Mira Fuchrer

Mira Fuchrer
Data i miejsce urodzenia	1920 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	8 maja 1943 ; Warszawa
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Żydowska Organizacja Bojowa
Stanowiska	łączniczka
Główne wojny i bitwy	powstanie w getcie warszawskim
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mira Fuchrer vel Fuchter (ur. 1920 w Warszawie, zm. 8 maja 1943 tamże^[1]) – działaczka żydowskiego ruchu oporu w getcie warszawskim, członkini Żydowskiej Organizacji Bojowej, uczestniczka powstania w getcie warszawskim.

Życiorys

Działała w żydowskiej organizacji młodzieżowej Ha-Szomer Ha-Cair. Pod koniec 1939 roku wraz z Mordechajem Anielewiczem pojechała do Wilna. Oboje zostali parą. Do Warszawy Fuchrer wróciła w 1940 roku^[1].

W getcie pracowała wraz z koleżankami Tową Frenkel i Rachelą Zylberberg w niewielkim zakładzie krawieckim. W 1942 jeździła do innych gett jako łączniczka^[2] i kurierka^[1]. Została członkiem Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) w chwili jej powstania^[1].

Wraz z dziesięcioma innymi bojownikaami ŻOB, w lutym 1943 roku uczestniczyła w udanym napadzie na kasę Judenratu przy ul. Nalewki 37. Grupa zdobyła ok. 100 tys. zł. Fuchrer wraz z Tosią Altman przeniosły rabunek do sztabu ŻOB^[1].

W czasie powstania walczyła w tzw. getcie centralnym. 8 maja 1943 znalazła się wraz z Mordechajem Anielewiczem i grupą ok. 120 powstańców w bunkrze przy ul. Miłej 18. Kiedy bunkier został odkryty i otoczony przez Niemców, bojowcy nie chcieli się poddać. Po wezwaniu Arie Wilnera większość popełniła samobójstwo^[3]. Według relacji Marka Edelmana, Anielewicz miał najpierw zastrzelić Fuchrer, następnie sam popełnić samobójstwo^[1].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – nadany przez prezydenta RP Bolesława Bieruta w 1948^[4]

Upamiętnienie

W 2020, na 78. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim, przy metrze Centrum osłonięto mural poświęcony kobietom walczącym w powstaniu. Została tam upamiętniona jako jedna z dziewięciu Żydówek^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Elżbieta Zawacka (red.): Słownik biograficzny kobiet odznaczonych orderem wojennym Virtuti Militari. Toruń: Fundacja „Archiwum i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej oraz Wojskowej Służby Polek”, 2004, s. 187. ISBN 83-88693-03-4.
↑ Grupińska 2003 ↓, s. 65.
↑ Engelking i Leociak 2013 ↓, s. 807.
↑ Monitor Polski 1948, nr 43, poz. 192
↑ Poznaj bohaterki muralu. polin.pl. [dostęp 2023-04-18].

Bibliografia

Barbara Engelking, Jacek Leociak: Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście. Warszawa: Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, 2013, s. 807. ISBN 978-83-63444-27-3.
Anka Grupińska: Odczytanie Listy. Opowieści o powstańcach żydowskich. Warszawa: Wydawnictwo Literackie, 2003, s. 65. ISBN 83-08-03314-8.
Elżbieta Zawacka (red.): Słownik biograficzny kobiet odznaczonych orderem wojennym Virtuti Militari. Toruń: Fundacja „Archiwum i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej oraz Wojskowej Służby Polek”, 2004, s. 187. ISBN 83-88693-03-4.

Linki zewnętrzne

Zdigitalizowana teczka Miry Fuchrer pochodząca ze zbiorów Fundacji Generał Elżbiety Zawackiej w Toruniu

[słownik-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Elżbieta Zawacka (red.): Słownik biograficzny kobiet odznaczonych orderem wojennym Virtuti Militari. Toruń: Fundacja „Archiwum i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej oraz Wojskowej Służby Polek”, 2004, s. 187. ISBN 83-88693-03-4.

[CITEREFGrupińska200365-2] Grupińska 2003 ↓, s. 65.

[CITEREFEngelkingLeociak2013807-3] Engelking i Leociak 2013 ↓, s. 807.

[4] Monitor Polski 1948, nr 43, poz. 192

[polin-5] Poznaj bohaterki muralu. polin.pl. [dostęp 2023-04-18].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]