Kopalnia Srebra w Iwami Ginzan
35°06′26″N 132°26′15″E/35,107222 132,437500| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
 wewnątrz kopalni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
II, III, V |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Azja i Pacyfik |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
2007 |
| Dokonane zmiany |
niewielka zmiana granic 2010 |
Położenie na mapie Japonii  | |
| 35°06′26″N 132°26′15″E/35,107222 132,437500
| |
Kopalnia Srebra w Iwami Ginzan (jap. 石見銀山) – największa w Japonii, znajduje się w mieście Ōda, w prefekturze Shimane. Kopalnia działała od 1526 do 1923. W 2007 obiekt został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1][2].
Kopalnia srebra w Iwami Ginzan, znajduje się na południowym wschodzie wyspy Honsiu, w terenie pagórkowatym, poprzecinanym głębokimi dolinami rzek. Tam zachowały się pozostałości rozległych kopalń oraz hut metali czynnych od XVI aż do XX wieku, a także ruiny zamków, które strzegły dostępu do kopalni. Zachowały się też drogi transportowe rudy srebra na wybrzeże oraz do miast portowych - Tomogaura, Okidomari i Yunotsu, z których statkami przewożono ją do Korei i Chin. Wysoka jakość wydobywanego tu srebra, a także bogactwo złóż przyczyniły się znacząco do rozwoju gospodarczego Japonii oraz całej Azji południowo-wschodniej w XVI i XVII wieku. W XVII wieku w kopalni wydobywano 38 ton srebra rocznie, z którego części w Japonii wytwarzano monety; płacono nim także za towary importowane z Europy. W 1969 uznano kopalnię za obiekt zabytkowy. Historyczny region górnictwa srebra zajmuje obszar 529,17 ha, a strefa ochronna wokół niego liczy 3,134 ha[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]
| Kulturowe |
| ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przyrodnicze |
|
