Przejdź do zawartości

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2024

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2024
Sevens Grand Prix Series 2024
2023 2025
Szczegóły
Organizator

Rugby Europe

Edycja

22

Liczba zespołów

12+12+9+8

Termin

7 czerwca – 14 lipca 2024

Liczba obiektów sportowych

6 (w 6 miejscowościach)

Zwycięzca

 Francja

2. miejsce

 Irlandia

3. miejsce

 Niemcy

Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2024 – dwudzieste drugie mistrzostwa Europy w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie sześciu turniejów w czterech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 7 czerwca do 14 lipca 2024 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dwanaście zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi czterema istniał system awansów i spadków.

W obu finałach spotkały się reprezentacje Francji oraz Irlandii, które podzieliły się zwycięstwami, tytuł mistrzowski dzięki lepszemu bilansowi małych punktów na przestrzeni całego cyklu zdobyli jednak Francuzi[1][2]. Wyróżniającymi się zawodnikami w mistrzowskich turniejach byli Alexis Levron, Gaspard Lalli, Manuel Vareiro, Connor O’Sullivan, Chris Umeh, Sunni Jardine, Saba Archvadze, Felix Hufnagel, Hugo Keenan, Sergi Chkhaidze i Noah Canepa Mendo[3][4].

Informacje ogólne

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa zostały rozegrane w formie sześciu turniejów – dwóch w GPS oraz czterech w niższych dywizjach[5][6].

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2024 (dywizje).

Mistrzem Europy zostawała drużyna, która po rozegraniu dwóch turniejów na przełomie czerwca i lipca – w Makarskiej i Hamburgu – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca[7]:

Miejsce Punkty
1 20
2 18
3 16
4 14
5 12
6 10
7 8
8 6
9 4
10 3
11 2
12 1

Reprezentacje w każdym z turniejów zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym, po czym nastąpiła faza pucharowa – z awansem do półfinałów dla czołowej dwójki z każdej z grup bądź też z walką o poszczególne miejsca dla zespołów z tych samych pozycji. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty miały być ustalane kolejno na podstawie[8]:

  1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej liczby zdobytych punktów;
  5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci[9].

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniej edycji[10].

Pomiędzy dywizjami istniał system awansów i spadków – po zakończonym sezonie po dwie (z dwóch najwyższych poziomów rozgrywek) lub jedna (z Conference 1) najsłabsze reprezentacje zostały relegowane do niższej klasy rozgrywkowej, a ich miejsce zajęły dwie czołowe drużyny Trophy i Conference 1 oraz triumfator Conference 2[11].

Wszystkie turnieje zostały rozegrane wraz z zawodami żeńskimi i były transmitowane w Internecie[12][13]. Ceny najtańszych wejściówek na zawody Grand Prix kształtowały się w granicach 10–15 euro[14][15].

Sędziowie zawodów[16][17][18][19][20].

Turnieje

[edytuj | edytuj kod]

Makarska (7–9 czerwca)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2024 – GPS 1.
Miejsce Reprezentacja
1  Francja
2  Irlandia
3  Niemcy
4  Gruzja
5  Portugalia
6  Włochy
7  Wielka Brytania
8  Belgia
9  Hiszpania
10  Litwa
11  Chorwacja
12  Ukraina
PółfinałyFinał
9 czerwca 2024
 Gruzja7
9 czerwca 2024
 Francja26
 Francja12
9 czerwca 2024
 Irlandia7
 Niemcy7
 Irlandia31
Mecz o 3. miejsce
9 czerwca 2024
 Gruzja7
 Niemcy31

Hamburg (28–30 czerwca)

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Mężczyzn 2024 – GPS 2.
Miejsce Reprezentacja
1  Irlandia
2  Francja
3  Portugalia
4  Niemcy
5  Gruzja
6  Włochy
7  Hiszpania
8  Belgia
9  Litwa
10  Wielka Brytania
11  Ukraina
12  Chorwacja
PółfinałyFinał
30 czerwca 2024
 Irlandia14
30 czerwca 2024
 Portugalia12
 Irlandia19
30 czerwca 2024
 Francja14
 Francja15
 Niemcy0
Mecz o 3. miejsce
30 czerwca 2024
 Portugalia14
 Niemcy12

Klasyfikacja końcowa

[edytuj | edytuj kod]
Poz. Drużyna Punkty
MAK HAM Ogółem
złoto  Francja 20 18 38
srebro  Irlandia 18 20 38
brąz  Niemcy 16 14 30
4  Portugalia 12 16 28
5  Gruzja 14 12 26
6  Włochy 10 10 20
7  Hiszpania 4 8 12
8  Belgia 6 6 12
9  Wielka Brytania 8 3 11
10  Litwa 3 4 7
11  Ukraina 1 2 3
12  Chorwacja 2 1 3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Poland, France, Moldova and Norway all taste sevens success. rugbyeurope.eu. [dostęp 2024-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-11)]. (ang.).
  2. ↑ France men and women heading into home Olympics on a high as European champions. rugbyeurope.eu. [dostęp 2024-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-02)]. (ang.).
  3. ↑ We pick out our men’s team of the 7s Championship. rugbyeurope.eu. [dostęp 2024-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-13)]. (ang.).
  4. ↑ Men’s Team of the 7s Series 2024. rugbyeurope.eu. [dostęp 2024-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-04)]. (ang.).
  5. ↑ 7s Season Locations Confirmed. rugbyeurope.eu. [dostęp 2024-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-08)]. (ang.).
  6. ↑ Pools announced for 7s season. rugbyeurope.eu. [dostęp 2024-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-24)]. (ang.).
  7. ↑ Tournament Manual, s. 30
  8. ↑ Tournament Manual, s. 32–35
  9. ↑ Tournament Manual, s. 35
  10. ↑ Tournament Manual, s. 13–16
  11. ↑ Tournament Manual, s. 16
  12. ↑ 7S Championship Series and Conference Tournament coming up…. rugbyeurope.eu. [dostęp 2024-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-10)]. (ang.).
  13. ↑ Hamburg the host for an exciting sevens weekend. rugbyeurope.eu. [dostęp 2024-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-27)]. (ang.).
  14. ↑ RUGBY EUROPE 7s CHAMPIONSHIP @ MAKARSKA. entrio.hr. [dostęp 2024-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-06)]. (ang.).
  15. ↑ Tickets für Hamburg 7s ab sofort erhältlich. hamburg7s.com. [dostęp 2024-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-03)]. (niem.).
  16. ↑ Officiating Appointments. rugbyeurope.eu. [dostęp 2024-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-19)]. (ang.).
  17. ↑ June 7-9: Referee, AR & TMO appointments. rugbyreferee.net. [dostęp 2024-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-08)]. (ang.).
  18. ↑ 13-16 June: Referee, AR & TMO appointments. rugbyreferee.net. [dostęp 2024-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-19)]. (ang.).
  19. ↑ 28-30 June: Referee, ARs & TMOs for rugby around the world. rugbyreferee.net. [dostęp 2024-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-06-28)]. (ang.).
  20. ↑ Weekend appointments 12-15 July. rugbyreferee.net. [dostęp 2024-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-07-11)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Europy_w_Rugby_7_Mężczyzn_2024&oldid=74720360”