Księstwo Estonii (1219–1346)

Księstwo Estonii
(Duńska Estonia)

Hertugdømmet Estland
Ducatus Estonie

1219–1346
Państwo	Dania
Data powstania	1219
Data likwidacji	1346
Zarządzający	Stigot Andersson (ostatni)
Zarządzający	Chrystian IV Oldenburg
Położenie na mapie      Księstwo Estonii

Księstwo Estonii (Duńska Estonia) – północna część Estonii należąca do Danii w latach 1236–1346, powstała po krucjacie liwońskiej.

W 1346 r. król Danii Waldemar IV Odnowiciel sprzedał księstwo wielkiemu mistrzowi krzyżackiemu Henrykowi Dusmerowi za 19 tys. kolońskich srebrnych marek. W 1347 r. władzę nad tym terytorium objęła inflancka gałąź Krzyżaków.

Po walkach w XIV wieku z arcybiskupem ryskim zakon zyskał pozycję hegemona w Inflantach, stracił ją na rzecz Rzeczypospolitej po przegranej wielkiej wojnie.

Zarządcy duńskiej Estonii

• 1201–1228 – Anders Sunesen, arcybiskup Lund
• 1248–1249 – Saxo Aginsun
• 1249 – Stigot Agison
• 1254–1257 – Saxo
• 1259 – Jakob Ramessun
• 1266 – Woghen Palissun
• 1270 – Siverith
• 1275–1279 – Eilard von Oberch
• 1279–1281 – Odewart Lode
• 1285 – Letgast
• 1287 – Friedrich Moltike
• 1288 – Johann Sialanzfar
• 1296 – Nils Axelsson
• 1298 – Nikolaus Ubbison
• 1304 – Johann Saxesson
• 1310 – Johannes Canne
• 1312–1313 – Ago Saxisson
• 1313–1314 – Heinrich Bernauer
• 1323 – Johannes Kanna
• 1329 – Heinrich Spliit
• 1332–1335 – Marquard Breide
• 1340 (lipiec) – 1343 (maj) – Konrad Preen
• 1343 – Bertram von Parembeke
• 1344–1346 – Stigot Andersson