Przejdź do zawartości

Lega Nazionale Alta Italia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lega Nazionale Alta Italia
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Mediolan

Data założenia

1945

Data likwidacji

16 maja 1946

Dziedzina

piłka nożna

brak współrzędnych

Lega Nazionale Alta Italia (LNAI) (z wł. Liga Narodowa Górnych Włoch) – autorytarna włoska organizacja sportowa, działająca w latach 1945–1946, która zarządzała głównymi turniejami piłki nożnej we Włoszech w okresie powojennym. Często określana przez prasę i we własnych komunikatach prasowych jako Lega Alta Italia.[1]

Skupiała ona wszystkie kluby, występujących w danym sezonie w Serie A, Serie B i Serie C, zaś jej głównym zadaniem było prowadzenie ligowych rozgrywek o mistrzostwo Włoch w piłce nożnej mężczyzn i zarządzanie nimi.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zniszczenia i następstwa II wojny światowej mocno osłabiły włoską organizację piłkarską, a także bardzo skomplikowały komunikację między północą a resztą kraju. Po przybyciu aliantów, Direttorio Divisioni Superiori zostało rozwiązane, silnie uwarunkowane końcem faszystowskiego reżimu, kluby z Doliny Padu na wolnym zgromadzeniu zdecydowały się tymczasowo aktywować nową Ligę w oczekiwaniu na ogólnokrajową. Tak powstała w 1945 roku Lega Nazionale Alta Italia (LNAI), która zaplanowała organizację rozgrywek piłkarskich w sezonie 1945/46 na terenie Górnych Włoch.

Liga zorganizowała trzy turnieje: Serie A Alta Italia, który wyłonił cztery drużyny, które miałyby zagrać o mistrzostwo kraju, Campionato Misto B-C, do którego zebrano najlepsze kluby z trzeciej serii, oraz Serie C zwaną "regionalną".

16 maja 1946 roku na zgromadzeniu w Rapallo Lega Nazionale Alta Italia i Lega Nazionale Centro-Sud połączyły się w jedną organizację, które przybrało nazwę Lega Nazionale Professionisti.

Prezesi

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]