Mniszech Hrabia
Mniszech Hrabia, Sempiór, Konczyc odm. – polski herb hrabiowski, nadany w Galicji, odmiana herbu Mniszech.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Juliusz Karol Ostrowski przytoczył kilka wariantów tego herbu. Opisy zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
Mniszech Hrabia, Sempiór, Konczyc odm. (Herb według oryginalnego nadania)[1]: W polu czerwonym pióropusz strusi z siedmiu piór. Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm w koronie z klejnotem, w którym samo godło. Labry: czerwone, podbite srebrem.
Mniszech II (wersja złożona)[2]: Tarcza pięciodzielna, w krzyż z polem sercowym, czerwona, w polu I Topór, w polu II Gryf, w polu III Łabędź, w polu IV Gozdawa, w polu V Mniszech.
Mniszech III[2]: Jak powyższy, ale pióra strusie czarne.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Nadany wraz z tytułem hrabiowskim SRI (hoch- und wohlgeboren, reichsgraf) braciom Józefowi Wandalinowi, Michałowi Jerzemu i Stanisławowi Jerzemu Mniszchom 17 lipca 1783. Podstawą nadania tytułu było tytułowanie hrabiami członków rodziny Mniszchów przez Augusta II i Augusta III, przywiązanie do domu cesarskiego oraz przedstawienie dowodów szlachectwa. Józef Mniszech otrzymał 29 listopada 1784 tytuł marszałka Galicji i Lodomerii, co wiązało się z dodatkami do herbu - dodano górne pole z koronowaną tarczą z herbem prowincji, dwie bordiury oraz buławy z inicjałami I II pod tarczą[1].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Jedna rodzina herbownych (herb własny):
reichsgraf Wandalin von Mniszech.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 255-257. ISBN 978-83-7181-597-3.
- ↑ a b Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 206-207.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Mniszech Hrabia z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla