Przejdź do zawartości

Międzynarodowe Bractwo Kierowców

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Międzynarodowe Bractwo Kierowców
International Brotherhood of Teamsters
Ilustracja
Główna siedziba IBT w Waszyngtonie
Państwo

 Stany Zjednoczone

Siedziba

Waszyngton, Stany Zjednoczone

Data założenia

1903

Profil działalności

związek zawodowy

brak współrzędnych
Strona internetowa

Międzynarodowe Bractwo Kierowców (ang. International Brotherhood of Teamsters, IBT)[1][2][3], często określana jako Teamsterszwiązek zawodowy działający w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[4].

Związek powstał w 1903 w wyniku połączenia Team Drivers International Union i Teamsters National Union[5], obecnie reprezentuje zróżnicowaną grupę pracowników fizycznych i umysłowych w sektorze publicznym i prywatnym, liczącą około 1,3 miliona osób w 2015[6].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Amerykańska Federacja Pracy (AFL) pomagała w tworzeniu lokalnych związków zawodowych kierowców zaprzęgów od 1887. W listopadzie 1898 roku AFL zorganizowała Team Drivers' International Union (TDIU)[7]. W 1901 grupa kierowców zaprzęgów w Chicago w stanie Illinois oderwała się od TDIU i utworzyła Teamsters National Union. W przeciwieństwie do TDIU, który zezwalał na członkostwo dużym pracodawcom, nowy Teamsters National Union zezwalał na członkostwo tylko pracownikom, pomocnikom kierowców ciężarówek i właścicielom-operatorom posiadającym jeden zespół, a także bardziej agresywnie niż TDIU opowiadał się za wyższymi płacami i krótszymi godzinami pracy[8].

Mając ponad 28 000 członków w 47 oddziałach lokalnych, jego prezes, Albert Young, złożył wniosek o członkostwo w AFL. AFL poprosiło TDIU o połączenie się ze związkiem Younga w celu utworzenia nowego związku afiliowanego przy AFL. Obie grupy uczyniły to w 1903, tworząc Międzynarodowe Bractwo Kierowców (IBT) i wybierając Corneliusa Sheę na pierwszego prezesa[7][8]. Proces wyborczy okazał się burzliwy. Shea skutecznie kontrolował konwencję, ponieważ lokalni mieszkańcy Chicago[9] — reprezentujący prawie połowę członków IBT — poparli jego kandydaturę en bloc. Shea miał opór ze strony Johna Sheridana, prezesa Ice Drivers' Union of Chicago. Sheridan i George Innes, prezes TDIU, oskarżyli Sheę o defraudację, próbując w ten sposób zapobiec jego wyborowi[10]. Mimo tego Shea wygrał wybory 8 sierpnia 1903 stosunkiem głosów 605 do 480. Nowa grupa wybrała Edwarda L. Turleya z Chicago na sekretarza-skarbnika i Alberta Younga na generalnego organizatora[11][12].

25 lipca 2005 IBT wystąpił z centrali związkowej AFL–CIO i został członkiem założycielem nowej federacji związków zawodowych Change to Win Federation (CtW)[13].

4 października 2021 Seana O'Brien wygrała wybory na prezesa IBT[14]. Został zaprzysiężony 22 marca 2022 w siedzibie głównej w Waszyngtonie[15]. W dniu rozpoczęcia swojej administracji O'Brien zwolnił ponad 80 pracowników w siedzibie związku. Przy tym nie zaoferował żadnej odprawy ani rozszerzenia świadczeń zwolnionym osobom. IBT obecnie stoi w obliczu zarzutów przed Krajową Radą ds. Stosunków Pracy w związku ze zwolnieniami[16]. Od 10 listopada 2022 związek zawodowy był zobowiązany do wypłaty uprawnionym zwolnionym pracownikom kwoty ponad 175 000 dolarów w ramach ugody z Biurem Prokuratora Generalnego Dystryktu Kolumbii za naruszenie Kodeksu Dystryktu Kolumbii 32-1303[17].

IBT przekazuje coroczną składkę na rzecz Friends of Sinn Féin — amerykańskiej organizacji charytatywnej irlandzkiej partii republikańskiej Sinn Féin[18][19].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Członkowie CWA-IBT przeważającą większością głosów zatwierdzają nową umowę z American Airlines [online], travelandtourworld.pl, 9 stycznia 2024 [dostęp 2024-08-23] (pol.).
  2. Natalia Markus, UPS i Teamsterzy osiągają wstępne porozumienie, zapobiegając strajkowi [online], consortiumnews.com, 25 lipca 2023 [dostęp 2024-08-23] (pol.).
  3. TTD wydaje oświadczenie w sprawie nalotów Teamsterów [online], smart-union.org, 20 czerwca 2013 [dostęp 2024-08-23] (pol.).
  4. Teamster History Visual Timeline [online], teamster.org, 16 grudnia 2019 [dostęp 2024-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-16] (ang.).
  5. Teamster History Visual Timeline [online], teamster.org, 16 grudnia 2019 [dostęp 2024-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-16] (ang.).
  6. FORM LM-2 LABOR ORGANIZATION ANNUAL REPORT [online], olmsapps.dol.gov, 2015 [dostęp 2024-08-23] (ang.).
  7. a b Philip Taft, The A.F. of L. in the time of Gompers, Octagon Books, 1957.
  8. a b James S. Beall, Review of Hoffa, „Michigan Law Review”, 91 (6), 1993, s. 1614–1617, DOI10.2307/1289781, ISSN 0026-2234, JSTOR1289781 [dostęp 2024-08-23] (ang.).
  9. David Montgomery, The Fall of the House of Labor: The Workplace, the State, and American Labor Activism, 1865–1925, Cambridge University Press, 1987, ISBN 978-0521379823.
  10. Drivers Bolt Meeting, „Chicago Daily Tribune”, 9 sierpnia 1903.
  11. Shea Chosen, „Boston Daily Globe”, 9 sierpnia 1903.
  12. Drivers Bolt Meeting, „Chicago Daily Tribune”, 9 sierpnia 1903.
  13. Coalition Launches Rival Federation [online], tdu.org, 30 września 2005 [dostęp 2024-08-23] (ang.).
  14. Noam Scheiber, A Hoffa Ally, Then a Foe, and Soon the Teamsters President, „The New York Times”, nytimes.com, 19 listopada 2021, ISSN 0362-4331 [dostęp 2024-08-23] (ang.).
  15. O'Brien-Zuckerman, General Executive Board Begin Five-Year Term [online], teamster.org, 22 marca 2022 [dostęp 2024-08-23] (ang.).
  16. International Brotherhood of Teamsters (IBT) [online], nlrb.gov, 2022 [dostęp 2024-08-23] (ang.).
  17. 11.10.22 IBT Settlement Agreement - Fully Executed [online], mediafire.com, 2 grudnia 2022 [dostęp 2024-08-23] (ang.).
  18. Jerome Reilly: Sinn Fein war chest swells as global ties pay big dividends [online], independent.ie, 4 marca 2012 [dostęp 2024-08-23] (ang.).
  19. Banker with Lehman links among SF donors [online], irishtimes.com [dostęp 2024-08-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]