Przejdź do zawartości

Krzysztof Szczerski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Szczerski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1973
Kraków

Profesor nauk społecznych
Specjalność: polityka europejska, współczesne systemy polityczne, administracja publiczna
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

2001 – politologia
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

2010 – politologia
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

2018

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

profesor nadzwyczajny

Sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP
Okres spraw.

7 sierpnia 2015–13 lipca 2021

Szef Gabinetu Prezydenta RP
Okres spraw.

4 kwietnia 2017–4 stycznia 2021

Poprzednik

Adam Kwiatkowski

Następca

Paweł Szrot

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka Honorowa „Bene Merito” Krzyż Komandorski I Klasy Orderu Lwa Finlandii Order Jeźdźca z Madary (Bułgaria) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi Order Tomáša Garrigue Masaryka II Klasy Wielki Krzyż Orderu Leopolda II (Belgia) Wielki Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” Order „100-lecie Służby Dyplomatycznej Republiki Azerbejdżanu (1919–2019)” Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii Krzyż Kawalerski Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)
Strona internetowa

Krzysztof Maria Szczerski (ur. 15 kwietnia 1973 w Krakowie) – polski politolog, polityk, nauczyciel akademicki i dyplomata, profesor nauk społecznych. W 2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w latach 2007–2008 podsekretarz stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej, poseł na Sejm VII kadencji, w latach 2015–2021 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP, w latach 2017–2021 szef Gabinetu Prezydenta RP, w 2021 szef Biura Polityki Międzynarodowej w Kancelarii Prezydenta RP, stały przedstawiciel RP przy ONZ (od 2021).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. W okresie szkolnym był stypendystą Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci[1]. Absolwent politologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (1997), ukończył też roczne seminarium dla młodych polityków i politologów w Robert Schuman Institute w Budapeszcie (1997) oraz Institute on Comparative Political and Economic Systems Amerykański prowadzony przez fundację The Fund for American Studies i Georgetown University (1996). W 2001 uzyskał stopień doktora na podstawie pracy Komitet Regionów Unii Europejskiej. Władze lokalne i regionalne w systemie politycznym Unii Europejskiej, której promotorem był Marian Grzybowski. W 2010 otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie dorobku naukowego i rozprawy zatytułowanej Dynamika systemu europejskiego[2]. Wypromował czworo doktorów, m.in. Jakuba Kumocha (2015)[2].

Prezydent RP Andrzej Duda w 2018 nadał mu tytuł naukowy profesora nauk społecznych[3][4].

Działalność zawodowa i społeczna

[edytuj | edytuj kod]

Został nauczycielem akademickim na macierzystej uczelni. Objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Współczesnych Systemów Politycznych Instytutu Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych UJ[2]. W latach 2005–2007 oraz 2008–2010 pełnił funkcję wicedyrektora INPiSM UJ. Wykładał także m.in. w Wyższej Szkole Biznesu w Nowym Sączu[5].

1 stycznia 2013 został redaktorem naczelnym dwumiesięcznika „Arcana”, zastępując na tym stanowisku Andrzeja Nowaka[6]. Pod koniec 2014 zrezygnował z tej funkcji, zastąpił go Andrzej Waśko[7]. W 2013 został członkiem honorowym Klubu Jagiellońskiego[8], a także członkiem rady Fundacji Dyplomacja i Polityka[9]. Również w 2013 rozpoczął stałą współpracę z miesięcznikiem „Wpis”, w którym prowadził rubrykę pt. Szczer(ski)e rozmowy[10]. W 2015, na podstawie prowadzonych w tym czasopiśmie rozmów z Leszkiem Sosnowskim, powstała książka Dialogi o naprawie Rzeczypospolitej, wydana przez wydawnictwo Biały Kruk.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Od 1998 do 2001 był współpracownikiem KPRM za czasów premiera Jerzego Buzka, przez rok był również doradcą minister zdrowia Franciszki Cegielskiej[11].

5 stycznia 2007 został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 10 września 2007 odszedł z MSZ i objął stanowisko podsekretarza stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej, które zajmował do 15 stycznia 2008. Był także członkiem Rady Służby Cywilnej. W 2009 został powołany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego w skład Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa.

Bez powodzenia ubiegał się o mandat europosła w wyborach w 2009, uzyskując 1625 głosów[12]. Został członkiem Krakowskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010[13].

Od 2010 pracował w Parlamencie Europejskim w ramach frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów. W wyborach w 2011 z listy Prawa i Sprawiedliwości uzyskał mandat poselski, otrzymując w okręgu podkrakowskim 4751 głosów[14]. W styczniu 2015 został przedstawicielem polskiego parlamentu w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy, obejmując również funkcję zastępcy przewodniczącego frakcji partyjnej[15]. W 2014 tygodnik „Polityka” na podstawie rankingu przeprowadzonego wśród polskich dziennikarzy parlamentarnych wymienił go wśród 10 najlepszych posłów w tym roku, podkreślając specjalizację w sprawach Unii Europejskiej i polityki zagranicznej[16].

7 sierpnia 2015 prezydent Andrzej Duda powołał go na stanowisko sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP[17], w związku z czym doszło do wygaśnięcia jego mandatu poselskiego. Został powołany ze strony polskiej na stanowisko przewodniczącego Komitetu Konsultacyjnego Prezydentów Polski i Ukrainy[18]. 4 kwietnia 2017 został powołany na stanowisko szefa Gabinetu Prezydenta, zastępując Adama Kwiatkowskiego[19].

25 lipca 2019 premier Mateusz Morawiecki ogłosił, że Krzysztof Szczerski został polskim kandydatem na stanowisko komisarza UE w nowej Komisji Europejskiej[20]. Polityk zrezygnował z ubiegania się o tę funkcję w sierpniu 2019, gdy zaproponowano mu funkcję komisarza UE ds. rolnictwa; zaproponował wówczas kandydaturę Janusza Wojciechowskiego[21].

Decyzją prezydenta Andrzeja Dudy 4 stycznia 2021 został odwołany z funkcji szefa Gabinetu Prezydenta RP, jednocześnie otrzymał nominację na pełnomocnika do spraw utworzenia Biura Polityki Międzynarodowej Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej[22]. 15 kwietnia tego samego roku został powołany na stanowisko szefa Biura Polityki Międzynarodowej Kancelarii Prezydenta RP[23].

8 czerwca 2021 został mianowany przez prezydenta stałym przedstawicielem RP przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku[24]. W związku z nominacją ambasadorską 13 lipca 2021 zakończył pełnienie funkcji w Kancelarii Prezydenta RP[25]. Stanowisko w Nowym Jorku objął 18 sierpnia 2021[26]. W ramach działalności w ONZ obejmował funkcje wiceprzewodniczącego biura rady zarządzającej Funduszu Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci[27], przewodniczącego Komisji Rozwoju Społecznego ONZ[28] oraz wiceprzewodniczącego Rady Gospodarczej i Społecznej ONZ[29].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego bratem jest Andrzej Szczerski[41]. Włada językiem angielskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim[42].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Integracja europejska. Cywilizacja i polityka, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2003.
  • Wybór Europy: katolik wobec polityki w Unii Europejskiej, Wydawnictwo WAM, Kraków 2003.
  • Porządki biurokratyczne, Księgarnia Akademicka, Kraków 2004.
  • Administracja publiczna w modelu zarządzania wielopasmowego, Centrum Europejskie Natolin, Warszawa 2005.
  • Dynamika systemu europejskiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2008.
  • Oburzeni, Biały Kruk, Kraków 2013.
  • Kazania sejmowe (wprowadzenie), Biały Kruk, Kraków 2013.
  • Wygaszanie Polski (współautor), Biały Kruk, Kraków 2015.
  • Dialogi o naprawie Rzeczypospolitej, Biały Kruk, Kraków 2015.
  • Polskość jest przywilejem (współautor), Biały Kruk, Kraków 2016.
  • Utopia Europejska. Kryzys integracji i polska inicjatywa naprawy, Biały Kruk, 2017.
  • Chluba i zguba. Antologia najnowszej publicystyki patriotycznej (współautor), Biały Kruk, Kraków 2020.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Danuta Pawłowska: Tata jest strażakiem, mama urzędniczką. On prowadzi badania nad nicieniami, żeby pomóc rolnikom. Ma 19 lat. wyborcza.pl, 16 października 2019. [dostęp 2019-10-27].
  2. a b c Prof. dr hab. Krzysztof Szczerski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-08].
  3. Prezydent Andrzej Duda wręczył nominacje profesorskie. prezydent.pl, 14 listopada 2018. [dostęp 2018-11-15].
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 listopada 2018 r. nr 115.12.2018 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2018 r. poz. 1255).
  5. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 408.
  6. Nasz wywiad: Krzysztof Szczerski, nowy red. nacz. dwumiesięcznika „Arcana”: „Ta zmiana to jest sztafeta pokoleń, a nie pokoleniowa rewolucja”. wpolityce.pl, 5 grudnia 2012. [dostęp 2015-06-04].
  7. „Arcanowa” zmiana warty. gosc.pl, 22 listopada 2014. [dostęp 2016-03-23].
  8. Marcin Kędzierski: Intelektualne hipsterstwo. jagiellonski24.pl, 17 października 2013. [dostęp 2019-11-15].
  9. Fundatorzy. dyplomacja.org. [dostęp 2015-06-04].
  10. 5/2015: W bieżącym numerze. e-wpis.pl. [dostęp 2016-03-23].
  11. Anna Dąbrowska: Dwa wcielenia Krzysztofa Szczerskiego, nowego szefa gabinetu prezydenta. Kosiarz. polityka.pl, 4 kwietnia 2017. [dostęp 2017-12-25].
  12. Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2015-06-04].
  13. Krakowski Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. jaroslawkaczynski.info, 9 maja 2010. [dostęp 2017-09-19].
  14. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-04].
  15. Mr Krzysztof Szczerski. pace.coe.int. [dostęp 2021-10-23]. (ang.).
  16. Janina Paradowska, Anna Dąbrowska: Biedroń, Kamiński, Olejniczak... Kogo jeszcze wyróżniliśmy za dobre posłowanie?. polityka.pl, 11 września 2014. [dostęp 2015-06-04].
  17. Prezydent powołał Szefa KPRP, Szefa BBN oraz Sekretarzy i Podsekretarzy Stanu. prezydent.pl, 7 sierpnia 2015. [dostęp 2015-08-07].
  18. Posiedzenie Komitetu Konsultacyjnego Prezydentów RP i Ukrainy. prezydent.pl, 4 marca 2016. [dostęp 2016-03-23].
  19. Krzysztof Szczerski Szefem Gabinetu Prezydenta RP. prezydent.pl, 4 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-04].
  20. Szczerski kandydatem na unijnego komisarza. „Zna doskonale realia Unii Europejskiej”. tvn24.pl, 25 lipca 2019. [dostęp 2019-08-21].
  21. Janusz Wojciechowski kandydatem Polski na komisarza Unii Europejskiej. tvp.info, 26 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-26].
  22. Nominacje w Kancelarii Prezydenta RP. prezydent.pl, 4 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-04].
  23. Inauguracja Biura Polityki Międzynarodowej. prezydent.pl, 15 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-15].
  24. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2021 r. nr 110.13.2021 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2021 r. poz. 598).
  25. a b Nowi ministrowie w Pałacu Prezydenckim. Krzysztof Szczerski odwołany. polsatnews.pl, 13 lipca 2021. [dostęp 2021-07-14].
  26. Nowy reprezentant Polski przy ONZ. Krzysztof Szczerski rozpoczął misję w Nowym Jorku. polskieradio24.pl, 20 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-23].
  27. Ambasador Szczerski wiceprzewodniczącym Biura Rady Zarządzającej UNICEF. pap.pl, 10 stycznia 2023. [dostęp 2024-03-07].
  28. ONZ: Ambasador Szczerski wybrany na przewodniczącego Komisji Rozwoju Społecznego. wnp.pl, 14 lutego 2024. [dostęp 2024-03-07].
  29. Andrzej Dobrowolski: Krzysztof Szczerski wiceprzewodniczącym ECOSOC. pap.pl, 26 lipca 2024. [dostęp 2024-07-29].
  30. M.P. z 2021 r. poz. 858
  31. Uroczystości z okazji Dnia Służby Zagranicznej. gov.pl, 16 listopada 2023. [dostęp 2023-11-16].
  32. Церемония в българското посолство за награждаване с орден „Мадарски конник” – І степен на високопоставени служители от администрацията на президента на Република Полша. mfa.bg, 5 maja 2017. [dostęp 2021-05-18]. (bułg.).
  33. Odznaczenie dla Krzysztofa Szczerskiego. prezydent.pl, 3 września 2019. [dostęp 2019-09-06].
  34. Apdovanotų asmenų duomenų bazė. lrp.lt. [dostęp 2019-09-12]. (lit.).
  35. Wysokie odznaczenia Państwa Litewskiego dla polskich polityków. wilnoteka.lt, 22 lutego 2019. [dostęp 2020-10-20].
  36. 100-lecie stosunków dyplomatycznych Polski i Rumunii. prezydent.pl, 1 października 2019. [dostęp 2019-10-03].
  37. Ordinul naţional „Steaua României”. presidency.ro. [dostęp 2020-01-24]. (rum.).
  38. Szef prezydenckiego gabinetu odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Węgierskiego. prezydent.pl, 15 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-21].
  39. a b c d Krzysztof Szczerski, Sekretarz Stanu – Szef Gabinetu Prezydenta RP. prezydent.pl. [dostęp 2019-09-30].
  40. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №274/2021 Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Конституції України. president.gov.ua, 28 czerwca 2021. [dostęp 2021-07-14]. (ukr.).
  41. Łukasz Gazur: Krzysztof i Andrzej Szczerscy, czyli o dwóch takich, co lubią być braćmi. dziennikpolski24.pl, 31 lipca 2015. [dostęp 2018-12-13].
  42. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 46/. sejm.gov.pl, 12 maja 2021. [dostęp 2021-05-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]