Michaił Głuzski
| |
| Imię i nazwisko |
Michaił Andriejewicz Głuzski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
1939–2001 |
| Odznaczenia | |
    
| |
Michaił Andriejewicz Głuzski (ros. Михаи́л Андре́евич Глу́зский, ur. 20 listopada 1918[1] w Kijowie, zm. 15 czerwca 2001 w Moskwie) – radziecki aktor filmowy.
Pojawił się w 90 filmach w latach 1939–2001. W 1972 roku wystąpił w filmie Monolog w roli profesora Srietieńskiego, który miał swoją premierę na 26. MFF w Cannes w 1973 roku[2]. W 1983 roku został uhonorowany tytułem Ludowy Artysta ZSRR.
Wybrana flmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1939: Minin i Pożarski
- 1948: Opowieść o prawdziwym człowieku jako kpt. Czisłow
- 1955: Trzpiotka
- 1964: Gdzie jesteś, Maksymie?
- 1966: Po kruchym lodzie jako płk Kocziergin
- 1966: Kaukaska branka, czyli nowe przygody Szurika jako pracownik hotelu
- 1968: Trzeba przejść i przez ogień jako Fokicz
- 1970: Wyzwolenie
- 1972: Monolog jako profesor Srietieński
- 1976: Jak Iwanuszka szukał cudu jako Marko
- 1977: Niezwykłe przygody Włochów w Rosji jako Rosario Agrò
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Data urodzenia wg wpisu do księgi urodzeń – 7 (20 listopada) 1918 r. (ЦДІАК України. Ф. 127. Оп. 1080. Спр. 497. Арк. 388зв–389.)
- ↑ Festival de Cannes: Monologue. [w:] festival-cannes.com [on-line]. [dostęp 2009-04-19].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Galina Dołmatowska, Irina Szyłowa, Sylwetki radzieckiego ekranu, przeł. z ros. Marek Dzierwajłło, Wydawnictwo Progress, Moskwa 1980, s. 510-524.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Michaił Głuzski w bazie IMDb (ang.)
- Michaił Głuzski w bazie Filmweb