Most Mariana Lutosławskiego
 nr rej. A/956 z 31.12.1987
| |
 Most w 2022 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
most |
| Styl architektoniczny |
neogotyk |
| Architekt | |
| Rozpoczęcie budowy |
1908 |
| Ukończenie budowy |
1909 |
| Ważniejsze przebudowy |
1936-1937, 2011 |
Położenie na mapie Lublina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
 51°14′20,28″N 22°34′16,65″E/51,238967 22,571292
| |
Most Mariana Lutosławskiego – zabytkowy żelbetowy most na Bystrzycy noszący imię projektanta, Mariana Lutosławskiego, znajdujący się na przedłużeniu ul. Zamojskiej w Lublinie. Jest jednym z pierwszych żelbetowych mostów we wschodniej Polsce[1]. Wpisany do rejestru zabytków pod numerem A/956 z 31.12.1987.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Most został zbudowany na trakcie bychawskim w celu połączenia przemysłowej części Lublina z centrum. Został zaplanowany w 1908 roku w miejscu istniejącego wówczas drewnianego mostu pochodzącego z 1824 roku. W 1908 roku zlecono wykonanie projektu nowego mostu na Bystrzycy inżynierowi Marianowi Lutosławskiemu. Architektem był Jan Heurich młodszy[1], projektant kaplicy w pałacu Zamojskich.
Most został wybudowany w ciągu roku i oddany do użytku 17 lipca 1909[2]. Lutosławski zastosował metodę sprężonego betonu. Całkowita długość mostu wynosi 40 m, a szerokość 16,3 m. Pierwotnie nawierzchnia była wykonana z klinkieru, w 1917 roku została wymieniona na kostkę dębową, a w 1936–1937, w czasie kolejnego remontu, kostkę dębową wymieniono ponownie na klinkier. W latach 70. XX w. most został pokryty tymczasową warstwą żelbetową oraz asfaltem[1].
W wyniku eksploatacji jego stan uległ znaczącemu pogorszeniu. W latach 70. rozważano rozbiórkę mostu. W 1985 roku w jego sąsiedztwie został zbudowany nowy most, przejmujący ruch kołowy[1]. W roku 2011 obiekt został poddany generalnemu remontowi z przywróceniem pierwotnego wyglądu. Przywrócono skrajne przęsła flankowane, z dwiema parami monumentalnych fial pseudogotyckich, na których zawieszono latarnie. Ponowne otwarcie mostu miało miejsce w lipcu 2013[3]. Po rekonstrukcji jest dostępny do ruchu pieszego i rowerowego.
W 2012 Rada Miasta Lublin nadała mostowi nazwę „Most Mariana Lutosławskiego”[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Piotr Sugier, Most na Bystrzycy w Lublinie [online], teatrnn.pl [dostęp 2016-08-11].
- ↑ Karaś i Skoczylas 2014 ↓, s. 122.
- ↑ Karaś i Skoczylas 2014 ↓, s. 123.
- ↑ Uchwała nr 395/XIX/2012 Rady Miasta Lublin z dnia 29 marca 2012 r. w sprawie nadania nazwy mostowi położonemu w granicach administracyjnych miasta Lublin [online], edziennik.lublin.uw.gov.pl, 30 maja 2012 [dostęp 2016-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-06].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Kawałko i inni, Lublin Przewodnik, historia, co warto zobaczyć, mapy, noclegi, gastronomia, ciekawostki, Lublin: Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej "Gaudium", 2012, s. 403-405, ISBN 978-83-7548-115-0.
- Sławomir Karaś, Olga Skoczylas, Pierwszy most inż. M. Lutosławskiego w Lublinie, „Budownictwo i Architektura”, 13 (1), 2014.
- Zabytkowy most na Bystrzycy w Lublinie po remoncie, mojemiasto.pl 2011-12-31
- Kurier Lubelski – Most na Bystrzycy: Remont z opóźnieniem, 2011-11-30