Maciej Zalewski (filolog)
| Data i miejsce urodzenia |
26 lutego 1956 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, filolog, przedsiębiorca |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm I kadencji (1991–1993) |
| Partia |
Maciej Zalewski (ur. 26 lutego 1956 w Kutnie) – polski polityk, filolog, przedsiębiorca, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, poseł na Sejm I kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył w 1979 studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Później był nauczycielem akademickim na tej uczelni w Katedrze Kultury Polskiej. Od 1980 działał w opozycji demokratycznej w ramach „Solidarności”. Po wprowadzeniu stanu wojennego współtworzył podziemne pismo „Wola”, wydawnictwo o tej samej nazwie, MKK „Solidarność” oraz Grupy Polityczne Wola. W latach 80. dwukrotnie tymczasowo aresztowany z przyczyn politycznych, w ramach represji był pozbawiony wolności łącznie przez półtora roku. Działał w Duszpasterstwie Ludzi Pracy, Klubie Myśli Politycznej „Dziekania” oraz kilku innych strukturach w ramach opozycji demokratycznej. Publikował m.in. w „Tygodniku Mazowsze”[1].
W 1990 znalazł się wśród założycieli Porozumienia Centrum. Pełnił funkcję zastępcy Jarosława Kaczyńskiego jako redaktora naczelnego „Tygodnika Solidarność”. Należał też do twórców Fundacji Prasowej „Solidarność” i pomysłodawców stworzenia przedsiębiorstwa Telegraf. W 1991 był sekretarzem Komitetu Obrony Kraju w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy. Zajmując to stanowisko, ostrzegł wspólników Art-B Bogusława Bagsika i Andrzeja Gąsiorowskiego, przed grożącym im tymczasowym aresztowaniem[2].
W 1991 został wybrany na posła I kadencji z listy POC. Zasiadał w Komisji Przekształceń Własnościowych i w Komisji Obrony Narodowej. W trakcie kadencji przystąpił do klubu Polskiego Programu Liberalnego. Zrezygnował z mandatu poselskiego przed końcem kadencji po tym, jak w stanie nietrzeźwości wywołał awanturę z policjantami po kolizji drogowej[3].
W 2005 rozpoczął odbywanie kary 2 i pół roku pozbawienia wolności, na którą został skazany za ostrzeżenie wspólników Art-B. Po odbyciu roku i trzech miesięcy kary uzyskał warunkowe przedterminowe zwolnienie[2]. Zajął się prowadzeniem własnej firmy doradczej East Link[4] (od 1994) oraz portalu internetowego Latarnik[5] (od 2000).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2021-03-09].
- ↑ a b Zalewski wyszedł z więzienia. wyborcza.pl, 5 lipca 2006. [dostęp 2011-06-07].
- ↑ Posłowie grający fair play. wyborcza.pl, 9 lipca 2003. [dostęp 2021-03-01].
- ↑ East Link. rejestr.io. [dostęp 2021-03-01].
- ↑ Biznes ponad podziałami. polityka.pl, 7 kwietnia 2007. [dostęp 2021-03-01].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 2021-03-09].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2021-03-09].
- Absolwenci Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Ludzie urodzeni w Kutnie
- Ludzie związani z prasą podziemną w Polsce 1945–1989
- Ministrowie w Kancelarii Prezydenta RP
- Politycy Porozumienia Centrum
- Posłowie na Sejm III Rzeczypospolitej Polskiej
- Urodzeni w 1956
- Więźniowie polityczni w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1957–1989
- Wykładowcy Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego
- Polscy przedsiębiorcy XX wieku
- Polscy przedsiębiorcy XXI wieku