Mieczysław Warmus

Mieczysław Warmus

Data i miejsce urodzenia	1 czerwca 1918 Dobrowlany
Data i miejsce śmierci	20 września 2007 Wollongong
profesor nauk matematycznych
Specjalność: metody probabilistyczne informatyki
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	15 marca 1950
Habilitacja	22 lutego 1958
Profesura	29 maja 1958
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Wrocławski Politechnika Wrocławska Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia

Grób matematyka Mieczysława Warmusa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Mieczysław Warmus ps. Mruk (ur. 1 czerwca 1918 w Dobrowlanach, zm. 20 września 2007 w Wollongongu) – polski matematyk, prekursor informatyki w Polsce, profesor zwyczajny, wykładowca akademicki, autor ponad stu prac naukowych, pracownik PAN.

Życiorys

Absolwent I Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie (matura 1936). W czasie II wojny światowej uczestnik powstania warszawskiego. Uczeń Wrocławskiej Szkoły Matematycznej. W dniu 24 listopada 1949 roku na wspólnym posiedzeniu Wydziału Nauk Matematycznych i Przyrodniczych oraz Wydziału Nauk Medycznych Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego profesor Hugo Steinhaus, promotor przewodu doktorskiego mgr Mieczysława Warmusa, przedstawia jego rozprawę pt. „O obliczaniu pól obszarów płaskich za pomocą siatek równoległobocznych” jako rozprawę doktorską. W dniu 15 marca 1950 Uniwersytet Wrocławski nadaje Mieczysławowi Warmusowi stopień doktora. Uchwałą z dnia 30 czerwca 1954 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna dla Pracowników Nauki przyznaje mu tytuł docenta. W listopadzie 1955 za osiągnięcia w pracy otrzymuje Uchwałą Rady Państwa Medal 10-lecia Polski Ludowej. W 1956 roku otrzymuje nagrodę Instytutu Matematycznego PAN. W październiku 1957 roku Uchwałą Rady Państwa otrzymuje Złoty Krzyż Zasługi. W tym samym roku otrzymuje nagrodę Rektora Politechniki Wrocławskiej. Praca habilitacyjna pt. ”Funkcje Nomogramowalne” zostaje obroniona 22 lutego 1958. Z dniem 1 stycznia 1958 otrzymuje funkcję Kierownika Zespołowej Katedry Matematyki Politechniki Wrocławskiej. Uchwałą z dnia 29 maja 1958 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna dla Pracowników Nauki przyznaje doc. dr hab. Mieczysławowi Warmusowi tytuł naukowy Profesora Nadzwyczajnego wiąże się to również z przeniesieniem służbowym z Politechniki Wrocławskiej do Instytutu Badań Jądrowych w Warszawie. W latach 1961–1968 pełnił funkcję dyrektora Centrum Obliczeniowego PAN. W 1966 roku Rektor UW powierza mu obowiązki profesora oraz kierownika Katedry Statystyki Matematycznej na Wydziale Matematyki i Fizyki UW. W czerwcu 1973 roku Rada Państwa nadaje mu tytuł naukowy profesora zwyczajnego. Od 1985 profesor wykładał na University of Wollongong w Australii.

Życiu prof. Mieczysława Warmusa została poświęcona książka Jadwigi Dutkiewicz pt. Mieczysław Warmus życie i praca naukowa, opublikowana w Sydney (Australia) przez córkę M. Warmus Teresę Simińską w 2003 r. (ISBN 0-646-42666-4).

Pochowany 2 października 2007 r. na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 191-5-9/10).

Wybrana bibliografia

• Modelowanie matematyczne w przewlekłej zastoinowej niewydolności krążenia, IPI PAN, Warszawa, 1986 r.
• Uogólnione odwrotności macierzy, PWN, Warszawa, 1972 r.
• Wektory i macierze, t. 1, PWN, Warszawa, 1981 r., ISBN 83-01-02362-7
• Prace Mieczysława Warmusa dostępne w Sieci (Katalog HINT)
• Prekursorskie artykuły o analizie przedziałowej. ippt.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-18)]., 1956 r.

Linki zewnętrzne

• Strona poświęcona Mieczysławowi Warmusowi [dostęp 2010-02-16]
• Prof. zw. dr hab. Mieczysław Warmus, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-02-16] .

Bibliografia

• nekrologi w Gazecie Wyborczej 27 września 2007