Przejdź do zawartości

Lucjusz Anneusz Kornutus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lucjusz Anneusz Kornutus (Lucius Annaeus Cornutus) – żyjący w I wieku rzymski filozof stoicki.

Był przyjacielem i nauczycielem Persjusza, po śmierci poety doprowadził do opublikowania jego utworów[1]. W 66 lub 68 roku został wygnany z Rzymu przez Nerona po tym, jak skrytykował cesarskie plany spisania poematu heroicznego na temat historii rzymskiej. Jego dalsze losy są nieznane[1].

Był autorem kilku prac napisanych po grecku i łacińsku, m.in. komentarza do Kategorii Arystotelesa i traktatu o ortografii, cytowanego przez Kasjodora. Z jego dzieł w całości zachowało się jedynie skrótowe kompendium greckiej teologii[1]. Kornutus zaprezentował w nim alegoryczną interpretację mitów greckich, utożsamiając m.in. Zeusa z życiem, Herę z powietrzem, Hermesa z logosem, a historię o rozszarpaniu małego Dionizosa przez tytanów odczytując jako opis produkcji wina[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Lucius Annaeus Cornutus, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2014-06-20] (ang.).
  2. Anna Świderkówna: Bogowie zeszli z Olimpu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 315-317. ISBN 978-83-01-15488-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]