Przejdź do zawartości

Marcos Calderón

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcos Calderón
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Marcos Calderón Medrano

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1928
Lima

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 1987
Lima

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
194?-1951 Carlos Concha
1951–1956 Sport Boys
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1958–1962 Sport Boys
1963 Defensor Lima
1964–1968 Universitario
1965–1967 Peru
1969–1970 Defensor Arica
1972–1974 Sporting Cristal
1975–1976 Alianza Lima
1975–1979 Peru
1979–1981 Sporting Cristal
1982 Municipal Lima
1983 Deportivo Táchira
1983 Barcelona SC
1984 Tigres UANL
1984 Sport Boys
1985–1986 Universitario
1987 Juventud La Joya
1987 Peru
1987 Alianza Lima
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Marcos Calderón Medrano (ur. 11 lipca 1928 w Limie - zm. 8 grudnia 1987 w Limie) – piłkarz peruwiański grający podczas kariery na pozycji pomocnika. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Marcos Calderón karierę piłkarską rozpoczął w klubie Carlos Concha Callao w drugiej połowie lat 40. Drugim i ostatnim klubem w jego karierze był Sport Boys Callao, z którym w 1951 zdobył mistrzostwo Peru. Piłkarską karierę zakończył w 1956.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Marcos Calderón po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Pracę trenerską rozpoczął u boku Alfonso Huapayi w 1956 w Sport Boys. W 1958 został pierwszym trenerem Sport Boys i pełnił tę funkcję przez 4 kolejne lata. Już w pierwszym roku samodzielnej pracy odniósł pierwszy sukces zdobywając mistrzostwo Peru.

W 1963 był trenerem Defensora Lima, by po roku przenieść się do lokalnego rywala - Universitario. W ciągu 4 lat pracy w Universitario trzykrotnie zdobył z nim mistrzostwo Peru w 1964, 1966 i 1967. W latach 1965–1967 pełnił funkcję selekcjonerem reprezentacji Peru. W latach 1972–1974 prowadził stołeczny Sporting Cristal, z którym zdobył mistrzostwo w 1972. Kolejny tytuł mistrzostwo zdobył w 1975, kiedy to prowadził Alianzę Lima. W latach 1975–1979 Calderón po raz drugi prowadził reprezentację Peru. W 1975 doprowadził Peruwiańczyków do drugiego w historii wygrania Copa América. W 1977 awansował z Peru do Mistrzostw Świata. Na turnieju w Argentynie Peru wygrało pierwszą fazę grupową wygrywając ze Szkocją i Iranem oraz remisując z Holandią. W drugiej fazie grupowej Peru przegrało wszystkie mecze z Brazylią, Polską i Argentyną odpadając tym samym z turnieju.

W 1979 powrócił do pracy w Sportingu Cristal i dwukrotnie zdobył z nim mistrzostwo w 1979 i 1980. W latach 1983–1984 Calderón pracował zagranicą w Wenezueli w Deportivo Táchira, Ekwadorze w Barcelonie i Meksyku w Tigres UANL. W 1984 powrócił do Sport Boys, z którym kolejny tytuł mistrzowski. W 1985 powrócił do Universitario, z którym zdobył dziesiąty w swojej karierze tytuł mistrza Peru. Karierę trenerską Calderóna przerwała śmierć w katastrofie lotniczej 8 grudnia 1987 w Limie, kiedy to zginęła cała drużyna Alianzy Lima.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]