Maksymilian Iksal
Z żoną w 1979 w Rybniku | |
Data i miejsce urodzenia |
7 kwietnia 1895 |
---|---|
Data śmierci |
1981 |
Odznaczenia | |
Maksymilian Iksal (ur. 7 kwietnia 1895 w Turzyczce, zm. 1981) – polski działacz niepodległościowy na Śląsku, uczestnik powstań 1919–21.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Maksymilian Iksal urodził się w Turzyczce (dzielnica Wodzisławia Śląskiego), w rodzinie Jana i Marianny z Musiołów. W latach młodości związany był zarówno z miastem Wodzisławiem, jak i z jego późniejszą dzielnicą Jedłownikiem, do którego parafii należała Turzyczka. W 1915 powołano go do służby w armii niemieckiej. Walczył w oddziałach 57 pułku piechoty na froncie francuskim, a następnie na froncie wschodnim w Warszawie i Kutnie[1]. W grudniu 1918 wstąpił do organizacji wojskowej na terenie powiatu rybnickiego. Współtworzył pierwsze komórki POW Górnego Śląska, a potem pełnił funkcję dowódcy 4 kompanii w 2 pułku Strzelców Rybnickich. W związku z grożącym mu aresztowaniem znalazł się w obozie uchodźców w Piotrowicach. Tam 14 sierpnia 1919[2] stanął na czele 5-osobowego komitetu i wydał rozkaz komendantom organizacji wojskowej w powiecie pszczyńskim i rybnickim o rozpoczęciu walki w nocy z 16 na 17 sierpnia[3]. Sam na czele 40-osobowego oddziału uderzył na Gołkowice, zdobywając je[4]. Następnie przekazał dowództwo Franciszkowi Marszolikowi, a sam wyruszył do Polski po pomoc. Przyjął go gen. Józef Haller w Krakowie oraz premier Ignacy Jan Paderewski i minister spraw wojskowych gen. Kazimierz Sosnkowski w Warszawie. Nie zdołał jednak uzyskać pomocy władz polskich. Nie udało się to także w Dowództwie Głównym Wojsk Wielkopolskich w Poznaniu[5].
W czasie II powstania pełnił funkcję organizatora i zastępcy komendanta powstania POW Górnego Śląska w powiecie opolskim. Był tam też czynny w akcji plebiscytowej.
Walczył w III powstaniu w rejonie Góry św. Anny, w szeregach podgrupy „Bogan”. W okresie międzywojennym pracował jako urzędnik miejski w Rybniku. W latach 1923–1939 był członkiem Związku Powstańców Śląskich.
W 1939 współorganizował Ochotnicze Oddziały Powstańcze w powiecie rybnickim. Pełnił funkcję zastępcy dowódcy I batalionu. W okresie okupacji ukrywał się w Otmęcie i Blachowni Śląskiej, a po jej zakończeniu powrócił do Rybnika.
Pochowany w Kwaterze Dowódców Powstań Śląskich na cmentarzu komunalnym przy ulicy Rudzkiej w Rybniku.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych
- Medal Niepodległości (16 marca 1937)[6]
- Srebrny Krzyż Zasługi (14 listopada 1929)[7]
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi[8]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maksymilian Iksal. www.archiwum.wyborcza.pl, 2003-01-10. [dostęp 2014-11-11]. (pol.).
- ↑ Józef Grzegorzek, Pierwsze powstanie śląskie 1919 roku w zarysie, Katowice 1935, s. 158.
- ↑ Jan Ludyga-Laskowski, Zarys historii trzech powstań śląskich 1919–1920–1921, Warszawa–Wrocław 1973, s. 103.
- ↑ Józef Grzegorzek, Pierwsze powstanie śląskie 1919 roku w zarysie, Katowice 1935, s. 165.
- ↑ Encyklopedia Powstań Śląskich, red. Franciszek Hawranek [i in.], Opole 1982, s. 178.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 271, poz. 624 „za zasługi około przyłączenia Górnego Śląska do Państwa Polskiego”.
- ↑ Na podstawie Plik:Maksymilian_Iksal_z_małżonką.jpg
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia Powstań Śląskich, red. Franciszek Hawranek [i in.], Opole 1982.
- Jan Ludyga-Laskowski, Zarys historii trzech powstań śląskich 1919–1920–1921, Warszawa–Wrocław 1973.
- Józef Grzegorzek, Pierwsze powstanie śląskie 1919 roku w zarysie, Katowice 1935.
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska
- Członkowie Związku Powstańców Śląskich
- Ludzie związani z Wodzisławiem Śląskim
- Odznaczeni Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Uczestnicy III powstania śląskiego
- Urodzeni w 1895
- Ludzie urodzeni w Turzyczce
- Zmarli w 1981
- Żołnierze Ochotniczych Oddziałów Powstańczych