Pomnik europejskiego działu wodnego w Bělotínie
 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce |
Jelení kopec (droga I/47) |
| Typ obiektu | |
| Styl architektoniczny |
modernizm |
| Projektant | |
| Materiał |
beton |
| Całkowita wysokość |
9 m |
| Data budowy |
1971 |
| Data odsłonięcia |
13 grudnia 1971 |
Położenie na mapie Czech  | |
Położenie na mapie kraju ołomunieckiego  | |
 49°34′34,0928″N 17°46′40,8220″E/49,576137 17,778006
| |
Pomnik europejskiego działu wodnego w Bělotínie (czes. Evropské rozvodí Bělotín lub Předěl[1]) – pomnik w Czechach wskazujący dział wodny między Bałtykiem i Morzem Czarnym, stojący przy drodze nr 47, pomiędzy miastem Hranice a wsią Bělotín (kraj ołomuniecki). Odsłonięcie nastąpiło 13 grudnia 1971[2].
Forma i historia
[edytuj | edytuj kod]Wysoki na 9 metrów[1] monument postawiono w 1971 na europejskim dziale wodnym, pomiędzy Morzem Bałtyckim, do którego wpada Odra z Gór Odrzańskich, a Morzem Czarnym, które przez Morawę i Dunaj zbiera wody Beczwy. Betonowy obiekt posadowiono na Jelení kopci podczas przebudowy drogi I/47 (wówczas E7[1]), która nastąpiła w latach 1968–1970. Zamysł wystawienia pomnika powstał wśród pracowników przedsiębiorstwa Dopravní stavby Olomouc. Autorem projektu był brneński rzeźbiarz Miloš Slezák (1921-1989, pomagała mu żona Naďa Slezáková), który chciał pokazać, że zbocza wzniesienia łączy wyłącznie niebo, bowiem woda, która z niego spada, nigdy się już nie spotyka. Oba elementy pomnika są zatem rozłączne. Betonowe elementy nie stykają się ze sobą. Pozostaje szczelina na niebo, z którego spada woda, którą symbolizują dwie stele[2].
Wewnątrz założenia umieszczono dwie brązowe tablice z cytatami z Jana Skácela:
Podivuhodné místo, kde se rozcházejí vody a kde se rozděluje déšť. Potoky spějí odtud na sever a na jih. Ta voda se už nikdy více nepotká a nenávratné bývá loučení lidí a vod. Stojíte na předělu moří[2].
Pod nogami zwiedzających zaaranżowano granitowy krąg wskazujący kierunek do obu mórz, których nazwy wyryto w językach: czeskim, rosyjskim, łacińskim, niemieckim, angielskim i francuskim[2].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Stele -
Inskrypcja na pomniku -
Tablica na bruku przy pomniku -
Witacz przed pomnikiem
