Przejdź do zawartości

Mateusz Święcicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mateusz Święcicki
Data i miejsce urodzenia

10 września 1933
Wilno

Pochodzenie

Polska

Data śmierci

7 sierpnia 1985

Instrumenty

fortepian
trąbka

Gatunki

jazz
bigbit
folk

Zawód

kompozytor
aranżer
publicysta
dziennikarz

Aktywność

1959–1985

Wydawnictwo

Polskie Nagrania „Muza”
Pronit

Współpracownicy
Czesław Niemen
Helena Majdaniec
Kasia Sobczyk
zespół Filipinki
zespół Bez Atu
Wiktor Stroiński
Grób Mateusza Święcickiego na Cmentarzu Wilanowskim w Warszawie

Mateusz Święcicki (ur. 10 września 1933 w Wilnie, zm. 7 sierpnia 1985 w Chodzieży) – polski kompozytor, aranżer, publicysta i dziennikarz radiowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojcem był Józef Święcicki. W latach 1951–1959 studiował w Instytucie Muzykologii na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1955–1964 jako pierwszy prowadził jazzowe audycje w Polskim Radiu. Był pierwszym muzycznym szefem radiowej Trójki[1]. Był autorem pierwszej Trójkowej audycji, zatytułowanej Mój magnetofon, przekształconej później w Muzyczną pocztę UKF[1]. Audycja ta funkcjonuje do dziś.

Współorganizator Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1963) wraz z dziennikarzem Jerzym Grygolunasem. Grał w zespole jazzowym Pinokio (trąbka, pianino), wystąpił z nim na I Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Sopocie w 1956 roku.

Zasłynął jako autor muzyki do ponad 200 piosenek, w tym wielu przebojów jak np. Pod papugami (z repertuaru Czesława Niemena), Jedziemy autostopem (z repertuaru Karin Stanek) i Był taki ktoś (z repertuaru Kasi Sobczyk), Wezmę w drogę księżyc, Przyjdź w taką noc (z repertuaru Czesława Niemena oraz Heleny Majdaniec) oraz Ballada cygańska.

Od września 1967 do marca 1972 pełnił funkcję kierownika artystycznego i menadżera zespołu wokalnego Filipinki, dla którego skomponował około 20 piosenek, a zaaranżował lub opracował kilkadziesiąt innych.

Od 1987 (z przerwą w latach 2000–2006) radiowa Trójka przyznaje nagrody im. M. Święcickiego – „Mateusze”.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Mateusz Święcicki, Jazz – Rytm XX wieku, wyd. PZWSZ 1972

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wracają nagrody im. Święcickiego. wirtualnemedia.pl, 2007-04-03. [dostęp 2011-11-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Waschko R., Przewodnik Iskier: muzyka jazzowa i rozrywkowa, Warszawa 1970, Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, tu hasło Święcicki, Mateusz, s. 308, s. 369.
  • Szczygielski M., Filipinki – to my! Ilustrowana historia pierwszego polskiego girlsbandu, Warszawa 2013, Instytut Wydawniczy Latarnik, Agora SA, Oficyna Wydawnicza AS, ISBN 978-83-268-1277-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]