Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1964 | ||
| ||
Miejsce | ||
---|---|---|
Termin |
13 października 1964 (eliminacje) | |
Liczba ekip |
13 | |
Obiekt rozgrywek | ||
Złoty medal | ||
Srebrny medal | ||
Brązowy medal |
Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964 | |||||
---|---|---|---|---|---|
Styl dowolny | |||||
100 m | mężczyźni | kobiety | |||
400 m | mężczyźni | kobiety | |||
1500 m | mężczyźni | ||||
Styl grzbietowy | |||||
100 m | kobiety | ||||
200 m | mężczyźni | ||||
Styl klasyczny | |||||
200 m | mężczyźni | kobiety | |||
Styl motylkowy | |||||
100 m | kobiety | ||||
200 m | mężczyźni | ||||
Styl zmienny | |||||
400 m | mężczyźni | kobiety | |||
Sztafety – styl dowolny | |||||
4 × 100 m | mężczyźni | kobiety | |||
4 × 200 m | mężczyźni | ||||
Sztafety – styl zmienny | |||||
4 × 100 m | mężczyźni | kobiety | |||
Sztafeta 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XVIII Igrzysk Olimpijskich w Tokio. Eliminacje odbyły się 13 października, a finał 14 października 1964 roku.
Sztafeta amerykańska w składzie Stephen Clark (52,9), Mike Austin (53,9), Gary Ilman (53,4) i Don Schollander (53,0) zdobyła złoty medal i pobiła rekord świata, uzyskawszy czas 3:33,2. Stephen Clark, płynąc na pierwszej zmianie sztafety, ustanowił również rekord globu na dystansie 100 m stylem dowolnym. Wicemistrzami olimpijskimi zostali Niemcy (3:37,2), podczas gdy brąz wywalczyli reprezentanci Australii (3:39,1).
Rekordy
[edytuj | edytuj kod]Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:
Rekord | Reprezentacja | Czas | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|---|
Rekord świata | Stany Zjednoczone Stephen Clark Gary Ilman Richard McDonough Ed Townsend |
3:36,1 | Tokio | 18 sierpnia 1963 | [1] |
Rekord olimpijski | nowa konkurencja | - | - | - |
W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:
Data | Etap konkurencji | Reprezentacja | Czas | Rekord |
---|---|---|---|---|
13 października | wyścig eliminacyjny 1 | Australia Peter Doak (55,7) David Dickson (54,7) John Ryan (55,3) Bob Windle (54,9) |
3:40,6 | |
13 października | wyścig eliminacyjny 2 | Stany Zjednoczone Stephen Clark (53,6) Lary Schulhof (55,6) Mike Austin (55,3) Gary Ilman (54,3) |
3:38,8 | |
14 października | finał | Stany Zjednoczone Stephen Clark (52,9) = Mike Austin (53,9) Gary Ilman (53,4) Don Schollander (53,0) |
3:33,2 |
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]Eliminacje
[edytuj | edytuj kod]Finał
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Tor | Państwo | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
4 | Stany Zjednoczone | Stephen Clark (52,9) = Mike Austin (53,9) Gary Ilman (53,4) Don Schollander (53,0) |
3:33,2 | ||
3 | Wspólna Reprezentacja Niemiec | Horst Löffler (55,8) Frank Wiegand (54,2) Uwe Jacobsen (54,8) Hans-Joachim Klein (52,4) |
3:37,2 | ||
5 | Australia | David Dickson (54,6) Peter Doak (55,0) John Ryan (55,3) Bob Windle (54,2) |
3:39,1 | ||
4. | 1 | Japonia | Kunihiro Iwasaki (55,8) Tadaharu Goto (55,2) Tatsuo Fujimoto (54,9) Yukiaki Okabe (54,6) |
3:40,5 | |
5. | 6 | Szwecja | Bengt Nordwall (56,6) Lester Eriksson (54,9) Jan Lundin (54,6) Per-Ola Lindberg (54,6) |
3:40,7 | |
6. | 2 | ZSRR | Wiktor Mazanow (56,3) Władimir Szuwałow (55,4) Wiktor Siemczenkow (55,0) Jurij Sumcow (55,4) |
3:42,1 | |
7. | 8 | Wielka Brytania | Bob Lord (56,2) John Martin-Dye (56,5) Peter Kendrew (55,8) Bob McGregor (54,1) |
3:42,6 | |
7 | Francja | Alain Gottvallès (54,0) Gérard Gropaiz (55,1) Pierre Canavèse (DSQ; Jean-Pascal Curtillet (54,9) |
DSQ |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Historia rekordu świata w sztafecie 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn. MKOl, 2002-01-18. [dostęp 2017-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tokio 1964 – 4 × 100 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. [dostęp 2017-04-14]. (ang.).