Przejdź do zawartości

Litwa właściwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Litwa właściwa (na zielono) i Żmudź (na czerwono) w obrębie Wielkiego Księstwa Litewskiego na mapie z 1712 r.

Litwa właściwa (łac. Lithuania propria) – kraina historyczna, będąca rdzeniem dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego (Litwy historycznej), położona na wschód i południe od rzeki Niewiaży, po Brześć nad Bugiem oraz Mińsk. Centralnymi ośrodkami tego obszaru były Wilno i Grodno. W skład tak pojmowanej Litwy wchodziła Wileńszczyzna i Grodzieńszczyzna, a także tzw. Ruś Czarna (Nowogródczyzna i część Mińszczyzny), czyli terytoria etnicznie przeważnie ruskie, włączone do dziedzictwa Wielkiego Księstwa Litewskiego przez Giedyminowiczów w XIV wieku[1]. Oznacza to, że Litwa właściwa nie oznacza dokładnie tego samego co etniczne ziemie litewskie[2].

Na zachód od Litwy właściwej (czyli tradycyjnie: na zachód od Niewiaży) rozciągała się odrębnie traktowana Żmudź. Z kolei na wschód od Litwy właściwej położona była tzw. Ruś Biała, ciągnąca się po Witebsk i Mohylów (przedrozbiorowe województwa: połockie, witebskie i mścisławskie i smoleńskie)[1].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Buchowski 2006 ↓, s. 22.
  2. Krawcewicz 2014 ↓, s. 85.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]