Przejdź do zawartości

Nabłonek gruczołowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nabłonek gruczołowy – rodzaj nabłonka, wyspecjalizowany w wydzielaniu i uwalnianiu wraz z płynem różnorodnych substancji[1].

Opis ogólny

[edytuj | edytuj kod]

Komórki wydzielnicze nabłonka gruczołowego tworzą miąższ gruczołów, zrąb gruczołów jest natomiast utworzony przez tkankę łączną, w której znajdują się naczynia krwionośne, limfatyczne, a także nerwy zaopatrujące gruczoł. Gruczoły powstałe z nabłonka dzielimy na zewnątrzwydzielnicze i wewnątrzwydzielnicze[2].

Gruczoły zewnątrzwydzielnicze

[edytuj | edytuj kod]

Są gruczołami, których światło ma kontakt ze środowiskiem zewnętrznym, przez co ich wydzielina wydostaje się poprzez przewód wyprowadzający na zewnątrz organizmu. Przykładami są tu gruczoły łojowe, mlekowe i potowe. Gruczoły te dzielimy w zależności od:

  • kształtu odcinków wydzielniczych – mogą mieć kształt cewki (gruczoły cewkowe), kłębka (gruczoły kłębkowe) albo kłębka i pęcherzyka (gruczoły cewkowo-pęcherzykowe);
  • rodzaju powstającej wydzieliny – w tym wypadku gruczoły dzielimy na śluzowe (wytwarzające gęsty płyn zawierający mucyny), surowicze (wytwarzające płyn wodnisty zawierający białko, a także bardzo często enzymy) i mieszane (wytwarza zarówno wydzielinę śluzową jak i surowiczą);
  • mechanizmu według którego zachodzi wydzielanie – według tego podziału gruczoły dzielimy na apokrynowe, holokrynowe i merokrynowe;
  • układu przewodów wyprowadzających – te z kolei dzielimy na gruczoły proste, nieposiadające przewodu wyprowadzającego (na przykład gruczoły jelitowe), ale także gruczoły rozgałęzione, w których do jednego przewodu uchodzi kilka odcinków wydzielniczych lub posiadające tylko jeden przewód wyprowadzający (gruczoł potowy) oraz złożone, których przewody wyprowadzające są rozgałęzione (na przykład część zewnątrzwydzielnicza trzustki)[2].

Gruczoły wewnątrzwydzielnicze

[edytuj | edytuj kod]

Są pozbawione odcinków wydzielniczych. Wydzielane przez nie substancje (hormony) trafiają bezpośrednio do krwiobiegu, dzięki któremu wraz z krwią są one transportowane do narządów docelowych[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maciej Zabel, Histologia, Elsevier Health Sciences Poland, 2012, ISBN 1-336-27530-8, OCLC 906138649 [dostęp 2019-07-04].
  2. a b c Maciej Zabel (red.), Histologia. Podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii.