Maciej Paterski
| |||
Informacje | |||
Data i miejsce urodzenia | 12 września 1986 Krotoszyn | ||
Kraj | Polska | ||
Wzrost | 187 cm | ||
Grupy zawodowe | |||
2010 | Liquigas-Doimo | ||
2011-2012 | Liquigas-Cannondale | ||
2013 | Cannondale | ||
2014 | CCC Polsat Polkowice | ||
2015-2017 | CCC Sprandi Polkowice | ||
2018 | Wibatech Merx 7R | ||
2019-2020 | Wibatech Merx | ||
2021-2023 | Voster ATS Team | ||
Dokumentacja |
Odznaczenia | |
Maciej Paterski (ur. 12 września 1986 w Krotoszynie) – polski kolarz szosowy. Medalista mistrzostw Polski.
Za zasługi dla polskiego kolarstwa, za znaczące osiągnięcia sportowe został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[1].
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Starty rozpoczął w wyścigach MTB w klubie UKS Trójka Jarocin, a od 2007 kontynuował karierę na szosie w klubie KTK Kalisz. Był zawodnikiem włoskich grup półzawodowych US Basso Piave (2008) i Marchiol Pasta Montegrappa (2009). Od jesieni 2009 do 2013 był członkiem zawodowej grupy Liquigas-Cannondale. W jej barwach wystąpił trzykrotnie w Vuelta a España – 2010 – 77. miejsce w klasyfikacji generalnej, 2012 – 89. miejsce w klasyfikacji generalnej i 2013 – 54. miejsce w klasyfikacji generalnej, a także Tour de France (2011), zajmując w końcowej klasyfikacji 69. miejsce.
Jest brązowym medalistą mistrzostw Polski w wyścigu szosowym ze startu wspólnego (2011). Reprezentował Polskę na mistrzostwach świata, w 2007 zajął 27. miejsce w wyścigu szosowym w kategorii U-23, w 2008 zajął 18. miejsce w wyścigu szosowym w tej samej kategorii, w 2009 nie ukończył wyścigu szosowego ze startu wspólnego w kategorii seniorów, w 2011 w tej samej konkurencji zajął 38. miejsce. Na mistrzostwach świata w 2012 zajął 4. miejsce w drużynowej jeździe na czas (z drużyną Liquigas-Cannondale).
Dziewięciokrotnie startował w Tour de Pologne (2009 – 23 m., 2010 – 44 m., 2011 – 44 m., 2013 – 34 m., 2014 – 57 m., 2015 – 27 m., 2016 – 30 m., 2017 – 79 m., 2018 – 69 m.).
W sezonie 2015 odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w wyścigu zaliczanym do cyklu UCI World Tour (pierwszy etap Volta a Catalunya). Jest to pierwsze zwycięstwo najwyższej kategorii odniesione przez zawodnika polskiej drużyny zawodowej.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- 2007
- 2. miejsce w mistrzostwach Polski (do lat 23, start wspólny)
- 2008
- 3. miejsce w mistrzostwach Polski (do lat 23, jazda indywidualna na czas)
- 2011
- 3. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny)
- 2013
- 3. miejsce w Gran Premio Industria e Commercio di Prato
- 19. miejsce w mistrzostwach świata (ze startu wspólnego)
- 2014
- 1. miejsce w Glava Tour of Norway
- 1. miejsce w Ślężańskim Mnichu
- 1. miejsce w klasyfikacji górskiej Tour de Pologne
- 1. miejsce w Memoriał im. Henryka Łasaka
- 2015
- 6. miejsce w Vuelta a Murcia
- 1. miejsce na 1. etapie Volta a Catalunya
- 2. miejsce w Hel van het Mergelland
- 9. miejsce w Amstel Gold Race
- 1. miejsce w Tour of Croatia
- 1. miejsce na 3. etapie i 5. etapie
- 1. miejsce w klasyfikacji górskiej Tour de Pologne
- 2016
- 2. miejsce w Bałtyk-Karkonosze Tour
- 1. miejsce na 6. etapie
- 6. miejsce w Bretagne Classic Ouest-France
- 2017
- 1. miejsce w Szlakiem Walk Majora Hubala
- 1. miejsce na 1. etapie
- 1. miejsce w Małopolskim Wyścigu Górskim
- 1. miejsce na 2. i 3. etapie
- 3. miejsce w Korona Kocich Gór
- 1. miejsce w Puchar Uzdrowisk Karpackich
- 2018
- 1. miejsce w Visegrad 4 Bicycle Race Grand Prix Slovakia
- 1. miejsce w Visegrad 4 Bicycle Race Grand Prix Poland
- 1. miejsce na 1. etapie Małopolskiego Wyścigu Górskiego
- 1. miejsce w Pucharze Uzdrowisk Karpackich
- 1. miejsce w Minsk Cup
- 1. miejsce w Raiffeisen Grand Prix
- 2019
- 1. miejsce na 3. etapie Circuit des Ardennes
- 2. miejsce w Visegrad 4 Bicycle Race Grand Prix Poland
- 2. miejsce w Memoriale Andrzeja Trochanowskiego
- 2. miejsce w Szlakiem Grodów Piastowskich
- 1. miejsce w klasyfikacji punktowej
- 1. miejsce na 2. i 3. etapie
- 1. miejsce w Szlakiem Walk Majora Hubala
- 1. miejsce w klasyfikacji punktowej
- 1. miejsce na etapach 2b i 3.
- 1. miejsce w Raiffeisen Grand Prix
- 7. miejsce w mistrzostwach Europy (start wspólny)
- 2. miejsce w Bałtyk-Karkonosze Tour
- 2021
- 1. miejsce w klasyfikacji górskiej Tour de Hongrie
- 1. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny)
- 1. miejsce w Szlakiem Grodów Piastowskich
- 1. miejsce na 2. etapie
- 2022
- 1. miejsce w GP Adria Mobil
- 3. miejsce w Tour of Szeklerland
- 1. miejsce na 3. etapie
Starty w Wielkich Tourach
[edytuj | edytuj kod]Grand Tour | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2015 | 2016 | 2017 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Giro | - | - | - | - | 79. | - | 137. |
Tour | - | 69. | - | - | - | - | - |
Vuelta | 77. | - | 89. | 54. | - | - | - |
Odznaczenie
[edytuj | edytuj kod]Postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego z 16 października 2014 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi za zasługi dla polskiego kolarstwa, za znaczące osiągnięcia sportowe[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b To podziękowanie nie tylko od prezydenta, ale od całej Polski. prezydent.pl, 20-10-2014. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Maciej Paterski – Profil na ProCyclingStats (ang.)
- Maciej Paterski – Profil na Cycling Archives (ang.)