Przejdź do zawartości

Nowicjat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zakonnice w Sewilli. Nowicjuszkę można rozpoznać po białym welonie.

Nowicjat (łac. novitiatum) – nie dłuższy niż dwuletni okres[1] rozpoczynający życie we wspólnocie zakonnej.

Nowicjat ma na celu:

  • dokładniejsze rozpoznawanie Bożego powołania, właściwego danej wspólnocie.
  • doświadczenie sposobu życia zgromadzenia (kan. 646)[1].

Prawo kanoniczne stanowi, że nowicjusze powinni być doprowadzeni do zdobycia cnót ludzkich i chrześcijańskich[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Art. 2 NOWICJAT I KSZTAŁCENIE NOWICJUSZY. [dostęp 2017-01-02].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]