Marian Orzechowski (1893–1940)
podporucznik piechoty rezerwy | |
Data i miejsce urodzenia |
15 sierpnia 1893 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 kwietnia 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1940 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
1 Pułk Piechoty |
Stanowiska |
wykładowca |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Marian Witalis Orzechowski, ps. Burkacki (ur. 15 sierpnia 1893 w Warszawie, zm. 30 kwietnia[1] 1940 w Katyniu) – podporucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, komisarz Straży Granicznej, działacz niepodległościowy, ofiara zbrodni katyńskiej[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Antoniego i Emilii z Burkackich[3][4]. Członek Polskich Drużyn Strzeleckich[5]. 6 sierpnia 1914 wyruszył z krakowskich Oleandrów w szeregach 2. plutonu Pierwszej Kompanii Kadrowej. Żołnierz I Brygady Legionów Polskich w szeregach 2 plutonu III batalionu 1 pułku piechoty[6]. Absolwent Szkoły Oficerskiej przy 1 pułku piechoty Legionów w Zambrowie i Pomiechówku. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej i Polskiej Partii Socjalistycznej[5]. W 1920 służył w 201 pułku piechoty i 5 pułku piechoty Legionów[4][5]. Następnie w Straży Granicznej. 29 października 1930, będąc w stopniu sierżanta sztabowego, został mianowany podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z dniem 29 listopada 1930 i 63. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7], przydzielony do kadry Okręgu Korpusu Nr I[4]. W 1934 był oficerem rezerwy pełniącym służbę w Straży Granicznej i podlegał pod PKU Warszawa Miasto III[8]. W Straży Granicznej posiadał stopień komisarza. Był wykładowcą w Centralnej Szkole Straży Granicznej w Rawie Ruskiej. Osadnik wojskowy na Wileńszczyźnie[5].
W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niewoli radzieckiej. Według stanu z kwietnia 1940 był jeńcem kozielskiego obozu. 28 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[1] – lista wywózkowa 052/1 poz 86, nr akt 1183[9] z 27.04.1940[1]. Został zamordowany 30 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[1]. Nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943 wpis w księdze czynności pod datą 21.4.1943. Figuruje liście AM-174-338 i Komisji Technicznej PCK GARF-14-0338 jako nierozpoznany kapitan. Przy powtórnej analizie dokumentów znalezionych przy zwłokach w niemieckim laboratorium w Smoleńsku odczytano poprawnie nazwisko i imię Orzechowskiego. Znajduje się na liście ofiar opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 142 i Nowym Kurierze Warszawskim nr 148. Krewni do 1990 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.
Był żonaty z Pauliną z Szymańskich, miał troje dzieci[4].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[10], natomiast minister spraw wewnętrznych i administracji Władysław Stasiak rozkazem personalnym nr 96 z 26 października 2007 mianował go pośmiertnie na stopień nadkomisarza Straży Granicznej. Awanse zostały ogłoszone 9 i 10 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości – 15 czerwca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[11][3][12]
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertnie 1 stycznia 1986[13]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 563.
- ↑ Jędrzej Tucholski , Mord w Katyniu, 1991, s. 182 .
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-10-05].
- ↑ a b c d Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 452 .
- ↑ a b c d Pierwsza Kompania Kadrowa, Józef Piłsudski | Blogmedia24 [online], blogmedia24.pl [dostęp 2019-05-29] .
- ↑ Orzechowski Muzeum Józefa Piłsudskiego [online], wykaz.muzeumpilsudski.pl [dostęp 2019-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-29] .
- ↑ „Dziennik Personalny” (R.12, nr 4), Warszawa, 18 kwietnia 1931, s. 150 .
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw, Warszawa: MSWojsk., 1934, s. 813 .
- ↑ J. Tucholski , op cit, s. 644 .
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 140, poz. 172.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-10-05].
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości..
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych
- Rocznik Oficerski Rezerw, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1934
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
- Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (kampania wrześniowa)
- Jeńcy polscy obozu przejściowego w Putywlu
- Komisarze Straży Granicznej
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Obrońcy Polski przed agresją ZSRR (1939)
- Odznaczeni Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r.
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Katyniu
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1893
- Zmarli w 1940
- Żołnierze I Brygady Legionów Polskich