edycji Nagrody im. Eugeniusza Kwiatkowskiego[16], Nagrody NBP im. Władysława Grabskiego oraz do Studenckiej Nagrody Dziennikarskiej MediaTory w kategorii „NawigaTOR”[17]. W listopadzie 2014 otrzymał nominację do nagrody Grand Press Economy[18]. 21 kwietnia 2015 został laureatem Nagrody im. Dariusza Fikusa[19]. W 2015 otrzymał Grand Press Economy[20]. W 2017 roku Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej uhonorowało go „Zielonym Prusem” – Nagrodą im. Bolesława Prusa przyznawaną młodym dziennikarzom do 35 roku życia[21].
Publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]- Dziecięca choroba liberalizmu (2014), ISBN 978-83-64437-24-3
- To nie jest kraj dla pracowników (2017) ISBN 978-83-280-3627-7,
- Lewicę racz nam zwrócić, Panie! (2019) ISBN 978-83-8110-729-7,
- Zimna trzydziestoletnia. Nieautoryzowana biografia polskiego kapitalizmu (2019) ISBN 978-83-277-1740-5.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rafał Woś [online], Katalog - Uniwersytet Warszawski - APD [dostęp 2024-06-25].
- ↑ a b c Jak zjednoczona Europa zmienia polsko–niemieckie sąsiedztwo?. „Polski Kalendarz Europejski”. nr 123/2009, s. 4. Polska Fundacja im. Roberta Schumana.
- ↑ a b c d e f g Uczestnicy VI Polsko-Niemieckich Dni Mediów. Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej, 2013. [dostęp 2014-10-16].
- ↑ a b Rafał Woś przechodzi z „Dziennika Gazety Prawnej” do „Polityki”. Wirtualnemedia.pl, 2015-09-26. [dostęp 2015-10-26].
- ↑ tw: Rafał Woś przechodzi do „Tygodnika Powszechnego”. „To najlepsze miejsce, by spierać się o ważne sprawy”. www.wirtualnemedia.pl, 2018-10-10. [dostęp 2018-12-11].
- ↑ „Tygodnik Powszechny” rozstaje się z Rafałem Wosiem [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-04-14] (pol.).
- ↑ Fellows 2011/2012. Wolny Uniwersytet Berlina. [dostęp 2014-10-16]. (niem.).
- ↑ Rafał Woś felietonistą Gazeta.pl. press.pl, 2017-12-21. [dostęp 2017-12-21].
- ↑ Artykuły oznaczone tagiem: „Rafał Woś”. Kultura Liberalna. [dostęp 2014-10-16].
- ↑ Rafał Woś. wp.pl. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ TV Republika rusza z programem „Lewy z bicepsem” [online], www.wirtualnemedia.pl, 19 października 2024 [dostęp 2024-10-19] (pol.).
- ↑ Rafał Woś - kategoria PRASA 2011. Polsko-Niemiecka Nagroda Dziennikarska im. Tadeusza Mazowieckiego. [dostęp 2014-10-16].
- ↑ Nagrody SDP 2013 przyznane. Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, 2014-01-30. [dostęp 2014-10-16].
- ↑ W kategorii Publicystyka zwyciężyli autorzy „Państwa w państwie”. Press. [dostęp 2014-10-16].
- ↑ 14 wywiadów nominowanych do Nagrody im. Barbary N. Łopieńskiej za 2013 rok. Press.pl, 2014-04-25. [dostęp 2014-10-16].
- ↑ Lista utworów nominowanych w XVIII edycji Nagrody im. E. Kwiatkowskiego. Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie. [dostęp 2014-10-16].
- ↑ Rafał Woś nominowany do nagrody MediaTory. Forsal.pl, 30 września 2014. [dostęp 2014-10-16].
- ↑ Dziennikarze nominowani do Grand Press Economy. Press, 2014-11-19. [dostęp 2014-11-19].
- ↑ Rafał Woś laureatem Nagrody im. Dariusza Fikusa. wirtualnemedia.pl, 2015-04-21. [dostęp 2015-04-21].
- ↑ Grand Press Economy dla Rafała Wosia. grandpress.press.pl. [dostęp 2016-04-15].
- ↑ Do tekstów patrona nagrody wciąż warto wracać. dziennikarzerp.pl, 2019-01-31. [dostęp 2022-06-02]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Woś, Rafał (publikacje). Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2016-05-06].
- Teksty Rafała Wosia w serwisie GazetaPrawna.pl
- Rafał Woś - teksty. tygodnikpowszechny.pl. [dostęp 2018-12-11].
- Absolwenci Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
- Laureaci Nagrody im. Dariusza Fikusa
- Ludzie urodzeni w Myszkowie
- Polscy dziennikarze ekonomiczni
- Polscy dziennikarze prasowi
- Polscy dziennikarze telewizyjni
- Polscy felietoniści
- Polscy pisarze współcześni
- Polscy publicyści
- Osobowości telewizyjne związane z Telewizją Republika
- Urodzeni w 1982