Przejdź do zawartości

Quincy Promes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Quincy Promes
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Quincy Anton Promes

Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1992
Amsterdam

Wzrost

174 cm[1]

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Spartak Moskwa

Numer w klubie

10

Kariera juniorska
Lata Klub
2002–2008 AFC Ajax
2008–2009 HFC Haarlem
2009–2012 FC Twente
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2014 FC Twente 34 (11)
2012–2013 Go Ahead Eagles (wyp.) 32 (13)
2014–2018 Spartak Moskwa 115 (59)
2018–2019 Sevilla FC 33 (2)
2019–2021 AFC Ajax 39 (18)
2021– Spartak Moskwa 59 (29)
W sumie: 312 (132)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Holandia U-19 5 (0)
2012–2013  Holandia U-20 4 (1)
2013–2014  Holandia U-21 10 (7)
2014–2021  Holandia 50 (7)
W sumie: 69 (15)
  1. Aktualne na: 1 czerwca 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Liga Narodów UEFA
srebro Portugalia 2018/2019

Quincy Promes (ur. 4 stycznia 1992 w Amsterdamie) – holenderski piłkarz surinamskiego pochodzenia, występujący na pozycji prawego pomocnika, od 2021 w rosyjskim klubie Spartak Moskwa[2]. W latach 2014–2021 reprezentant Holandii.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczął w Ajaksie. Następnie był zawodnikiem juniorskich drużyn HFC Haarlem oraz FC Twente. W lutym 2011 r. podpisał swój pierwszy zawodowy kontrakt z Twente, a 11 kwietnia 2012 w jego barwach zadebiutował w Eredivisie w zremisowanym 2:2 wyjazdowym meczu przeciwko AZ Alkmaar, w 83. minucie zmieniając Nilsa Röselera. W sezonie 2011/12 rozegrał 3 mecze ligowe. Latem 2012 r. został wypożyczony do grającego w Eerste divisie, Go Ahead Eagles. Debiut w tym zespole zanotował 10 sierpnia 2012 w wygranym 2:0 wyjazdowym meczu z Almere City FC. W Go Ahead Eagles był podstawowym zawodnikiem. Latem 2013 r. wrócił do Twente. 18 sierpnia 2013 w wygranym 6:0 domowym meczu z FC Utrecht strzelił swoje pierwsze dwa gole w Eredivisie. W latach 2014–2018 występował w Spartaka Moskwa.

24 czerwca 2019 ogłoszono, że Promes przenosi się do drużyny Eredivisie AFC Ajax, na bazie pięcioletniej umowy, z podstawową opłatą transferową w wysokości 15,7 mln euro, która mogłaby wzrosnąć do 17,2 mln euro z dodatkami[3]. 24 lutego 2021 Promes przeniósł się z powrotem do Spartaka Moskwa, za deklarowaną cenę 8,5 mln euro, podpisując kontrakt na 3,5 roku[4]. 29 maja 2022 roku strzelił zwycięskiego gola w wygranym 2:1 meczu z Dinamo Moskwa w finale Pucharu Rosji 2022[5]. 21 maja 2023 Promes zdobył dwa gole w wygranych 2:1 derbach Moskwy przeciwko CSKA Moskwa, stając się najlepszym strzelcem Spartaka w historii ligi z 88 bramkami, wyprzedzając Jegora Titowa[6].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Aktualne na 6 maja 2019[7]
Liga Puchar UEFA Łącznie
Sezon Klub Liga M G M G M G M G
2011/12 FC Twente Eredivisie 3 0 0 0 0 0 3 0
2012/13 0 0 0 0 1 0 1 0
Go Ahead Eagles (wyp.) Eerste divisie 38[a] 16[b] 3 1 41 17
2013/14 FC Twente Eredivisie 31 11 0 0 0 0 31 11
2014/15 Spartak Moskwa Premier liga 28 13 1 0 29 13
2015/16 30 18 2 0 32 18
2016/17 26 12 1 0 2 0 29 12
2017/18 26 15 5 4 7 2 38 21
2018/19 5 1 0 0 2 1 7 2
2018/19 Sevilla FC Primera División 32 2 6 0 10 1 48 3
Łącznie w karierze 223 88 18 5 20 3 264 97

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W seniorskiej reprezentacji Holandii zadebiutował 5 marca 2014 na Stade de France w przegranym 0:2 towarzyskim meczu przeciwko Francji.

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2020 r. rozpoczął się proces przeciwko piłkarzowi. Holenderska prokuratura zarzuciła mu, iż podczas przyjęcia rodzinnego dźgnął on nożem swojego kuzyna. Według ustaleń holenderskich dziennikarzy krewny Promesa miał ukraść wcześniej naszyjnik swojej cioci. Zawodnik dźgnął kuzyna w kolano podczas bójki, która wywiązała się po przyjęciu[8]. W dniu 3 marca 2023 r. odbyła się rozprawa, podczas której zawodnik był nieobecny. Prokuratura początkowo żądała 2 lat więzienia dla piłkarza za usiłowania zabójstwa. Ostatecznie zarzuty te zostały wycofane ze względu na niewystarczający materiał dowodowy (wcześniej mając telefon na podsłuchu przyznał się własnemu ojcu do próby zabójstwa wskazując, ze chciał dźgnąć swoją ofiarę w szyję)[9]. 19 czerwca 2023 Promes został skazany na 18 miesięcy pozbawienia wolności[10].

30 maja 2023 prokuratura holenderska oskarżyła Promesa[11] o udział w przemycie 1363 kilogramów kokainy z Brazylii do Holandii[12]. 14 lutego 2024[13] został skazany na karę sześciu lat więzienia[12].

  1. W tym 6 meczów w fazie pucharowej.
  2. W tym 3 bramki w fazie pucharowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Quincy Promes. laliga.es. [dostęp 2018-09-01]. (hiszp.).
  2. Ajax en Spartak Moskou akkoord over Promes. ajax.nl. [dostęp 2021-02-24]. (niderl.).
  3. Soccer-Ajax sign Quincy Promes from Sevilla on five-year deal, „Reuters”, 25 czerwca 2019 [dostęp 2023-06-19] (ang.).
  4. Квинси Промес – третий легионер, забивший 100 голов в России [online], premierliga.ru [dostęp 2023-06-19].
  5. «Спартак» обыграл «Динамо» и стал 4-кратным победителем Кубка России [online], premierliga.ru [dostęp 2023-06-19].
  6. Промес стал лучшим бомбардиром «Спартака» в чемпионате России. Он опередил настоящую легенду красно-белых [online], Sports.ru, 21 maja 2023 [dostęp 2023-06-19].
  7. Q. Promes, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2016-12-28].
  8. Quincy Promes ma trafić do więzienia za próbę zabójstwa. Rosjanie odmawiają przyznania mu obywatelstwa. TVP Sport. [dostęp 2023-06-01]. (pol.).
  9. Ex-Ajax and Netherlands star Quincy Promes prosecuted for smuggling 1,370kg of cocaine. Irish Mirror. [dostęp 2023-06-01]. (ang.).
  10. Piotr Sidorowicz, Reprezentant Holandii skazany na 18 miesięcy więzienia. Sąd przedstawił wyrok w sprawie incydentu z 2020 roku [online], Meczyki.pl, 19 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-19] (pol.).
  11. Słynny piłkarz oskarżony o przemyt narkotyków. W grę wchodzą miliony. Wprost sport. [dostęp 2023-06-01]. (pol.).
  12. a b Sześć lat więzienia! Pomógł w przemycie 1,3 tony kokainy [online], TVP Sport, 14 lutego 2024 [dostęp 2024-02-15] (pol.).
  13. ANP, Rechtbank vonnist in cocaïnezaak Quincy Promes [online], Nieuws.nl, 14 lutego 2024 [dostęp 2024-02-15] (niderl.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]