Massonia
Wygląd
Massonia pustulata | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
massonia | ||
Nazwa systematyczna | |||
Massonia Thunb. ex Houtt. Nat. Hist. 2(12): 424 (1780)[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Massonia depressa Thunb. ex Houtt[4]. | |||
Synonimy | |||
|
Massonia (Massonia Thunb. ex Houtt.) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 31 gatunków występujących w Południowej Afryce, Lesotho i Namibii[3].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Wieloletnie, rośliny zielne[5].
- Pęd
- Podziemna, kulistawa cebula pokryta brązową i papierzastą lub cienką skórzastą okrywą, często lekko pręgowaną w górnej części[5].
- Liście
- Rośliny tworzą razem z kwiatami dwa naprzeciwległe liście, rozesłane lub rozłożyste, podługowate do półkolistych, obejmujące pęd kwiatostanowy u nasady, nagie albo krostkowato-owłosione lub szczeciniaste, nieco gruboszowate lub skórzaste, jednolicie zielone albo fioletowo nakrapiane lub pręgowane[5].
- Kwiaty
- Zebrane w grono, bądź cylindryczne, kłosokształtne i wyrastające znacznie ponad ulistnienie, bądź skupione, baldachogroniaste lub główkowate i pozostające na poziomie gruntu. W kwiatostanach kłosokształtnych obecne są lancetowate do poprzecznie jajowatych, błoniaste lub niemal gruboszowate, gładkie lub brodawkowate i orzęsione na brzegach przysadki, które często skupione są wierzchołkowo na kwiatostanie tworząc pióropusz. W kwiatostanach główkowatych dolne przysadki tworzą nibyokrywę. Szypułki kwiatowe niemal wzniesione, wydłużają się w czasie owocowania, u niektórych gatunków bardzo krótkie. Kwiaty w kwiatostanie rozpostarte lub niemal wzniesione. Okwiat zielonkawy, biały, kremowy, żółtawy lub różowy, dzwonkowaty do rurkowatego. Listki okwiatu równowąskie do jajowatych, ostre, zrośnięte w rurkę, rozpostarte lub odgięte łukowato do zewnątrz, u nasady niekiedy ostro wgięte łukowato do wewnątrz, tworząc poprzeczną esowatą fałdę. Pręciki niemal wzniesione do wzniesionych. Nitki osadzone u gardzieli rurki okwiatu, zespolone u nasady w płytką miseczkę, szydłowate do nitkowatych. Pylniki obrotne. Zalążnia jajowata lub odwrotnie trójgraniasta, wierzchołkowo zwężona w szyjkę słupka albo stożkowata i łagodnie przechodząca w szyjkę słupka. Zalążki liczne w każdej komorze. Szyjka słupka okrągła na przekroju, twarda, wzniesiona lub nieco pochylona, zakończona pędzelkowatym znamieniem[5].
- Owoce
- Papierzasta, nabrzmiała, odwrotnie trójgraniasta i trójklapowana lub trójskrzydlona torebka, zawierająca liczne, kulistawe, matowo czarne, gładkie lub pomarszczone nasiona[5].
Biologia
[edytuj | edytuj kod]- Rozwój
- Geofity cebulowe, przechodzące okres spoczynku[5]. Rośliny z gatunku Massonia depressa o kwiatach wyrastających na poziomie gruntu tworzą bardzo lepki, galaretowaty nektar (400 razy bardziej lepki niż równoważny roztwór cukru), który przyciąga gryzonie (w tym sawanniki, kolcomysze i myszoskocznika malutkiego), będące zapylaczami tych roślin[6]. Podobny rodzaj zapylania zaobserwowano u M. echinata, której kwiaty zapyla ryjoskoczek przylądkowy[7].
- Siedlisko
- Rozpowszechniona na półsuchych lub subalpejskich obszarach południowej Afryki, głównie w zakresie zimowych opadów deszczu[5].
- Cechy fitochemiczne
- W cebulach roślin z gatunków M. bifolia i M. pustulata obecne są izoflawonoidy (pochodne kromanonu i kromonu) oraz spirocykliczne triterpeny (eukosterol), wykazujące aktywność antyangiogenną wobec ludzkich komórek śródbłonka mikronaczyniowego siatkówki[8].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja systematyczna
- Rodzaj z podplemienia Massoniinae, plemienia Hyacintheae, podrodziny Scilloideae z rodziny szparagowatych Asparagaceae[9]. W systemie Kubitzkiego zaliczony do podrodziny Hyacinthoideae w rodzinie Hyacinthaceae[10].
- sekcja Desertia (Mart.- Azorín) J.C. Manning
- Massonia etesionamibensis (U.Müll.-Doblies & D.Müll.-Doblies) J.C.Manning & Goldblatt
- Massonia luteovirens (Mart.-Azorín, M.Pinter & Wetschnig) J.C.Manning
- sekcja Whiteheadia Harvey
- Massonia bifolia (Jacq.) J.C.Manning & Goldblatt
- sekcja Massonia
- Massonia amoena Mart.-Azorín, M.Pinter & Wetschnig
- Massonia angustifolia L.f.
- Massonia bakeriana M.Pinter, Mart.-Azorín & Wetschnig
- Massonia calvata Baker
- Massonia dentata Mart.-Azorín, V.R.Clark, M.Pinter, M.B.Crespo & Wetschnig
- Massonia depressa Houtt.
- Massonia dregei Baker
- Massonia echinata L.f.
- Massonia gypsicola Mart.-Azorín, M.Pinter, M.B.Crespo, M.Á.Alonso & Wetschnig
- Massonia hirsuta Link & Otto
- Massonia inaequalis W.F.Barker ex Mart.-Azorín, M.Pinter, M.B.Crespo, M.Á.Alonso
- Massonia jasminiflora Burch. ex Baker
- Massonia latebrosa Masson ex Baker
- Massonia longipes Baker
- Massonia mimetica Mart.-Azorín, M.Pinter, M.B.Crespo & Wetschnig
- Massonia obermeyerae Mart.-Azorín, A.P.Dold, M.Pinter & Wetschnig
- Massonia pseudoechinata Mart.-Azorín, M.Pinter & Wetschnig
- Massonia pustulata Jacq.
- Massonia pygmaea Schltdl. ex Kunth
- Massonia roggeveldensis Mart.-Azorín, M.Pinter & Wetschnig
- Massonia saniensis Wetschnig, Mart.-Azorín & M.Pinter
- Massonia sempervirens U.Müll.-Doblies, G.Milkuhn & D.Müll.-Doblies
- Massonia sessiliflora (Dinter) Mart.-Azorín, M.B.Crespo, M.Pinter & Wetschnig
- Massonia setulosa Baker
- Massonia tenella Sol. ex Baker
- Massonia thunbergiana Wetschnig, Mart.-Azorín & M.Pinter
- Massonia triflora Compton
- Massonia wittebergensis U.Müll.-Doblies & D.Müll.-Doblies
Nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]- Etymologia nazwy naukowej
- Nazwa naukowa rodzaju została nadana przez Thunberga na cześć Francisa Massona, szkockiego botanika żyjącego w latach 1741-1805, pierwszego kolekcjonera roślin dla Królewskich Ogrodów Botanicznych w Kew, z którym Thunerg podróżował po południkowej Afryce i który towarzyszył mu przy odkryciu tych roślin[11].
- Nazwy zwyczajowe w języku polskim
- Polska nazwa rodzaju Massonia: massonia, obok nazwy gadownik, wskazana została w Słowniku nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich... Erazma Majewskiego wydanym w roku 1894[12] i w Słowniku polskich imion rodzajów oraz wyższych skupień roślin z roku 1900 Józefa Rostafińskiego[13]. W Słowniku języka polskiego Zdanowicza i Orgelbranda z 1861 r. wskazana została wyłącznie nazwa gadownik[14].
- Podocallis Salisb., Gen. Pl.: 17 (1866)
- Whiteheadia Harv., Gen. S. Afr. Pl., ed. 2: 396 (1868)
- Desertia Mart.-Azorín, M.Pinter & Wetschnig, Phytotaxa 221: 206 (2015)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ a b c d e Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
- ↑ Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i J.C. Manning. The genus Massonia Thunb. ex Houtt (Hyacinthaceae: Scilloideeae) in the Core Cape Floristic Region. „South African Journal of Botany”. 121, s. 329-354, 2019.
- ↑ Steven D. Johnson, Anton Pauw, Jeremy Midgley. Rodent pollination in the African lily Massonia depressa (Hyacinthaceae). „American Journal of Botany”. 88 (10), s. 1768–1773, 2001-10. DOI: 10.2307/3558351.
- ↑ Leopold Flasch, Natalie von Elm, Petra Wester. Nectar-drinking Elephantulus edwardii as a potential pollinator of Massonia echinata, endemic to the Bokkeveld plateau in South Africa. „African Journal of Ecology”. 55 (3), s. 376–379, 2017-09. DOI: 10.1111/aje.12352.
- ↑ Sianne Schwikkard, Hannah Whitmore, Timothy Corson, Kamakshi Sishtla i inni. Antiangiogenic Activity and Cytotoxicity of Triterpenoids and Homoisoflavonoids from Massonia pustulata and Massonia bifolia. „Planta Medica”. 84 (09/10), s. 638–644, 2018-07. DOI: 10.1055/a-0577-5322.
- ↑ USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
- ↑ P. Speta: Hyacinthaceae. W: Klaus Kubitzki: The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons: Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 283. DOI: 10.1007/978-3-662-03533-7. ISBN 978-3-662-03533-7. (ang.).
- ↑ Anna C. Saltmarsh. Francis Masson: collecting plants for king and country. „Curtis's Botanical Magazine”. 20 (4), s. 225-244, 2003-11. Wiley.
- ↑ Erazm Majewski: Słownik nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich.... T. 2: T. 1.: Słownik łacińsko – polski. Warszawa: Druk Noskowskiego, 1894, s. 353. (pol.).
- ↑ Józef Rostafiński: Słownik polskich imion rodzajów oraz wyższych skupień roślin, poprzedzony historyczną rozprawą o źródłach. Kraków: Akademia Umiejętności, 1900, s. 353. (pol.).
- ↑ Aleksander Zdanowicz: Słownik języka polskiego: A-O. T. 1. Wilno: Maurycy Orgelbrand, 1861.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):