Przejdź do zawartości

Kwas chromowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kwas chromowy
   Kwas dichromowy          Kwas chromowy
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

H
2
CrO
4

Masa molowa

118,01 g/mol

Wygląd

żółta ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

7738-94-5

PubChem

24425

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kwas chromowy, nazwa Stocka: kwas chromowy(VI), H
2
CrO
4
nieorganiczny związek chemiczny z grupy kwasów tlenowych.

Otrzymywanie

[edytuj | edytuj kod]

Powstaje w wyniku reakcji tlenku chromu(VI) z wodą:

CrO
3
+ H
2
O → H
2
CrO
4

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Jest mocnym, dwuprotonowym kwasem[1]. Występuje wyłącznie w roztworach wodnych[2][1], w których ulega dwustopniowej dysocjacji[5]:

H
2
CrO
4
+ H
2
O → HCrO
4
+ H
3
O+
HCrO
4
+ H
2
O → CrO2−
4
+ H
3
O+

Podczas zatężania ulega dimeryzacji do kwasu dichromowego[1][5]:

2H
2
CrO
4
→ H
2
Cr
2
O
7
+ H
2
O
lub
2HCrO
4
→ Cr
2
O2−
7
+ H
2
O

Objawia się to zmianą koloru roztworu z żółtego na pomarańczowy. Dalsze zatężanie prowadzi do powstawania form oligomerycznych, H
2
Cr
3
O
10
, H
2
Cr
4
O
13
, …, H
2
Cr
n
O
3n+1
, aż do całkowitego odwodnienia i uzyskania bezwodnika kwasu chromowego, czyli CrO
3
[1].

W zależności od stopnia polimeryzacji tworzy różne rodzaje soli: źółte chromiany (np. K
2
CrO
4
), pomarańczowe do czerwonych dichromiany (np. pomarańczowy K
2
Cr
2
O
7
i ciemnoczerwony Ag
2
Cr
2
O
7
) oraz wyższe tri-, tetra- i polichromiany[6].

Jest silnym utleniaczem.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Mieszanina kwasu chromowego i kwasu siarkowego nosi nazwę chromianki, która ze względu na swoje niezwykle silne właściwości utleniające używana była do czyszczenia szkła laboratoryjnego (obecnie nie jest stosowana ze względu na szkodliwość związków chromu(VI) dla środowiska). Kwas chromowy znajduje zastosowanie w stomatologii, służąc do przyżegania chorobotwórczo zmienionej śluzówki.

Jest także używany w motoryzacji oraz lotnictwie przy procesach specjalnych takich jak anodowanie w kwasie chromowym, które zabezpieczają detale przeciwko korozji oraz przygotowują powierzchnie detalu do malowania.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Chromic acid, [w:] Concise Encyclopedia Chemistry, De Gruyter, 31 grudnia 1994, s. 221–222, DOI10.1515/9783110854039, ISBN 978-3-11-011451-5.
  2. a b c d David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-58, 8-40, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
  3. a b Chromic acid, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 5710 [dostęp 2023-08-24] (niem. • ang.).
  4. Chromic Acid, 10% [online], karta charakterystyki produktu Sciencelab.com, 9 czerwca 2012, numer katalogowy: SLC3346 [zarchiwizowane z adresu 2012-10-15] (ang.).
  5. a b F. Brito i inni, Equilibria of chromate(VI) species in acid medium and ab initio studies of these species, „Polyhedron”, 16 (21), 1997, s. 3835–3846, DOI10.1016/S0277-5387(97)00128-9 (ang.).
  6. Chromates, [w:] Concise Encyclopedia Chemistry, De Gruyter, 31 grudnia 1994, s. 220, DOI10.1515/9783110854039, ISBN 978-3-11-011451-5.