Maszewo (województwo mazowieckie)
Wygląd
Na mapach: 52°34′07″N 19°37′13″E/52,568611 19,620278
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2023) |
666[2] |
Strefa numeracyjna |
24 |
Kod pocztowy |
09-400[3] |
Tablice rejestracyjne |
WPL |
SIMC |
0576237[4] |
Położenie na mapie gminy Stara Biała | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu płockiego | |
52°34′07″N 19°37′13″E/52,568611 19,620278[1] |
Maszewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Stara Biała[4][5]. Leży nad Wisłą.
Maszewo było królewszczyzną. Ostatnim posesorem tej miejscowości w okresie I Rzeczypospolitej był Jan Ostaszewski herbu Ostoja, który otrzymał Maszewo w dzierżawę emfiteutyczną decyzją sejmu w 1775 roku[6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 78331
- ↑ Gmina Stara Biała. Liczba mieszkańców w dniu 2024-02-01 [dostęp 2024-02-02]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 769 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Varsaviae, die 11 Decembris 1781: Diploma iuris emphiteutici super villas Biała et Maszewo, tum advocatiam in palatinatu Plocensi sitas, post fata gen. Josephi Niszczycki, dapiferi Zakroczimiensis, vacantes gen. Joanni Ostaszewski, subdapifero terrae Ciechanowiensis ad annos 50 datum, Metryka Koronna, Księgi Spraw Publicznych (Księgi Kanclerskie), sygn. 70/II, k. 488.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Maszewo ''Wielkie i Małe'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 168 .